Teksty i komentarze

Dzięki zapytaniu JagaMi i Twojej informacji odsłuchałem bardzo ciekawą audycję radiową o książce, na którą zapewne nigdy bym nie trafił. Dziękuję. Link do audycji "Diabły w cerkwi, anioły w domach rozpusty" w radiowej Dwójce: http://www.polskieradio.pl/8/196/Artykul​/707547/

"Straszna zbrodnia rodzonej matki" to książka poświęcona pieśniom nowiniarskim, które były publikowane w postaci druków ulotnych i opowiadały o niezwykłych, często sensacyjnych zdarzeniach - wojnach i bitwach, klęskach żywiołowych i katastrofach, morderstwach i samobójstwach. Gatunek ten jest ciekawym dokumentem swoistej mentalności XIX- i XX-wiecznych odbiorców jarmarczno-odpustowej produkcji poetyckiej, dla których ważne było nie tyle otrzymani...

"Paralele" to seria wydawnicza, w ramach której publikowane są studia i monografie mieszczące się w nurcie współczesnej komparatystyki i badań interdyscyplinarnych z pogranicza folklorystyki, literaturoznawstwa oraz antropologii kultury. Bohaterami niniejszej książki są wędrowni dziadowie-żebracy. Stanowili oni dawniej niezwykle barwną i aktywną grupę, która odgrywała istotną rolę w życiu tradycyjnych społeczności wiejskich. Byli swego rodza...

Klasyka obca - obaj Nobliści: Srebrzynek i ja: Elegia andaluzyjska, Juan Ramon Jimenez - piękna, ciepła opowieść o przyjaźni do życia Saga rodu Forsyte’ów, John Galsworthy - powtórka, i nadal zachwyt A poza tym - literatura polska: Oberki do końca świata, Wit Szostak - niesamowity jest Szostak. I jakże inny niż mainstream obecnie wydawany. Pewnie będę czytać kolejne rzeczy w ciemno. Teodor Parnicki: Srebrne orły, Koniec „Zgody Narodów” -...

Najlepsze w 2013: Poza horyzonty Moje drzewko pomarańczowe Droga miłującego pokój wojownika: Książka, która odmienia życie Książki i ludzie: Rozmowy Barbary N. Łopieńskiej Zamieszkać w Bibliotece Oprócz "Mojego drzewka..." wszystkie jakieś niszowe, a szkoda.

Wczoraj wieczorem - w końcu! - zacząłem czytać pożyczankę Alicji225: Freddie Mercury i ja. Jak dla mnie to naprawdę dobra książka.

Moje książki naj, ocenione w 2013 roku na 6 to: Papierowe marzenia Życie Pi Na końcu tęczy Służące Wędrówka przez słońce Jedenaście To, co zostało Duże wrażenie zrobiła na mnie także książka Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek - oceniłam na 5,5 (byłaby 6, gdyby nie nużący początek)

Z tych najgorszych dla mnie , tylko jedną doczytałem do końca i tylko tej tytuł podaję : Wielkanocna parada

Hehe, a co masz jeden post wyżej? ;-)

Zastanawiałem się jakie książki tu wpisać . Czy wszystkie z najwyższą notą , ale przecież i pomiędzy nimi są takie, które w szczególny sposób wyróżniam, mimo że tak samo ocenione . Dlatego też zamiast kilkunastu wpiszę tylko kilka, ale takich które najbardziej zapadły mi w pamięć. Bez pożegnania Abonent czasowo niedostępny Cytadela Klucze Królestwa Dziennik Północy Doktor Robert Shannon Trzej towarzysze U boku Łupaszki Wołyń we krwi 194...

Nie znałam. Dziękuję bardzo:) Proszę o jeszcze:)

O! Hen to moje tegoroczne odkrycie i zauroczenie. Książka do schowka obowiązkowo!

To prawda. :( W Polsce na ogół zarabia jedynie producent bestsellerów, inni z pisania nie przeżyją, a już na pewno nie w Warszawie. Ci najlepsi, wręcz jako jedyni w ciągu powstawania książki, nie są opłacani w ogóle, bo wydawnictw, które wydają dobre książki, nie stać na to - albo stoją na skraju bankructwa, albo muszą się zniżyć do wydawania chłamu, albo znaleźć super sponsora. Polska (jako kraj) nie ceni najcenniejszych pisarzy. :(

Ja w grudniu zakończyłem dwie książki. Właściwie jedną to zmęczyłem. Chodzi o Extensa - dałem ocenę 3,5, bo fragmenty były ciekawe, ale żeby całość ogarnąć to chyba nie dość mądry jestem :-). Za to druga książka bardzo przypadła mi do gustu: to wędrujący Podpalacz Nie dość, że interesujący kryminał, to autor część akcji i niektórych bohaterów związał z miastem, z którego pochodzę, co podniosło wartość książki w moich oczach :-). Szukałem nawet z...

Jak totalnie mi umknął ten wątek!!! Ja 04.01 mogę, pracuję jak zwykle, ale od później, więc będę miała więcej energii. I to już wkrótce, a się nie widziałyśmy sporo.

300, 322 Jak miło. Do siego Roku zatem.

Ty byłaś na spotkaniu jak właśnie o Krajewskim i jego rzeczywistości była mowa?

Grudniowe czytanie: 1. Życie na drzwiach lodówki: Powieść w notatkach (4) - powieść o odchodzeniu, o mijaniu się, życiu obok siebie, zamiast razem. Można doszukać się kilku niedociągnięć,a jednak porusza. 2. Jeśli zimową nocą podróżny (3,5) - powtórka. Czytając po raz pierwszy miałam bardzo mieszane uczucia. Wróciłam do tej powieści licząc, że może zrozumiem coś więcej, jednak były to złudne nadzieje. Według mnie dobra książka to taka, któ...

I ja dziękuję Biblinetmikołajom: za książkę Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk "Mariola, moje krople..." oraz za piękną, świąteczną kartkę od Biblionetkomikołaja z kujawsko-pomorskiego oraz za książkę Amelie Nothomb "Rtęć" od Biblionetkomikołaja z Warszawy. W tej książce znalazła się myślę, bardzo osobista kartka urodzinowa - jeśli stanowi ona pamiątkę, proszę o kontakt - odeślę kartkę :-) A Organizatorce tej wspaniałej akcji oraz wszystkim Bib...

Przerażające, naprawdę!

Czytelnik miał już okazję zetknąć się z twórczością Giovannino Guareschiego (1908 – 1958), znanego pisarza i publicysty włoskiego. Instytut wydawniczy Pax opublikował dwie jego książki: „Rodzinkę” (1969, 1973) i „Odkrycie Mediolanu” (1972). „Przeznaczenie ma imię Klotylda” - to barwna, pełna groteskowych epizodów powieść, której akcja toczy się wszędzie i nigdzie. Autor nie szczędzi nam żadnej emocji. W książce tej znajdziemy porwanie i wywiez...

Najsłabszą według ocen za miniony rok (2,5) jest książka Andrzeja Stasiuka Biały kruk . Co ciekawe tuż za nią plasuje się Dziennik cara Mikołaja II z oceną 3. Źle książki nie wspominam, ale to nie zmienia faktu, że zasłużyła jedynie na trójkę...

Aniu, właśnie niedawno skończyłam " Nikt nie woła", autobiograficzną powieść napisaną przez Hena w 1956-57 roku, a opublikowaną, dopiero w 1990. Wspaniała. Zawiera dwie części zatytułowane kolejno: "Boso" i "W butach".takie książki lubimy najbardziej, historia przefiltrowana przez osobiste doświadczenie, tak różna od podręcznikowej i daleka od wszelkich ideologii. O czasie i miejscu (Rosja 1943) gdzie posiadanie dobrych butów to nie tylko symbol ...

Moje największe rozczarowania mijającego roku to: Angelologia - nudna, męcząca, przegadana i przewidywalna, akcji tu jak na lekarstwo, dialogi są sztuczne, a bohaterowie to kretyni i najwyraźniej - według autorki - czytelnicy również. Swoje wrażenia z lektury dokładnie opisałam w recenzji: Powieść mało anielska. Kroniki Jakuba Wędrowycza - ani to zabawne, ani wciągające, ani dobrze napisane. Typ humoru dla mnie jest niesmaczny i żenujący, a...

Książka to drugi tom cyklu, wcześniej jest "Czerwony smok". I nie dość, że fabuła wypada dość schematycznie w odniesieniu do pierwszej części, to w dodatku obydwie pozostawiają wiele do życzenia pod względem stylistycznym. Ale może to po prostu ja się czepiam :) Natomiast jeśli chodzi o dobry, trzymający w napięciu thriller, z lekką nutką psychologiczną, polecam Ci Zaklinacz

Znając realia, nie wierzę, że AŻ tyle.

Czyżby nikt nie wymienił jeszcze Clarice Starling? Pojawia się chyba w dwóch książkach: Milczenie owiec i Hannibal - z tego, co pamiętam, w tej pierwszej jest dość dobrze opisana jej przeszłość i motywacja do wstąpienia do FBI.

Do Trylogii wrócę na pewno, choć uważam, że trzeci tom mógłby być zdecydowanie krótszy. Już nie mówiąc o tym, że mógłby więcej wyjaśnić. "Norwegian Wood" również mile wspominam, a jeśli chodzi o "Przygodę z owcą" wydawała mi się podczas czytania zbyt przesiąknięta absurdem, później dopiero dowiedziałam się z innych źródeł, o co chodziło autorowi z owcą. Kafki jeszcze nie przeczytałam, ale mam to w najbliższych czytelniczych planach. Natomiast "Sp...

Skoro obecna forma świadczenia usługi Ci odpowiada, to tego się trzymaj! :) Życie uczy, że jak coś budzi wewnętrzny sprzeciw, to nie ma się co przymuszać. Grzecznych opcji odmowy jest kilka: 1. (na entuzjastkę) „Fajnie, że się tak często widzimy! Ale dziękuję, że chciał mi pan zaoszczędzić spacerów z awizo” 2. (na Glorię z Madagaskaru) „Ekstraśnie, że poczta ma opcję wrzucania do skrzynki, ale ja wolę do łapki”, 3. (na zdziwionego Gumisia) „2...

"W Polsce wytworzyła się grupa autorów, którzy są nieźle opłacani i mogą żyć tylko z pisania. Liczy ona ok. 20-30 osób". Nie chce mi się wierzyć, żeby tylko tak niewielkie grono polskich pisarzy mogło żyć WYŁĄCZNIE z pisania... A może jednak?