Teksty i komentarze

Mi "Hotel New Hampshire" się podobał i to właśnie on zachęcił do czytania prozy Irving'a.

A jednak w słowach pani Zielkowiak jest moim zdaniem sporo prawdy. Bardzo cenię sobie twórczość Exupery'ego, ale akurat "Mały książę" zdaje mi się pozycją mniej udaną. Może dlatego, że wyraźnie widzę, że autor chce za wszelką cenę udowodnić swoją tezę: trzeba być w duchu dzieckiem całe życie. Gdyby to robił tak mimochodem, to może wrażenie byłoby lepsze? A tak mamy kupę metafor, ludowych mądrości i czego tam jeszcze, ale jakoś nie do ko...

absolutnie sie z toba nie zgadzam! Jest to piekna ksiazka, i chociaz mam 12 lat, przeczytalam ja chyba z 15 razy. I zawsze bede do niej wracac. Uwazam, ze jest ona dla kazdego . Serdecznie polecam :D

tfu, rodzenstwa* nie trojaczkow.

eh, w sumie mnie tez wkurzaly te przerywniki, ale w nastepnych czesciach okaze sie, ze to mialo duzy wplyw na cala historie trojaczkow.

Chyba jedna z bardziej magicznych pozycji L. Montgomery. Emilka, wbrew poprzednim recenzjom, bynajmniej nie jest słodką, miłą sierotką. Jest dumna, wręcz zbuntowana. Po śmierci ojca trafia pod opiekę krewnych ze strony zmarłej matki. Swoim szczerym, dalekim od ideału sposobem bycia, ukształtowanym dziesięcioma latami życia "kilometr za końcem świata", Emilka powoduje trzęsienie ziemi w nowej rodzinie. Książka, baśniowa i romatyczna, bynajmn...

"W gąszczach mroku" to debiut czternastoletniej pisarki. Bestseller ten opowiada o dziewczynie żyjącej w XVII wieku, którą pewna tajemnicza Ather zamienia w... wampira! Od tamtej pory Rachel, nazwana Risiką, przez trzysta lat zabija ludzi, wypijając z nich krew. Jednak nagle coś się zmienia w Risice. Zaczyna się zastanawiać nad sensem zabijania niewinnych ludzi, buntuje się też przeciwko jednemu z najmocniejszych wampirów, stacza z nim drugą już ...

Sama nie wiem, z jakiej okazji trafiłam na Sagę Ludzi Lodu, dość, że ja trafiłam na nią, a ona trafiła mnie. Pochłonęło mnie zdobywanie kolejnych części (głównie na wyprzedażach) i czytanie. Nie mogłam się oderwać, przestać czytać. Wszystko wydawałoby się piękne... szkoda tylko, że Saga ma bodaj 47 tomów, każdy kolejny wydawał mi się jeszcze głupszy, a czytałam i tak. Wciągnęło mnie jak podła brazylijska telenowela. Mistyczna opowieść, romansowa ...

zaczyna się rewelacyjnie, w/g receptury Hitchcocka. Zobaczymy jak będzie dalej.

skończyłem przedwczoraj. Czy jest to literatura kontrowersyjna ? Dla mnie nie, ale ja interesuję się okultyzmem, bluźnierstwami etc. :). Opowiadania napisane bardzo ciekawie, bohater - choć nie pozytywny, sprawia, że darzymy go sympatią. Muszę zdobyć kolejne tomy opowiadań.

U mnie też był potok łez na koniec. A jak jeszcze dodać, że to było w Sylwestra;) bo niestety różnie w życiu bywa... Ale ta książka jak dla mnie jest jednak przede wszystkim o nadziei, o tym że jeden rozdział w życiu można zamknąć, a następny otworzyć, o tym, że nigdy nie należy się zarzekać, "że mnie to już nic dobrego w życiu nie czeka" i że każdy zasługuje na miłość. Mądra lektura. A te może i niepojęte dla mnie sceny erotyczne w wyk...

zdecydowanie popieram, jako milosniczka kotow jeszcze kilka lat temu zaczytywalam sie w niej :) ddac nalezy, ze ksiazka przeznaczona jest raczej dla osob w okolicach 10 roku zycia - +/- 5 lat :) zdecydowanie polecam.

hm - nie jestem pewna, czy jest to istotne. wazne chyba, ze znalazla sie tam, prawda? to, w jaki sposob, nie jest rzecza decydujaca o odbiorze calosci. nie chce odbierac ludziom pewnego elementu odkrywania utworu dla siebie :)

"Czarna Droga" jest drugą powieścią z cyklu "Diablo", opartego na popularnej grze RPG. Czy warto sięgnąć po tę pozycję? Mam nadzieję, że moja recenzja ułatwi podanie odpowiedzi na to pytanie. Głównym bohaterem jest Darrick Lang, najemnik i żeglarz. Przed laty opuścił rodzinne Bramwell w poszukiwaniu przygód. Po powrocie okazuje się, że nastąpiły pewne zmiany. W miasteczku pojawił się kapłan, oferujący wiernym uzdrowienie z wszelkich chorób. Mi...

Masz racje niektóre basnie sprawiają że jest ci żal postaci, ja naprzykład nie mogłam czytać bajki o "Dziewczynce z zapałkami" tak mi było smutno, ale poczytaj sobie kilka innych baśni Andersena, nie wszystkie posiadają tą nutkę grozy... pozatym właśnie takie bajki są lepsze dla młodszych dzieci niż niektóre bajki cartoon netwoork - takie jest moje zdanie :)

O, bardzo przesadzone wypowiedzi. Może z początku temat nie wydaje się zbyt pociągający, to z czasem czytelnik zaczyna 'kibicować' bohaterowi. I ma ta książka w sobie 'coś' - ten czar zwykłego życia, ujęty przez Whartona. Jednak nie polecalbym na poczatek - lepsze jest na pewno 'Tato' bądź chociażby 'W księżycową jasną noc'.

Może nie tak trudno, ponieważ i ta książka, podobnie jak inne tego autora, została w dużej mierze oparta na autentycznych faktach z jego życia. Przed nią warto jednak przeczytać 'Nigdy, nigdy mnie nie złapiecie', ponieważ nakreśla nam sytuację ogólną. Polecam.

Szalony, kto sądzi, że ludzkiego szczęścia trzeba szukać w zaspokajaniu pragnień, przekonany, że dla idących liczy się przede wszystkim dojść do kresu. A kresu przecież nigdy nie ma.

Ta książka jest świetna! Cała seria o Suze strasznie mi się podoba. A właśnie ta część najbardziej :) Czytałam ją już 3 razy :D

Nie wyobrażam sobie mojego dzieciństwa bez Muminków, Alicji - i tej w Krainie Czarów i Po drugiej stronie lustra, Opowieści z Narni, Dzieci z Bullerbyn, Braci Lwie Serce, Ronji - córki zbójnika i Księgi Dźungli. Było tego jeszcze mnóstwo, ale do tych akurat pozycji czesto wracam.

Słyszałam - acz nie jest to potwierdzona informacja - że pisemko znów ma sie ukazywać.

Film był dla mnie porażką, czegos więcej się spodziewałam po twócy "Dziecka Rosemary". Z ekranu wiało nuda, do tego wszystko pokazane było zbyt dosłownie. Znikneła gdzieś perezowska lekkość. Co innego książka, lubię inteligentną rozrywkę, a Perez niezmiennie mi jej dostarcza. Drugiego, czy każdego innego dna nie ma sensu się w jego opowieściach dosuzkiwac, nie temu służą. Rozbieżność wątków w "Klubie Dumas" bardzo mi się p...

Polecam przekład Skobniewskiej i edycję wydawnictwa Muza.

W powieści Zafona jest jakis magnetyzm. Autor sięga po stare sprawdzone środki wykorzystując znane motywy, miesza konwencje, opowiada w gruncie rzeczy prostą historię, ale jako czytelnik dałam się złapać w zastawioną przez niego pułapkę.Ale jak tu się nie złapać, piękny język, osobliwa galera postaci, a wszystko jeszcze szalenie obrazowe, filmowe. Opowieść tak mnie pochłonęła, że otrzeźwiło mnie dopiero słońce za oknem i dotarcie do ostatniej str...

Mała dziewczynka po śmierci rodziców przyjeżdża do wielkiej rezydencji wuja, który ciągle jest zajęty. Zaprzyjaźnia się z pokojówką. Później coraz częściej słyszy jakieś krzyki, o których nikt nie chce z nią rozmawiać. W ten właśnie sposób poznaje swojego ciężko chorego kuzyna. Reszty nie zdradzę... Wiele razy oglądałam film. Po książkę sięgnęłam dopiero, gdy leżałam w łóżku ze złamaną nogą. Zaciekawiła mnie i bardzo szybko ją przeczytałam, ...

- Chcę napisać wzorcowe wersje tych gatunków, które były zawsze obecne w literaturze - mówi Boris Akunin w rozmowie z Mariuszem Czubajem, zamieszczonej na internetowych stronach tygodnika Polityka. Tymczasem znany jest z kryminałów dziejących się w XIX-wiecznej Rosji.

Potwierdzam opinię. Książka jest jedną ciekawszych, jakie udało mi się przeczytać. I zgadzam się z opinią, że trzeba uważać, bo czytanie jej wciąga, ja mam za sobą niedospaną noc po lekturze, ale...skończyłam. I już żałuję, bo za tą książką tęsknię. Polecam!

Rudego Orma poznajemy jako wyrostka, kiedy to zostaje on porwany przez nordyckiego hövdinga Kruka. Aby zachować życie, młodzian musi mu towarzyszyć w łupieżczej wyprawie na tereny dzisiejszej Anglii. Co prawda Ormowi zajęcie zwane plądrowaniem wyjątkowo przypada do gustu, ale, niestety, po drodze rzeczy nie idą całkiem tak, jak miały iść, skutkiem czego cała załoga statku trafia do niewoli w Kordobie, prosto pod but muzułmańskiego satrapy. Tam pr...

Co prawda nie wiem jakby miał wyglądać ten "japoński duch", ale rzeczywiście - tutaj go nie poczułam. Golden nadal patrzy na Japonię oczami Amerykanina, a przecież to zupełnie różna mentalność.

U schyłku stulecia (nadchodzi 1.1.2000) pojawia się człowiek z przyszłości, który zwiedza Ziemię jako historyk, ale jego obecność i sława obiega cały świat. Z czasem doprowadza do zmian w myśleniu ludzi i zapowiada wielkie przemiany społeczne. Czyta się dość dobrze, zresztą nominowana została do nagrody NEBULA w 1969 roku. I właśnie rok jej napisana jest problemem. Wyobrażenie autora w tamtym czasie o technologiach w roku 1999/2000 znacznie s...