Teksty i komentarze

Przy takiej argumentacji dotyczącej możliwości znalezienia się tam - chyba rzeczywiście warto przeczytać. :-)

Przeczytaj recenzję, to będziesz wiedział dlaczego. Dobre w gruncie rzeczy, choć nie powalające.

Był! W każdym razie na pewno to było lato, pamiętam pola pełne kłosów i wiejską drogę tak żółtą jak te kłosy. Jak zwykle zapamiętałam wyrywkowo obrazy, ale fabuły już nie bardzo. :-)

A czy w tym Twoim filmie był wszechogarniający upał? Staram się znaleźć jakieś cechy charakterystyczne...

Popularny pisarz amerykański, Sidney Sheldon , zmarł wczoraj w Kalifornii. Zabrakło mu dwóch tygodni do dziewięćdziesiątych urodzin. Debiutował jako autor scenariuszy filmowych oraz musicali. Powieści zaczął pisać dopiero po pięćdziesiątym roku życia. Księga rekordów Guinnessa twierdzi, że był najczęściej tłumaczonym autorem świata.

Verdiano, masz zupełną rację. Dla mnie już bardziej do przyjęcia było zachowanie tego wydawcy, który przeczytał pół Swanna, stwierdził, że może jest głupi, ale nie wie, po co pisać sto stron o tym, jak facet nie może zasnąć i kręci się w łóżku. To przynajmniej było uczciwe postawienie sprawy. :-) Ps Wcale się nie zacietrzewiasz, tylko rozsądnie oceniasz. :-)

Zgadzam się, książka jest świetna dla 3-4 latków, choć przyznam, że czytając swojej córce te zabawne opowiadania o Tomku, sama śmiałam się do rozpuku. Wszystkie historie są napisane lekkim językiem, każda zawiera jakąś puentę. Również polecam!

Sophie Wentworth, młoda wiolonczelistka, zyskuje europejską sławę swoimi nieco skandalizującymi występami. Wtedy właśnie otrzymuje od ojca list, wzywający ją do jak najszybszego powrotu do Bostonu. Uradowana nagłym zainteresowaniem ze strony mało czułego dotychczas ojca, spełnia jego życzenie. Okazuje się, że ojciec nie tylko sprzedał jej rodzinny dom, ale i zaręczył ją z Graysonem Hawthorne, przedstawicielem bostońskiej socjety, człowiekiem o ni...

Nieokiełznany charakter i cięty język Victorii Fontaine zawsze gorszyły towarzystwo z wyższych sfer, ale jej reputacja bladła wobec sławy lorda Althorpe, Sinclaira Graftona. Podczas eleganckiego przyjęcia piękna Vixen i przystojny bawidamek zostali przyłapani przez ojca dziewczyny na zmysłowym pocałunku i zmuszeni do małżeństwa. Vixen cieszy myśl o wyrwaniu się spod kurateli rodziny i swobodzie u boku niepoprawnego hulaki. Szybko jednak się przek...

Dwudziestojednoletnia Katharine Sheffield już nie wierzy, że kiedykolwiek wyjdzie za mąż. Pogodzona ze swym losem postanawia zadbać o to, by jej siostra, siedemnastoletnia śliczna Edwina, poślubiła odpowiedniego mężczyznę. Kiedy wśród kandydatów do ręki młodszej panny Sheffield pojawia się hrabia Anthony Bridgerton, znany lekkoduch i uwodziciel, uparta Katharine w trosce o szczęście swej siostry ze wszystkich sił stara się utrudnić mu zaloty. Życ...

Pelny tytul polski: "Bez skrupułów: Autobiografia", oryginalny: ""Sex and shopping: Confessions of a nice Jewish girl".

Niesłychanie pociągający awanturnik, Rafe Bancroft, wygrywa w karty rodzinną siedzibę Felicity Harrington. Porywcza piękność usiłuje za wszelką cenę ocalić swój dom i nie ulec przy tym urokowi nowego właściciela. Jak jednak zdoła tego dokonać, gdy co noc śni o jego uściskach? Marzący o podróżach w nieznane Rafe pragnie jak najszybciej sprzedać wygrany majątek i ruszyć na poszukiwanie przygód. Spotkanie Felicity nieoczekiwanie zmienia jego pla...

Mosse K. "Labirynt"

Po śmierci rodziców Rosalyn Mitchell przenosi się do miasteczka Worcester w stanie Massachusetts. Choć w owym czasie - jest rok 1875 - kobiety na ogół nie pracują zawodowo, dziewczyna znajduje zatrudnienie w wytwórni upominków i kartek okolicznościowych, a z okazji dnia świętego Walentego pośredniczy także w kontaktach między zakochanymi. To jednak jej nie zadowala: w przyszłości zamierza podjąć studia i zostać nauczycielką. Jeszcze nie wie, że j...

Ja mam raczej same przyjemne kontakty z artystami, ale nie o to idzie... Z "Dziennika" wygląda do mnie bardzo sympatyczna osoba, co zresztą widać też w mojej notce. Książki Gide'a, które czytałam - lubię. I mam zamiar czytać dalej - to, jaką osobą jest autor, nie wpływa na mój odbiór jego twórczości. Nie chodzi też o pomyłkę. Gdyby przeczytał i pomylił się w ocenie - trudno, bywa, nie jesteśmy alfą i omegą. Ale on świadomie nie przeczytał, a skry...

Książka jest próbą naświetlenia kilku zasadniczych aspektów dewiacyjnych zachowań dzieci i młodzieży na podstawie mało znanych w polskiej literaturze naukowej koncepcji teoretycznych i wyników najnowszych badań empirycznych. Zawiera ona szerokie i pogłębione analizy symptomatologii, etiologii i typologii zachowań dewiacyjnych oraz podejmuje próbę wyjaśnienia powiązań między wczesnymi przejawami zaburzeń a przestępczością chroniczną w dojrzałym ok...

A może być w oryginale? Jak tu: http://www.gutenberg.org/etext/2650. Proust po polsku stoi u mnie na półce, więc w razie czego mogę coś kombinować, tylko z dostępem do skanera nie będzie łatwo. W razie potrzeby napisz na priva.

Recenzowana praca jest bardzo ambitną próbą dokonania przeglądu stanu zarówno teorii, które wyznaczyły podstawy pracy socjalnej jako dyscypliny naukowej i profesji, a jednocześnie jest próbą analizy różnych tradycji szkół pracy socjalnej oraz procesu standaryzacji w formach i treściach kształcenia do profesji społecznych. Zadanie, jakie wyznaczyła sobie Autorka, należy do bardzo trudnych i czasochłonnych, wymagających szerokiej wiedzy oraz umieję...

Przeczytałem "Stąd do wieczności" (1 cz. trylogii) Jamesa Jonesa. Kolejne pozycje to: "Cienka czerwona linia" (2) oraz "Gwizd" (3). I tu dochodzimy do problematyki tego tematu: wypożyczyłem właśnie "Gwizd", lecz nie przeczytałem "Cienkiej czerwonej linii", jeszcze. Czy coś stracę czytając teraz "Gwizd", a potem dopiero część drugą trylogii, czyli "Cienką czerwoną linię"? Zastranawiam się co zrobić w tym przypadku, bo "Stąd do wieczności" to absol...

Wiemy, tak jak zwykle, z drugiej ręki. Czy można się poczęstować? Mailowo?

Nigdy nie przyszło mi do głowy się tym interesować - do teraz. :-)

Mam, znalazłem zeskanowany lub przepisany niegdyś rozdziałek z Dębickiego o pracy. Mam też "spowiedź" Mochnackiego. Kto to? Co to? Wiemy? Tym, co nie chcą z Polski uciekać - prześlę. Jeśliby czyjaś wola taka, oba teksty można powiesić tu-gdzieś. Albo jeden tekst, mnie wsio rawno. pacyratsius

"Jestem mile zaskoczony ilością "francuszczyzny"." No faktycznie. Cała zazdrość była importem z Francji. I ten nieszczęsny ziomek. :) "Priorytetem staję się przeczytanie wspaniale zapowiadających się "Bajek czeskich" Drdy.:-)" Bardzo słusznie! Ale Lema, Krzysiu? A kiedy Lema poczytasz? Gotowa jestem nawet jakimś Rimbaud'em się poumartwiać, jeśli Ci to pomoże. ;)

"La Passatella" Valland, "Franny i Zooey" Salnger, "Pewnego dnia pewien mężczyzna" - Kaschnitz, "Maria Magdalena" Welborn. W lutym odrabiam zaległości w polskiej literaturze współczesnej:)

Appendix do moich styczniowych dokonań czytelniczych :) Owoc wczorajszej wizyty w bibliotece: Danilo Kiš, "Grobowiec dla Borysa Dawidowicza" (5) Wstrząsająca, świetna książka, którą połknęłam wieczorem. Część siódma ("Krótka biografia A.A.Darmołatowa") wydała mi się znacznie słabsza od pozostałych. Rewelacyjne tłumaczenie Danuty Cirlić-Straszyńskiej.

Mam zamiar napisać recenzję "Delf". Książka mnie zauroczyła, jest subtelna, poetycka, pięknie przetłumaczona. Opowiada o dziejach pewnej niezwykłej rodziny w sposób czarujący, chwytający za serce, bez kiczowatej słodyczy. Pastelowe portrety psychologiczne, urokliwe krajobrazy (Izrael, Grecja, Niemcy), leciutko ironiczne poczucie humoru. Polecam. Moc serdeczności.

Niestety, "Wychowania dziewcząt w Czechach" nie czytałam. Opis tej powieści brzmi intrygująco, aczkolwiek Biblionetkowicze oceniają ją najniżej spośród utworów Michala Viewegha. Jeżeli lubisz gorzko-słodkie poczucie humoru, ironiczne spojrzenie na świat, bystre obserwacje obyczajów, myślę, że jego twórczość może przypaść Ci do gustu. Moc serdeczności.

Verdiano, jak to niewybaczalne?! Jak wiemy, wielu świetnych pisarzy w życiu osobistym było niezbyt przyjemnymi osobami (nie tylko pisarze przecież.. ogólnie artyści to często ludzie, których nie chcielibyśmy znać osobiście). Nie wiem, jaki był Gide, ale skoro przeprosił, to nie rozumiem Twojego zacietrzewienia (nie wiem, skąd mi się to słowo wzięło). Natura ludzka jest omylna. Tym bardziej, że nie można go nie lubić za gust literacki, skoro P. od...

Szanowny Czytelniku! Jeżeli właśnie wziąłeś tę książkę do ręki, to nie jest jeszcze za późno, aby ją odłożyć. Wzorem poprzednich książek z Serii Niefortunnych Zdarzeń ta również nie zawiera na swoich stronicach nic prócz nieszczęść, rozpaczy i niewygód, więc masz jeszcze czas, aby wybrać sobie coś innego do poczytania. W rozdziałach niniejszej książki Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire napotykają ciemne schody, wielką lipę, przyjaciół w...

Drogi Czytelniku! Jeżeli szukasz opowieści o wesołych dzieciach, wiodących fajne życie w internacie, to poszukaj sobie jej gdzie indziej. Wioletka, Klaus i Słoneczko to dzieci inteligentne i pomysłowe, więc można by się spodziewać, że doskonale poradzą sobie w szkole. Ale nic z tego. Szkoła okaże się kolejnym niefortunnym epizodem życia Baudelaire'ów. Nie oszukujmy się: w rozdziałach tej książki czyhają na Baudelaire'ów uszczypliwe kraby, s...