Teksty i komentarze

Ala_33 jeżeli chcesz zarekomendować tą książkę to możesz użyć zwrotu typu "gorąco polecam" czy "naprawdę warto" itp., a sformułowanie użyte przez Ciebie "trzeba to przeczytać, znać" brzmi jak rozkaz, swoisty przymus. Nie neguję tego, że wiele dzieł odwołuje się akurat do tej książki, ale nieznajomość jej wg mnie nie jest poważną przeszkodą w zrozumieniu innych. Wiele książek odwołuje się do innych, wcześniejszych dzi...

Książka wciągnęła mnie niesamowicie, a jej zakończenie jest tak porażające, że mimo, iż czytałem ją już kilka razy, zawsze chwyta za serce. Chylę czoła przed autorem i w pełni rozumiem zachwyt nad tą pozycją ówczesnej, międzywojennej, śmietanki kulturalnej.

komentarz usunięty

Niestety, nie jestem dobra w rozwijaniu myśli, tylko taki bełkot mi wychodzi;-)

Tak jest. Ale kiedyś czytałam bardziej wstrząsający mną opis obozów (skleroza, nie pozwala przypomnieć sobie tytułu) i chyba poprzez tamten pryzmat czytałam ta pozycję. To prawda zamerykanizowanych Japończyków łatwo zrozumieć...

komentarz usunięty

Właśnie zaczynam czytac ta książkę w oryginale. Mam nadzieję ze nie będe żałować ;) pozdrawiam :)

Zamknąć oczy i zasłuchać się w muzyce(Mahler,Dvorak)-czytaj zapomnieć się Jeść naleśniki z serem i polewą truskawkową w towarzystwie Gośki na Grabówce w Opolu,w tle koncert muzyki Jazzowej,wokół tłum zasłuchanych ludzi,przygrzewa słonko,na kocu w trawie dziewczyna z chłopakiem przytuleni do siebie plecami- czytający ksiązki każdy inną...staruszek konferansjer-snuje wspaniałe komentarze pomiędzy jednym i drugim utworem,chce sę żyć...

Ostatnio zacząłem tworzyć własną bibloteczkę, głównie popularonaukowe wydawnictwa Spectrum i Nowe Horyzonty, kupuje w Taniej Ksiązce na Koszykowej (Wawa) lub Ruskiej(Wrocław). A poza tym pożyczam od znajomych i z bibloteki. WIec standard :) Pozdrawiam

Nic. Dobrze się czyta, a potem dużo myśli, a że często trudno wyrazić myśli taki bełkot powstaje:-)

Mario Doro w innych sprawa się nie zgadzaliśmy, nasza dyskusja często przybierała zbyt agresywną formę, ale w tym wypadku zgadzam się z Tobą całkowicie. Biblie na siłe próbuje się przedstawić w szkolach jako wspaniałe, uniwersalne dzieło, z którego czerpią inne. Nie ma dla niej zadnej przeciwwagi, a wszyscy uczniowie bez względu na światopogląd są zmuszani do zapoznania się z jej fragmentami, chyba, że wolą dostać jedynki z nieznajomości jej treś...

Ach, jeszcze chciałam dodać, że część tych książek jest bardziej genderowa może, niż feministyczna, ale postanowiłam je dodać mimo to.

Kontynuacja pamiętników Rudolfa G. Ta jak i również 3 ostatnie części zrobiły na mnie duuuże wrażenie. Główny bohater odbiera dowód osobisty i rusza na podbój świata (zaczynając od "kariery" w łódzkiej filmówce). Hmmm... jeśli ktos przypadkiem chciałby wybrac się do tej szkoły to nie powinien czytać tej książki :) albo i powinien, jeżeli jest fanatykiem przygód z adrenalinką ;) ale to chyba w każdym akademiku tak jest. Wiem, większość n...

Ja proponuję jeszcze: 1. pismo "Katedra" 2. Badinter Elisabeth - XY. Tożsamość mężczyzny 3. Tej samej autorki - Historię miłości macierzyńskiej 4. Wielkie tomisko "Feminizm" Kazimierza Ślęczki 5. Ellen Kaschak "nowa psychologia kobiety" 6. Sandra Lipsitz Bem - "Męskość - kobiecość" 7. German Ritz - Nić w labiryncie pożadania 8. Ciało, płeć, literatura - dzieło zbiorowe na cześć Ritza 9. Jane Dunn -...

To pierwsza wielka powieść Hemingwaya - pierwszy jego ogromny sukces literacki. Autor ukończył ją we wrześniu roku 1928, będąc już znanym nowelistą i poetą. "Pożegnanie z bronią" jest jedną z najpiękniejszych - i najsmutniejszych - powieści miłosnych literatury XX wieku; o tej wartości utworu Hemingwaya zdecydowała gorycz jego osobistych miłosnych dramatów, przetworzona przez jego niepospolity talent w dzieło sztuki pisarskiej najwyższej klas...

Książkę "Wywieranie wpływu na ludzi" warto polecić każdemu człowiekowi. Dlaczego tak uważam? W moim odczuciu nie jest to żaden poradnik dla naciągaczy. Czytając ją, coraz szerzej otwierałem usta ze zdziwienia, jak często spotykam omawiane sposoby manipulacji. Jestem dość odporny na takie treści, ale jest szerokie grono ludzi, którzy łatwo dają się naciągać na wszelkie akcje pomocy. Czy osoby zbierające pieniądze zawsze są uczciwe? Czy pieniądze w...

Chociaż nie jest to najlepsza pozycja tej autorki, to "Kwiat lilii we krwi" czyta się całkiem nieźle. Trochę wieje infantylizmem, ale właśnie to stanowi główny urok tej książki. UWAGA - jeśli ktoś szuka najbardziej naiwnego bohatera świata, to wysuwam kandydaturę Bertrana - głównej postaci "Kwiatu lilii". Przejrzystość intrygi i kompletna ciemnota dedukcyjna bohatera wywołują mnóstwo niezamierzonych efektów komicznych. Cała historia dzieje si...

Niniejsza książka opisuje feministyczne poglądy i działania, a także ich konsekwencje dla całego społeczeństwa, a co gorsza, dla najmłodszych jego przedstawicieli. Warto zastanowić się na tym, co oznacza feministyczny model spełnienia kobiet, jak je zmierzyć i czyim kosztem miałoby się ono odbywać. "Feministyczne fantazje" pokazują, że feminizm dotyczy nie tylko młodych i błądzących oraz starszych i nudzących się życiem kobiet, ale tych wszys...

Pierwsza powieść Sołżenicyna przeczytana przeze mnie w całości, bo "Archipelagu GUŁag znam niestety jedynie fragmenty (mam nadzieję, że to się kiedyś zmieni - jest to "kiedyś" dość nieokreślone, bo wiem, że na takie dzieło będę musiała mieć bardzo dużo czasu, i duży zapas skupienia). Skończyłam ją dopiero przed chwilą i bez wahania postawiłam 6. Za cudowny język, taki różnorodny, jakby "skondensowany" a jednocześnie lekki i przejrzysty. Styl Soł...

Tylko, że jak się spotkamy w centrum to pewnie bez Verdiany :( A szkoda, bo jest tam jedna fajna herbaciarnia połączona z antykwariatem z książkami (chociaż dawno tam nie byłam i nie wiem jak to miejsce wygląda teraz). Chodzi mi o Cafe Antykwariat na Żurawiej, ktoś kojarzy może?

Ja mam właśnie przed sobą wykańczanie Sandmana, Edenu... Hiroszimę. W Sandmanie bardzo, ale to bardzo podobają mi się grafiki. Kakumei mnie zainteresował szczególnie - dzięki za tę tropę! :)

Ja właśnie jem pyszne ciastko, a wczoraj przeczytałam wspaniałą książkę. To chyba dobre zakończenie wakacji ;-)

Jasne, że wypada ;-) Z szacunku dla Ciebie chyba też przeczytam ;-)))

Tak se gadacie... a mnie ochota na smażone banany z cynamonem i na naprawdę dobrą książkę naszła...

Pochłonęłam tę księżkę jednym tchem - pamiętam nawet w jakich okolicznościach - wracałam skądś do domu i wynajdowałam jak nadłuższe trasy autobusów, żeby spokojnie dokończyć ją czytać... Masz rację - czyta się szybko, a zasługa nie tylko prostego języka, ale przede wszystkim treści. Nie wiem, co w niej cieżkiego i trudnego. Owszem - opis robi wstrząsające chwilami wrażenie, ale nie był dla mnie jakoś szczególnie niezrozumiały - chociaż np. prawdz...

"Poezja Armitage'a to nieustanne zbliżenia, po nich dyskretne oddalenia, przesunięcia kątów padania światła, ponowne zbliżenia". Sławek Kuźnicki "Jeśli przyjąć, że co kilkadziesiąt lat pojawia się poeta, którego głos (w tym również sposób ustawienia głosu, spektrum pogłosów, cała widmowość szmerów i szumów językowych) oddaje głos języka, jego potoczystość, idiomatykę i idiolektykę, a nawet tkwiące w nim klisze i manieryzmy - wszak i one mówią...

"Dunn potrafił stworzyć nie tylko nowy rodzaj poezji ukazującej dzisiejsze społeczeństwo, jego problemy i aspiracje, ale też wzbogacić język poetycki poprzez zmieszanie różnych stylów: dopuszczenie dokumentu, fragmentów lirycznych, elementów dyskusji czy polemiki i wyobraźni". Krzysztof Lisowski "Poetycki opis życia ulicy w Hull, gdzie autor mieszkał przez kilka lat podczas studiów, to rzeczywiście jedna z ładniejszych rzeczy, jakie przytrafi...

"Tajemnica zaginionej syreny" powiadasz? <hihi> No to wypada mi przeczytać... <hihi>

Ja również z przykrością przeczytałam powyższą recenzję. I to nie tylko dlatego, że "Alchemik" bardzo mi się podobał. Chyba dlatego, że mówienie o jakiejkolwiek książce (i jej zwolennikach) z taka pogardą jest nie w porządku. Wielokrotnie sięgałam po jakąś pozycję po przeczytaniu w B-netce rewelacyjnej(nych) recenzji i odkładałam znudzona lub "przedzierałam" się jak daleko się da, dziwiąc się co tu się może podobać. Nigdy nie ...

O tak! Takie gesty, chwile niby błahe, nie mające znaczenia, a takie piękne i takie potrzebne!