Teksty i komentarze

A to by się mogło zgadzać, bo jeśli się nie mylę, to prof. Mossakowska zajęła się tym tematem gdzieś na początku lat 70, tak że 10 lat później musiało być już sporo lekarzy szkolonych w tej kwestii. Akurat wtedy pracowałam w szpitalu miejskim na Śląsku no i tam ta świadomość była, tak jak napisałam powyżej. Że o kwestii maltretowania i wykorzystywania dzieci trzeba pisać, zgadzam się, zwłaszcza że mimo doskonalszych metod badania psychologiczne...

Raz na jakiś czas potrzebuję książki, przy której mogę się po prostu odprężyć. Najczęściej w takich chwilach sięgam po romanse historyczne. Mam słabość do tego gatunku i są to dla mnie najlepsze powieści, kiedy dopada mnie kryzys czytelniczy. Po ciężkiej sesji z przyjemnością zatopiłam się w lekturze "Uległej i posłusznej", reklamowanej jako rozchwytywany bestseller. Isabel – główną bohaterkę poznajemy jako żywiołową siedemnastoletnią dziewczy...

„Alfred Tarski. Życie i logika” jest opowieścią o życiu i dorobku naukowym wybitnego uczonego i wyjątkowego człowieka – matematyka, filozofa i logika. Tarski był Żydem, Polakiem i obywatelem amerykańskim. Urodził się i dorastał w Warszawie. Jego dorobek naukowy zakorzeniony jest w badaniach, które zapoczątkował w Polsce. Opowieść o życiu Tarskiego to także świadectwo eksplozji życia intelektualnego w Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 rok...

Kiedyś naprawdę przypadkiem poznałam panią doktor Bibianę Mossakowską - opowiadała straszne rzeczy, jakie zdarzały się w szpitalach ( chodziło o przywożone dzieci) i jak trudno było w jej czasach uczyć lekarzy by zwracali uwagę na syndrom dziecka maltretowanego - była jedną z prekursorek wprowadzania "praw dziecka" w Polsce( cudzysłów jest dlatego, że w Polsce niestety prawa dziecka nie istnieją) i bardzo, bardzo w tej dziedzinie zasłużoną osob...

Właśnie zacząłem słuchać kaset z nagraniem tej książki:) I od razu nabrałem ochoty na orzeszki:) Lektorką nagrania jest... Bunia, czyli Zofia Gładyszewska http://www.filmweb.pl/person/Zofia+G%C5%​82adyszewska-271492.

Wierzę, że nie reagują inne służby; sama wiele razy słyszałam, że policja ignorowała zgłoszenia o przemocy, aż doszło do tragedii, znam też przypadek, gdy typa skazanego za znęcanie się nad rodziną i prawdopodobnie również molestowanie dzieci (czego zdaje się mu nie udowodniono), wypuszczano z więzienia na... przepustki do domu! Ale ponieważ pracuję m.in. w służbie zdrowia, to wiem, że lekarze już latach 80 byli wyczuleni na objawy zespołu dzie...

Zainteresowałam się "Nad Niemnem" w wieku 15 lat. Chciałam przeczytać coś innego, coś, co wielu ludzi uważa za "nudziarstwo" i sprawdzić, czy książka mi się spodoba. Nawet moja ulubiona polonistka powiedziała, że z tą powieścią się męczyła i że to straszna nuda. Wiele osób po lekturze "Nad Niemnem" narzekało na długie i nudne opisy przyrody. Ja jednak zaczęłam czytać. Po skończeniu I tomu od razu z przyjemnością zabrałam się za II, a potem za III...

Martynko, ostatnia nadzieja w tym, że Murakami mi się spodoba:) Jeśli tak się nie stanie, będę nadrabiała moim niezaprzeczalnym wdziękiem osobistym, gdyż nie ma drugiej takiej sitatungi, która nie rozpoznaje osła;)

Dam jej szansę. Poczekam aż dorośnie. Jeśli dalej będzie mnie nużyć wymienię na inną;)

To zadziwiające, jak nie wiedzieć kiedy, choć na moich oczach, cykl "Pieśń lodu i ognia" rozrósł się do nieprzeciętnych, wręcz kolosalnych rozmiarów. Gdy się patrzy na liczbę i objętość kolejnych tomów, to pozornie rzecz oczywista, ale w zasadzie dopiero niedawno dotarło do mnie, z jakim molochem mam do czynienia oraz jak potężny potencjał w nim tkwi. Martin nie ustaje w rozwijaniu swojego koronnego cyklu, dokłada kolejne setki, tysiące stron i.....

No popatrz, teraz rzuciłam okiem, że dałam 4.. ale wspomnienia mam na 5, na pewno :).

Mnie ta autobiografia zachwyciła niezmiernie. Zaglądaj teraz szybko do reniferowego schowka i powybieraj moje trójki i dwójki - może Ci się spodobają :)?

Nie moja bajka. Doceniam warsztat, bibliografię, wyobraźnię, piękny język.. ale ta książka po prostu mnie nie rusza.

I tak byłaś dzielna :D. Wiem, że mamy zupełnie różny gust czytelniczy, Alicjo, ale w ogóle mi to nie przeszkadza. I tak jesteś moją sitatungą :).

Wygląda na to, że powinnam zrobić sobie przerwę w czytaniu. Jestem w trakcie. Książka mnie nie porywa, jej objętość mnie przeraża. Mam ochotę zamienić ją na inną:)

Nie będziesz zaskoczona moja wypowiedzią:) Przeczytałam 40 stron i już miałam dość. Usiłowałam dzielnie brnąć dalej. Nie lubię takiego języka, nie lubię takiego poczucia humoru, nie lubię realiów w jakich akcja została osadzona i zupełnie nie polubiłam bohaterek. Wszystkich:) Poległam na stornie 78:)

Taki dosyć pretensjonalny ;). Ale można to wybaczyć, biorąc pod uwagę zawartość.

Za cały mój komentarz niech wystarczy cytat z Twojej wypowiedzi: "Można przeczytać - ale nie trzeba."

I ja zostałam pokonana. Jednak w przeciwieństwie do Ciebie, z pewnością nie wykonam drugiego podejścia.

Zawsze intrygował mnie tytuł tej książki:)

Od siebie dodam, że gdyby na bezludną wyspę pozwolono mi zabrać tylko jedną książę, byłaby to właśnie ta:)

Można by*, o Boże.:)

Możnaby...ale czy "Pansy" nie brzmi strasznie pretensjonalnie..? :)Będę się upierała, że zmiana imienia wyszła bohaterce na dobre.

Urocza, radosna książka. Do przeczytania w jedno popołudnie, do zapomnienia o troskach i do zazdroszczenia bohaterom ich pięknej wyspy. Z czystym sumieniem daję 5, bo chociaż nie ma w "Stowarzyszeniu.." żadnej głębi, to pozwoliła mi odpocząć.

Poszukiwana: żona Warunek: musi kochać dzieci. I jeszcze coś: śmiertelniczkom dziękujemy. Carlos szuka swojej bratniej duszy, kobiety, która pokocha sieroty, którymi niedawno się zaopiekował. Piękna Caitlyn jest jak promień słońca w ciemności. Nareszcie znalazł idealną kobietę, tylko że… Caitlyn jest śmiertelniczką. Co gorsza, jej ojciec jest szefem agencji zwalczającej nieumarłych. Ale Caitlyn też czuje, że Carlos jest dla niej stworzo...

"Co reżyser ma w środku", czyli wspomnienia, opowieści, dykteryjki i anegdoty o ludziach, miejscach i zdarzeniach, spisane przez Jana Kulczyńskiego (ur. 1931), reżysera teatralnego i telewizyjnego, pedagoga, profesora sztuk teatralnych, absolwenta polonistyki (Uniwersytet Wrocławski) i studiów reżyserskich (PWST, Warszawa), który stworzył ponad sto widowisk (w tym kilkanaście w getyńskim Deutches Theater), a te nader znaczące to "Proces" Kafki (t...

Jesteś gotowy na przygodę? Hej, szczury lądowe! Chwyćcie kordelasy i popłyńcie przez morza i oceany ku porywającej przygodzie na pokładzie naszego statku. Spotkacie tu najokrutniejszych rzezimieszków, rzucicie kotwicę w najstraszniejszych portach i posłuchacie o najbardziej krwawych przygodach prawdziwych piratów. A więc łapcie liny i właźcie na pokład! [Świat Książki, 2008]

Książki nie czytałam, więc odniosę się tylko do twojej recenzji: "Trochę to nieprawdopodobne, by pod koniec XX wieku osoby pracujące z dziećmi kompletnie nie miały pojęcia o zaburzeniach nerwicowych i ich możliwych przyczynach, może więc w zamyśle autorki miał to być element zmowy milczenia, otaczającej kłopotliwy dla wszystkich problem? Ale jakoś mało wiarygodnie to wygląda…" Otóż niestety nie masz racji. Ludzie nie reagują. Na niebieską lini...

Właśnie - porusza i wstrząsa, ale nie zachwyca. Tak, trudno uwierzyć w to, by lekarz kazał Marcie spalić list ojczyma. Inny lekarz, tym razem ginekolog, nie rozpoznał śladów molestowania i kazał związywać Marcie na noc ręce. W ogóle lekarze w książkach Ostrowskiej są jacyś dziwni. Przypomina mi się lekarz z "Gry ze śmiercią w tle", który mocno pobitej dziewczynce przepisał... aspirynę.

- Ołtarze - O róży, o słowiku - Ciż sami oraz Filip - Mroczne południe [Wydawnictwo Literackie, 1979]