Teksty i komentarze

2 września 2007 (niedziela) w Katowicach : Spotkanie z Dariuszem Rekoszem , autorem cyklu książek detektywistycznych dla młodzieży oraz demaskatorskiej książki "Szyfr Jana Matejki". godz.16:00 EMPiK Silesia Megastore, ul. Chorzowska 107

Olśniewająca powieść zdobywcy nagród Nebula i World Fantasy, uznawanego za jednego z najważniejszych współczesnych pisarzy amerykańskich, którego dokonania stawiane są na równi z dziełami takich mistrzów gatunku, jak J.R. Tolkien czy Ursula Le Guin. Nie trzeba jednak znać i doceniać wcześniejszych książek Gene'a Wolfe'a, by dać się porwać tej wspaniałej historii, która w niezwykły sposób miesza stare motywy i wątki (m.in. opowieści arturiańsk...

A co studiujesz?

Rzeczywiście, to był udany miesiąc :) Najprawdopodobniej częściowo już znasz "Gottland" - przypuszczam, że większość tekstów pochodzi właśnie z Wyborczej. Mój mąż rozpoznał na przykład świetny reportaż o pomniku Stalina, który kiedyś czytał w Dużym Formacie. Moc serdeczności.

on był agresywnym psychopatą, który odgrywał się na każdym tylko dlatego, że panna, którą kochał wyszła za innego, tak jakby cały świat był temu winien. a jeżeli bronte chciała z niego zrobić gorącego kochanka, który zrobi wszystko dla miłości, to trochę za dużo dodała mu siły i to tej w sensie fizycznym. takie jest moje zdanie. zresztą jaki ojciec taki syn, z tym że linton heathcliff był zbyt chorowity na to, żeby kogokolwiek skrzywdzić. linton...

Ufff, bo już myślałam, że zobaczyłam w książce więcej, niż tam naprawdę jest ;-)) W końcu czytałam z konkretnym nastawieniem, mogło być trochę jak okiem, które widzi to, co spodziewa się zobaczyć, bo mózg uzupełnia sobie resztę :-)))

Na rodzica patrzenie zastosowano, ale dopuszczałem możliwość, że sie w gorączce dyskusji pomyliłaś. ;) Nie jestem fanem, więc ja Cię w ciemnych uliczkach nie będę dopadał. Czyli jedna osoba mniej na pewno. :P

No fakt. :P Ale w filmie to jest jeszcze bardziej rzucające się w oczy. W książce jest może nie tyle delikatnie, co delikatniej.

Nie bardzo rozumiem, co jest z tym, że książka nie jest antykościelna?... Filmu nie widziałam, książkę przeczytałam sobie bez przykrości (chociaż coś, już nie pamiętam co, sieknęło mnie pod sam koniec po oczach okropną bzdurą) - ot, sensacyjno przygodowe "cuś", dość wartka akcja - nie jestem zbyt dobra w wyłapywaniu nielogiczności w literaturze, raczej poddaję się narracji, zastanawiam się ewentualnie potem, jeśli mi się chce. Religijna...

Podziwiam Twoją wytrwałość (nie żebym miał coś do Prousta, wręcz przeciwnie, ale Ty masz, a mimo to czytasz:) i tempo. Ja nadal na "Stronie Guermantes", ale w odróżnieniu od Ciebie, mam bardzo pozytywne wrażenia. No, ale jednak z czytatki na czytatkę stajesz się coraz łaskawsza dla Prousta, zauważyłaś?:) Mimo wszystko:) Zamierzasz zająć się następnym tomem?

Lejesz mi miód na serce! Do mnie "Nieznośna" bardzo przemawia. Jak zresztą ogólnie twórczość Milana Kundery.

Moje pierwsze podejście do Dumy i uprzedzenia zakończyło się fiaskiem. Przerwałem po 1/3. Ale po latach przez przypadek dorwałem ją ponownie... no i się zachwyciłem. Musiałem widać do tej książki dorosnąć. Ale chyba takie książki, do których się powraca dojrzalszym mogą być dla nas najcenniejsze...

ech no napiszę... nie rozpatruję tej ksiązki przez pryzmat pozostałych, jak Wojtek. Trudno mi nazwać ją powieścią. Czyta się szybko, historia całkiem niczego sobie, postacie w miarę nie papierowe ale nie przemawia do mnie forma podania tego wszytskiego. Brown stworzył nowa formę przestawiania historii w książce, sitcomową bym ją nazwała... jak te serialiki komediowe ze śmiechem z off'u. Króciutkie rozdziały, wręcz mini historyjki, by znekany odm...

ja się podpiełam pod wypowiedź, a dyskusja pojawiła się później, uprzejmie prosze o patrzenie na rodzica :) a co ksiązki.. . no niech pozostanie, że jest lepsza niż film... nie chce by mnie jakiś fan w ciemnej uliczce dopadł:)***

Mieliłem długo, długo tę książeczkę... Powaliło mnie i pokazało jaki jestem niemądry... Rozumiem Cię. A sam jeszcze chyba nie raz jeszcze będę musiał przebrnąć przez tę książeczkę.

Neil Gaiman tak mówi o swojej nowej książce: W zebranych tu opowiadaniach spotkacie twardego detektywa ze świata dziecięcych bajek i grupę ludzi, którzy lubią jadać najróżniejsze rzeczy, znajdziecie też wiersz o tym, jak się zachować, gdy traficie do magicznego świata, i historię o chłopcu, który spotyka pod mostem trolla i dobija z nim targu. Jest tu też opowieść, która stanie się częścią mojej następnej książki dla dzieci, »Księgi cmentarne...

Mnie książka średnio - wartka akcja, czyta sie płynnie, ale nie podoba mi sie u pisarza to, że jego powieści są schematyczne. Gdy do tego doszedłem - od razu zmieniłem mu oceny na niższe, nie lubię schematyczności. Co do stosunku wobec kościoła - wydaje mi sie, że zarówno film, jak i książka mogą być uznane za antykościelne. Książkę pewnie da się wybronić, ale może tam jest atak, tyle że delikatny, subtelny? A raczej jakaś sugestia, żeby wszystk...

"Atmosfera beznadziejności i braku perspektyw"... Recenzja ciekawa. W głowie siedzi mi jednak pytanie, skąd ten stereotypowy obraz Śląska w głowie przeciętnego Polaka? Nie mówię o autorze recenzji, tylko ogólnie. Karmiona od dziecka negatywnym, ponurym obrazem Śląska w końcu tam pojechałam i.. . zauroczył mnie. Zanim zaczniemy sami powtarzać utarte frazy, przekonajmy się, jak mają się one do rzeczywistości. Przecież to tak niewiele.

Witold Siekierzyński, Piotr W. Cholewa: Wstęp Rafał A. Ziemkiewicz: Przedmowa Opowiadania: - Jakub Ćwiek: Bóg marnotrawny - Maciej Guzek: Zmiana - Marek S. Huberath: Balsam długiego pożegnania - Tomasz Kołodziejczak: Piękna i graf - Maja Lidia Kossakowska: Smok tańczy dla Chung Fonga - Wit Szostak: Raport z nawiedzonego miasta Powieści (fragmenty): - Anna Brzezińska: Plewy na wietrze - Jarosław Grzędowicz: Popiół i kurz - Rafa...

Hih. Od razu mi się przypomniała prześlicznej urody anegdotka (se non è vero, è ben trovato:-D) z czasów, kiedy filologię polską studiowało kilka przedstawicielek bratniego narodu - nie chińskiego co prawda, lecz wietnamskiego (też daleko na wschód). I któraś z nich, pytana na egzaminie z literatury o jedną, drugą, kolejną lekturę wykazywała się tak dokładną ich nieznajomością (nawet ze słyszenia), że egzaminujący się poddał i zapyt...

To, że "Pana Tadeusza" przetłumaczą, nie znaczy koniecznie, że zachowają ilość wersów czy sylab. A jak wygląda? Zapewne od góry w dół;)

Wojciech Karpiński: Talizmany nieśpiesznego przechodnia - Jerzy Stempowski: Zapiski dla zjawy - Jerzy Stempowski: Zapiski z podróży do Delfinatu Jan Zieliński: Posłowie Indeks osób [Noir sur Blanc, 2004]

"Tancerz" to niezwykłe spotkanie dwóch mężczyzn: dziennikarza, specjalisty od Ameryki Południowej, który musi wkrótce wrócić do Europy, i policjanta, który schwytał przywódcę peruwiańskiej partyzantki. Pierwszy marzy o swojej "wielkiej historii" - ma ona zwieńczyć jego karierę; drugi jest sfrustrowany - został odsunięty od sprawy Ezequiela, gdy tylko zrobił swoje. Ta znakomita powieść nawiązuje do prozy realizmu magicznego, ale wzbogacona jes...

A mi sie tam podoba i to bardzo.Moze troche za bardzo ukolorowana ale 5 sie nalezy

Ja niestety do tej pory na okres studiów zawieszałam właściwie zupełnie lekturę dla siebie. Mam nadzieję, że w tym roku uda mi się wygospodarować trochę czasu...

1602 (II), Gaiman, Kubert, Isanove 1602, Gaiman, Kubert, Isanove Bagno, Tomasz Piątek Bombel, Mirosław Nahacz Dziewczyna z perłą, Tracy Chevalier Kobieta z wydm, Abe Kōbō Kolekcjoner, John Fowles Larwa, John Fowles Mansfield Park, Jane Austen Pani Bovary, Gustave Flaubert Rycerz nieistniejący, Italo Calvino Uwikłanie, Zygmunt Miłoszewski Wykłady o literaturze (Mansfield Park, Pani Bovary), Vladimir Nabokov

Kobieca antypowieść wyklęta przez Kościół za sposób ukazania Jezusa (Jezus uprawiający seks z Marią Magdaleną). Książka, która stanowi nową jakość w pojmowaniu istoty kobiecości, relacji pomiędzy kobietą a mężczyzną. Analiza wizerunku kobiecego świata kreślonego na przestrzeni dziejów przez mężczyzn wedle ich wyobrażeń i potrzeb. Bestseller w Grecji. N bohaterek o imionach zaczynających się na M, postaci historycznych, literackich oraz kobiet...

Jak dla mnie ta książka to klapa. Lubię Ziemkiewicza-publicystę i autora sf. Ale niestety w tym "dziele" jakoś nie mogę dostrzec nic poza mizoginicznymi popłuczynami, a wątek polityczny jest niezbyt wyrazisty i potraktowany jako tło.

Mnie się książka podobała, a film musiał być zupełnie bez wyrazu, bo kompletnie nic z niego nie zapamiętałam - z wyjątkiem rozżalenia, że wszystko to, czego broniłam w recenzji "Kodu", to znaczy brak bezpośrednich ataków na Kościół, zostało w filmie dodane. I choć książkę można łatwo obronić, to o filmie już się nie da powiedzieć, że nie jest antykościelny.

Książka nieporywająca, ale lekka i przyjemna w czytaniu, rodzaj pamiętnika, z dużą dawką listów i sporadycznie - fotografii. Ciekawe jest wierne odbicie realiów lat trzydziestych XX wieku - życie codzienne, szczegóły obyczajowe, atmosfera w przedwojennej Polsce. Wszystko oczywiście skupia się wokół perypetii miłosnych autorki (Misi) oraz jej wybranka - Stasia. Śledzimy od początków rozwój ich uczucia, którego przebieg, nawiasem mówiąc, nie jest z...