Teksty i komentarze

Ten krótki opis już przedwczoraj chciałem tu wstawić, ale nie mogłem takiej przykrości wam sprawić:P! Gdy w końcu na dworcu się odnaleźliśmy to na podbój Arkad Wrocławskich ruszyliśmy. Tam Sphinx nas ugościł, Przygotował dla nas pyszności - było spaghetti, spaghetti, zupa z cebuli (która każdego rozczuli:)!), paluszki rybne, a na dodatek - słowa dowcipne:)! Dla mnie wszystko się pięknie udało aż zadziwienie i żal, że ZNÓW tak szy...

A oto moje styczniowe wspomnienia: 1 Monika Szwaja "Zapiski stanu poważnego" - 3 - dziękuję Marginesku 2 Eileen Lottman "Dynastia. Powrót Alexis" - 2+ 3 Jachym Topol "Supermarket bohaterów radzieckich" - 3 4 Ewa Ostrowska "Gra ze śmiercią w tle" - 6 - pierwsza rewelacja tegoroczna 5 Krzysztof Varga "Aleja Niepodległości" - 5 6 Danielle Steel "Więzy rodzinne" - 3 7 Katarzyna Nowak "Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej" ...

Jestem w trakcie lektury książki, i pod względem językowym jest to absolutnie genialna rzecz, w związku z czym smakuję sobie ją powoli. Towarzyszy mi jednak cały czas wrażenie, jakbym podglądała czyjeś życie przez dziurkę od klucza, i to w dodatku te najintymniejsze fragmenty. Czyżby jakiś wstyd? Przekonanie o tym, że pewne rzeczy powinny być nienaruszalne? I czy na pewno fakt, iż pan Przybora dał przyzwolenie, to wystarczający powód, by je publ...

Czułam Misiaku, że zadasz mi to pytanie :-)) Ja po prostu nie lubię takiej literatury i wiem, że już po panią Ostrowską nie sięgnę. Chciałam się tylko "naocznie" o tym przekonać zachęcona Twoimi pochlebnymi recenzjami tej i innych książek pani Ostrowskiej. Nie twierdzę, że to nie jest dobra literatura, tylko po prostu mnie ona nie pasuje. Ta 2 oznacza w tym wypadku: nie podoba mi się i nie chcę więcej.

Polecam książkę I. Allende - Eva Luna. Byłam nią oczarowana.

Bardzo ciekawe spostrzeżenia poczyniłeś, Bakermilu, pozwolę sobie jednak dodać kilka uwag. Albowiem Larsson, w swym krytycznym podejściu do wierności, czy też Twojej (i mojej też) hierarchii wartości, jest tylko uważnym obserwatorem, a jego powieści są pod tym względem symptomatyczne. Albowiem dzieje się tak, we współczesnej literaturze (a śmiem twierdzić, że nie tylko), że rodzina, jako jednostka w ogóle traktowana jest jako relikt przeszłości....

Ojoj, a dlaczego ta "Gra ze śmiercią w tle" tak nisko?

Kieszonkowy atlas kobiet (5) Anna Karenina (5,5) Hakawati, mistrz opowieści (6) Pocałunek Fauna (4) Janka z Latarniowego Wzgórza (4) Dziewczęta z Szanghaju (4,5) Zwyczajny facet (4) Rudy, Alek, Zośka: Gawęda o bohaterach "Kamieni na szaniec" (5) Gra ze śmiercią w tle (2) Przygody Tomka Sawyera (4) Złodziejka (5) Cud generalny: Powieść nadziei (5)

Coś w tym jest, co piszesz o Joubercie, faktycznie... Muszę to przemyśleć :) Co do występów pań oraz występie duetu Kawaguchi/Smirnov - zgadzam się w zupełności! Chociaż "Carmen" kocham całym sercem swoim, to jednak coś mi tu się nie "zgrało".

ps. chociaz ok musze przyznac, ze pozyczajacy bywaja okrutni - przetrzymuja ksiazki lub ich wcale nie oddaja, mam kumpla, który nigdy nie wie, które książki są jego, a które nie, więc zawsze będąc u niego robię mu inspekcję i wyciągam zawszę jakąś swoją książkę. jeśli chodzi o zniszczenie książki to oczywiście rozumiem, że może to boleć właściciela, ale dla mnie książki to historie i plama po kawie, czy zagniecenia mnie nie wzruszają, osobiście s...

Jedna z najbardziej oryginalnych (bo mało znanych w tym temacie) książek jest polska powieść pt. "Metodyk" Radziejewskiego. Tu dowolnie można interpetować bliskie relacje między uczniem i nauczycielem, a także samemu ocenić czy nauczyciel jest mistrzem, czy też antymistrzem.

Joubert wyglądał, jakby nie mógł wyluzować i oprócz zmiany muzyki jego występ wydawał mi się podobny do tego na zawodach. Panie jak zwykle nie zaprezentowały nic pokazowego. I nie jestem pewna co myśleć o występie Kawaguchi/Smirnov - ona zupełnie nie pasowała mi do tej estetyki Bardzo lubię pomysły rodzeństwa Kerr. Faktycznie Verner, Van der Perren, para francuska i niemiecka fajnie się zaprezentowali.

Dla dzieci i owszem :)

nie dałam rady przeczytać całości, ale bardzo zdziwiło mnie, że większość z was nie lubi pożyczać książek, a jeśli już to zaufanym. ja to uwielbiam, czasem wciskam swoje książki innym. oczywiście jest mi smutno, kiedy książki do mnie nie wracają a ja nawet nie pamiętam komu je pożyczyłam, ale wolę stracić kilka książek niż odmówić komuś pożyczenia książki, no bo przecież jeśli książka jest dobra to szkoda jej na to żeby stała na półce przeczytana...

"Cierpienie po utracie dziecka, jedno z najtragiczniejszych doświadczeń, jakie może spotkać człowieka, wydaje mi się dość uniwersalne, niezależne od epoki i szerokości geograficznej." A jednak z opracowań jakie przeczytałam wynika co innego, począwszy od zamierzonego pozbywania się dzieci (płci żeńskiej) w niektórych kulturach starożytnych jak i bardziej nam współczesnych, do oswojenia śmierci sprzed powszechnego rozwoju medycyny. Choć zapewne...

Styczeń: Dżuma 5 Wehikuł czasu 5 Stary człowiek i morze 4

U martwych w Dallas - Charlaine Harris Crescendo - Becca Fitzpatrick Dziewczyna ze Świata Maskotek - Anja Snellman Nie tylko piramidy - Andrzej Komorowski Oszustwo w Dolinie Królów - G.F.L. Stanglmeier Dinozaury - Joachim Opperman Klub Pickwicka - Karol Dickens Jądro ciemności - Joseph Conrad i w trakcie Nefertiti - Michelle Moran

Już u początków średniowiecza, gdy wśród ludów środkowej i zachodniej Europy szerzyć się poczęło chrześcijaństwo, zaś lokalni władcy scalali podległe im narody w pierwsze państwa, poza tworzącym się kręgiem kultury łacińskiej krystalizować się poczęła wyrazista, bogata kultura pogańskich Germanów, z ich własnymi bóstwami, mitami, sztuką i literaturą, a przede wszystkim z własnym, dziwnym, kanciastym pismem, którego nazwa oznaczała Tajemnicę. I, n...

Szczere rozczarowanie książką tak zachwalaną,ale raczej przez wielbicieli powieści przygodowych czy też łotrzykowskich! Powinna przebiegać z kolejności wydarzeń szybko, być wartka, ale brak jej płynności. Powieść dla dzieci.

Obejrzyj sobie film na podstawie tej książki. Nie będziesz zawiedziony.

Tak, o wielu zespołach mówi się, że gra jak Joy Division, obecnie choćby Editors czy Interpol, australijski Ikon czy And Also The Tree. Sposób śpiewania Iana Curtisa, wokalisty Joy Division porównywany był natomiast to Jima Morrisona z The Doors. Czy słusznie? Czasami wydaje mi się, że tak. Od wielu lat słucham Joy Division ( w moim profilu znajdziecie tekst ich największego przeboju, który to traktuję bardzo osobiście), i mogę śmiało powiedzie...

Też mnie to zainteresowało. I wygląda na kompletny wymysł autora, niestety w mojej ocenie kiepski. Szukałam choćby cienia jakiejś legendy o ćmie kanibalu, ale też nic nie znalazłam. Może jednak pojawi się jakiś miłośnik motyli, który naprowadzi na właściwy trop...

Arthur Miller. Autor „Śmierci komiwojażera”. Ta sztuka, którą widziałem w Teatrze Małym w Warszawie, gdzie główną rolę grał Janusz Gajos, pozostawiła mi niezapomniane wrażenia. Sięgając po te trzy opowiadania, zastanawiałem się, czy zrobią na mnie równie wyjątkowe wrażenie. „Dziewczyna bez urody” to opowiadanie z elementami retrospekcji, pokazujące wewnętrzną przemianę Janice, dziewczyny bez urody. Nowy Jork, lata czterdzieste, w Europie trwa ...

Rumo i cuda w ciemnościach (Moers Walter) 5,0 Kształt wody (Camilleri Andrea) 1,0 Entliczek pentliczek (Christie Agatha) 4,5 Fantastyka (Akunin Boris) 1,0 zmień Horror! czyli Skąd się biorą dzieci (Kasdepke Grzegorz) 3,5 Eragon (Paolini Christopher) 4,0 Błękitny zamek (Montgomery Lucy Maud) 4,0 Sceny z życia smoków (Krupska Beata) 4,5 Romans z trupem w tle (Stec Ewa) 4,5 Pięć manekinów (Niziurski Edmund) 4,0 S...

Tu się z Panią nie zgodzę:) Co prawda "Wieże do nieba" nie były zbyt dobre, jednakże ta część przygód Inkwizytora jest już lepsza i po niej w moich oczach autor powrócił do pełni sił. Z początku myślałem, że odbiorę tę książkę w ten sam sposób, jednakże gdzieś od 2/3 pierwszego opowiadania, w końcu zaczęła się moim zdaniem pozytywnie rozkręcać... ale jeszcze to nie to. Natomiast drugie opowiadanie, "Mleko i miód"... Tu już w końcu się zaczęło....

Sprawdziłam swoje oceny, ale na szczęście wyglądają tak jak zawsze. Mam nadzieję, że chochlik, który Ci w nich napsocił, nie ma zamiaru wrócić. Przy szóstkach kieruję się identycznymi zasadami jak Ty. "Matematyka Niny Gluckstein" powędrowała do schowka. :) Zapowiada się rewelacyjnie!

Film dokumentalny o brytyjskim zespole muzycznym Joy Division. Jeden z najważniejszych zespołów na przełomie lat 70. i 80., wiele późniejszych zespołów wzorowało się na ich muzyce. A powtórka będzie we wtorek o godzinie 9:40.

A ja niestety oglądałam tylko fragmencik, ale mam nadzieję, że załapię się na jakąś powtórkę. W tym, co widziałam, było faktycznie trochę za mało "show" jak na pokazy mistrzów. Podobało mi się rodzeństwo Kerr - tego raczej nie pokazaliby w zawodach.

Dziękuję. Już zmieniłam:)

Zgadzam się. Było pięknie, poprawnie, ale jakoś niezbyt rozrywkowo. Od tego są pokazy, by już się wyluzować, trochę poszaleć, mrugnąć do publiczności, pośmiać się, wzruszyć. Tutaj trochę zabrakło. I dlatego chyba najbardziej podobał mi się Amodio, który naprawdę potrafi na lodzie zaszaleć, a na dodatek widać, że sprawia mu to przyjemność. Podobała mi się też choreografia rodzeństwa Kerr. Całkiem fajnie wypadł tym razem Verner, Joubert, Kevin v...