Teksty i komentarze

:-)

Mataczyłem Niziurskiego najbardziej chyba znaną jego książką: "Siódmym wtajemniczeniem". A oto cytat, opisujący miejsce akcji: "Za nią rysuje się wyraźnie na wpół zawalony wskutek szkód górniczych dwupiętrowy budynek ze sczerniałej cegły. Na ścianie szczytowej można odcyfrować jeszcze pokraczny biały napis „PERSIL”, podobno resztka poniemieckiej reklamy proszku do prania". Podobno zresztą pierwotny tytuł książki brzmiał właśnie "Twierdza Per...

Dziś przeczytałem swoją dziewięćsetną książkę. To znaczy około. Opieram się na spisie papierowym, natomiast na biblionetce mam jedną więcej. Pamiętam, że na przykład Władcę Pierścieni mam zapisanego w jako jedną pozycję, a tu są trzy oceny, więc jakaś książka jest nieoceniona. Z drugiej strony niektóre książki mam we spisie zapisane tomami np. Opowieści Niesamowite Poego t.1 i t.2, więc w zasadzie nie ma się co przejmować nieścisłościami bo już s...

Dziękuję Ci, już poprawiłam. :-)

Przyznam się, że do niedawna nie wiedziałam o istnieniu Zuzi. Po tym jednak, jak została wymieniona w wątku Dobre książki dające nadzieję postanowiłam osobiście się przekonać, dlaczego warto poznać Zuzię. I polubiłam tę nastolatkę, tak dzielnie sobie radzącą w wszelkimi przeciwnościami (są lata dwudzieste ubiegłego wieku)..., a z jej pamiętnika i wprowadzenia do niego wybrałam kilka fragmentów o książkach i czytaniu: Trzeci pokój, ost...

Dziękuję, Małgosiu, za trudny i wpływający na wybory czytelnicze konkurs! Zgadnij, co mi się bezczelnie wepchało przed ustawione w kolejce książki? Tak, dziewiątka, która mnie męczyła strasznie, bo wcześniej o niej nie słyszałem. Bardzo dziękuję wszystkim mataczom, a zwłaszcza Joyowi. Kto jest najsilniejszym człowiekiem na świecie? Pudzianowski? Nie, Joy! Czy ten pierwszy zdołałby na własnych barkach wnieść mamuta na co najmniej pięć stopni, w...

Czytałem kilka jego książek, także „Opus diaboli”, a lekturę jego opus magnum przerwałem na czwartym czy piątym tomie. Nie mogłem już znieść tej niekończącej się litanii straszności tam opisanych i ich drobiazgowego dowodzenia. Ta książka działała na mnie trochę tak, jak „Proces” Kafki. Czytając ją miałem wrażenie duszenia się i totalnego bezsensu, u Deschnera było przytłaczające mnie zdumienie rozmiarami deprawacji, zbrodni, obłudy i bezkarności...

Cześć, Olu. O, cynamon! A makaron lubię, pewnie, zwłaszcza wtedy, gdy jest na cudzym talerzu:) Chociaż ten Twój, z jabłkami poprószonymi brązowym proszkiem, spróbowałbym.. Dławisza widziałem! Faktycznie jest piękny o tej porze roku – w innych chyba nie rozpoznałbym go. Gdy napisałaś o jego kulistych owocach, przypomniałem sobie niedawne próby identyfikacji lipy szerokolistnej i tej zwykłej na podstawie owoców; ostatnio tak mi dokuczała moje ni...

"Kapłanka w bieli" jest początkiem trylogii spod znaku klasycznej fantasy – pełnej nieustraszonych bohaterów, magii i bogów nieustannie wtrącających się w ludzkie sprawy. Zgodnie z konwencją mamy więc Dobro zmagające się ze Złem, liczne podróże, wątek adepta poznającego tajniki magii oraz zakazaną miłość. Nad wszystkimi bohaterami ciąży przeszłość, która ma ogromny wpływ na kształt wydarzeń teraźniejszych. Bardzo ciekawie zresztą Canavan rozgrywa...

Wiesz, w Bnetce jest więcej podobnych autorów... Ot, choćby Znak "H"

Podpis mamuci jest nieco inny, jak jeszcze widać. :-) Na ile pamiętam, "wyginęły" było od samego początku, a tylko gdzieś trzeciego dnia mamuty przekształciły się w majtmuty. Wszystko to oczywiście w duchu maszyny, która robiła rzeczy na N Lema, więc nie mogła odtworzyć pciem. Tak samo nie wiadomo, jak naprawdę nazywały się się majtki z mamutów, w przeciwieństwie do tych z gacków. Uff! Mam nadzieję, że objaśniłem intencję. :-)

Autor tej książki był ubekiem. http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%8​2aw_Wa%C5%82ach

12 rozmów o miłości: Rok po katastrofie oraz Na trzy sposoby

Piszę komentarz do tej wspaniałej książki.

Książka odpowiada o największej rewolucji w dziejach ludzkości, rewolucji przemysłowej w XVIII i XIX wieku. Historie opowiedziano przez pryzmat osiemnastu wynalazków, ich twórców, okoliczności, w jakich powstały i skutków, jakie wywołały. Obok takich konstrukcji, jak maszyna parowa znajdziemy historię tak pozornie banalnych rzeczy, jak drut kolczasty. Książka napisana została żywym, obrazowym i przystępnym językiem. [Oficyna Wydawnicza „Mówią ...

O czym Ty piszesz?

I jeszcze: Hobbit czyli Tam i z powrotem i trylogia Władca Pierścieni - Gollum miał obsesję na punkcie Pierścienia. Moralność pani Dulskiej - Dulska obsesyjnie starała się zachowywać pozory.

Quo vadis - Winicjusz był zafascynowany Ligią i chrześcijaństwem (nie wiem, czy nie jest to teraz lektura obowiązkowa). Pachnidło - Grenouille pragnął mieć swój własny zapach (urodził się bez niego) i obsesyjnie dążył do stworzenia zapachu idealnego. Anna Karenina - zazdrość Anny o Wrońskiego na późniejszym etapie ich miłości przybrała postać obsesji. Czerwony smok i Milczenie owiec - i tu, i tu znajdziesz seryjnego mordercę ogarniętego swoją ...

Mikhaelef Ramadan Abu Salih al-Kadhimi był skromnym nauczycielem w szkole w Karbali. Miał jednak cechę, która w pewnym momencie stała się jego przekleństwem: był uderzająco podobny do Saddama Husajna. Pod koniec 1979 roku szwagier Ramadana pracujący w ratuszu w Bagdadzie poinformował go, że Saddam dowiedział się o tym podobieństwie i zaintrygowało go ono do tego stopnia, że zapragnął przekonać się o nim osobiście. Niepodejrzewający niczego Ramada...

Gavronescu nie przekonasz. On miał akurat coś odwrotnego na myśli. Ubecy jako bohaterowie Polski Ludowej? Jak dla kogo. Dla mnie przeważnie nie. To mordercy. Pachołki Rosji. Zresztą po drugiej stronie było nie lepiej. To była walka za wszelką cenę. (Vide pomnik wystawiony bohaterowi-bandziorowi Kurasiowi przez faszystowskiego niziołka).

Generalnie rzecz biorąc, książka ma pewną zasługę, nie sądzisz? Sprowokowała mianowicie ciekawą dyskusję. :) Trudno nie podchodzić emocjonalnie do takiego wydarzenia, jak smierć dziecka, niezależnie od tego, ile to dziecko ma lat. Sądzę, że nawet jak matka ma lat 80, a dziecko 60, to i tak jest to nienaturalne i boli. Kolejność powinna być odwrotna. Natomiast kultura, w jakiej żyjemy i związane z nią obrzędy mogą pomóc w przebyciu żałoby lub w...

Kaczątko, sama napsałaś tak: 9) "Kiedy wybiła godzina śmierci Pauli, w łóżku konającej położono malutkie dzieci." "Godzina śmierci" Pauli wybiła nie w tym brudnym szpitalu, którego opis cytujesz, ale w jej domu, w specjalnue urządzonym dla Pauli pokoju, w jej własnym łóżku. To tak gwoli ścisłości.

Tam argumentów jest więcej - akurat wybrałeś jeden z tych nic niewartych. A jakie są TWOJE dowody? Oficjalny życiorys? Komunistyczna propaganda? Komuniści podważali tę prawdę już od praskiej wiosny. Potem wyszła książka. Tam są dowody. Archiwa niemieckie? Łysiak? Może warto się nad tym zastanowić. Jedyne pewne dowody uzyskałbym sam badając tę sprawę, jeżdżąc po Niemczech i Czechach, i grzebiąc się w archiwach. Ale Ty i tak byś mi nie uwierzył. I...

Zdecydowanie miałem takie same wrażenia po przeczytaniu tej książki. Całość możnaby streścić na 5 stronach, brak też ciekawych postaci czy historii pobocznych. Najsłabszy ze "skandynawskich kryminałów" jakie miałem okazję przeczytać.

No wiesz, na starość wyciera się tam to coś, co jest między kręgami kręgosłupa i wzrost się rzeczywiście zmniejsza. Nie wiem, kiedy ten proces sie rozpoczyna, ale skoro Isabell jest już babcią... ;)

Czy ktoś zna może biografię Shawa wydaną w języku polskim? Niestety w internecie niczego nie znalazłam... Są jedynie biografie anglojęzyczne, niedostępne w naszych bibliotekach :/. Byłabym wdzięczna za jakiekolwiek informacje.

http://www.ostrowicki.art.pl/Elektronicz​ny%20autoportret.pdf

Na ostatnim spotkaniu padła propozycja ustalenia określonej soboty w miesiącu jako spotkaniowej.Co Wy na to?Listopad tuż tuż i pora ustalić kiedy byśmy zorganizowały jakieś spotkanko.W grudniu może być ciężko więc myślę,że warto by się teraz spotkać.Pozdrawiam Was wszystkie.

Och, ja znowu po terminie, ale ostatnio cięgiem bywam w rozjazdach i od piątku w południe do dziś w południe nie miałam okazji włączyć komputera... Kochana Aniu, bądź tu z nami, dopóki książki istnieć będą, czyli po wiek wieków!

Hihi, ja też powinnam palnąć mózgownicą w cokolwiek, bo dwie sztuki bielizny, których nie rozpoznałam, pochodziły ze znanych mi książek - "Boga rzeczy małych" też nie trafiłam, a ponadto "Białych zębów"! Ale za to dzięki niestrudzonym mataczom wytropiłam zupełnie mi nieznane fasony niewymownych, niektóre na tyle intrygujące, że mam ochotę przymierzyć :-). Temat był w rzeczy samej cudowny! Dziękuję za doskonałą zabawę, zarówno tymczasowej wła...