Teksty i komentarze

Biblionetka poleca... na wakacje!:-)

W "Granicy sokoła", podobnie jak w "Nawiało nam burzę", opisany jest kres naszych Kresów. Barwny i unikalny obraz życia przedwojennych Hadyńkowiec czy Czortkowa, tego niepowtarzalnego galicyjskiego tygla wielu narodowości, którego spokojny byt przerywa wojna. Autor odtwarza mało znane fragmenty naszej historii. Obronę granicy na Zbruczu w 1939, antysowieckie powstanie w Czortkowie, wprowadzanie nowego ładu w środowiskach twórczych Lwowa. Rejestr...

Nie zgadzam się z opinią użytkownika "niebo" - moim zdaniem jest wręcz przeciwnie! "Widmokrąg" to wspaniały dowód na to, jak niesamowitym autorem jest Pan Wojciech, a Jego twórczość jest po prostu "świeża". Nie mogę się doczekać "Opowieści przebranych", a wszystkim polecam "Widmokrąg", znany szerzej "Gnój" i "Opowieści słychane".

Napisał Jean-Claude Schmitt pasjonujące studium na temat, który przy całej swojej atrakcyjności łatwo można było strywializować lub sprowadzić jedynie do płaskiej, banalnej interpretacji. Stało się jednak zupełnie inaczej - błyskotliwa, a przy tym bardzo solidna analiza wielu tekstów źródłowych, świadcząca o niewątpliwej erudycji autora, staje się jedynie podstawą do rozważań, których zasadniczym tematem będzie całe średniowieczne społeczeństwo, ...

Uwielbiam wiersze Baczyńskiego, a ten wiersz zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. Wspaniałe metafory budują nastrój smutku, powagi, strachu. Przerabiałam go w gimnazjum i utkwił mi w pamięci do dziś. Podziwiam jego autora, który pisał zatrważające, smutne wiersze o wojnie i pełne miłosnych uniesień poematy dla żony Basi. Fakt, że obaj zginęli w Powstaniu Warszawskim potęguje niesamowitą wymowę wierszów Baczyńskiego.

Zgadzam się ze wszystkim. Bardzo podoba mi się w tej książce sposób opowiadania. Rzeczywiście ma się wrażenie, że jest to opowieść Wikinga z X wieku, który nawet zabójstwo uważa za dobrą zabawę. A im wymyślniejsze tym lepiej, bo będzie co popowiadać przy stole lub w czasie dalekiej wyprawy. Szczególnie przypadła mi do gustu opowieść o tym, na co wojownikowi mogą się przydać długie włosy.

"Raport" nie jest kryminałem, którego bohaterowie popełniaja zbrodnie-łamigłówki układające się w sploty tak wyrafinowane, jak kolory w kostce Rubika. Ta powieść nie snuje misternych intryg, dających sposobność funkcjonariuszom organów ścigania do popisów logicznych i żonglerki zimną krwią. Tu intryga jest prosta: wiejska zabawa, pogrążona w opilstwie i zakończona wybuchem animalizmu. W rezultacie odbywa się kilka bójek, gwałtów... Kto zabił - sk...

110 węzłów na każdą okazję. W książce mówi się o: wiązaniu lin włókiennych i żyłek wędkarskich. Nie ma mowy o: makramie, splataniu lin stalowych i węzłach ozdobnych. Ta książka zawiera to, co trzeba wiedzieć o węzłach i wiązaniu. [Adresaci:] włóczykije, alpiniści, żeglarze, wędkarze, grotołazi, gospodarze. [Wydawnictwo STAPIS, 1995]

W sierpniu 1919 roku Mathilde Donnay dostaje list, który odmieni jej życie. List od umierającego Daniela Esperanzy - tego, który w styczniu 1917 roku podczas wojny odprowadzał z wyroku sądu na linię demarkacyjną i pewną śmierć jej ukochanego Manecha wraz z czterema innymi żołnierzami, którzy woleli strzelić sobie w rękę niż do wroga. Po wysłuchaniu opowieści starego sierżanta Mathilde jakby urodziła się na nowo: jej opłakany tak mocno Manech m...

Książka opowiada o przygodach Serca Prawego - białego, który zaprzyjaźnił się z Indianami. Pomaga on w uwolnieniu z rąk plemienia Paunisów pewnej dziewczyny - Elli. Ogólnie treść nie jest zła (szczególnie podobały mi się imiona bohaterów: Jeleń Wrzący, Stokrotka Polna, Sarenka Modrooka, Orzeł Czubaty), ale styl, jakim napisano tę książkę, jest dość dziwaczny. Miałam wrażenie, że opowiada mi wszystko mistrz Yoda. Nie polecam.

Hieroglificzne pismo starożytnego Egiptu to jeden z najstarszych i najpiękniejszych systemów zapisu myśli ludzkich, jakie znamy. Pismo to, oczywista pochodna sztuki egipskiej, wynalezione zostało u zarania dziejów Egiptu dynastycznego, pod koniec IV tysiąclecia p.n.e., i było używane przez ponad 3000 lat, ostatecznie wychodząc z użycia dopiero w czasach Egiptu chrześcijańskiego. Książeczka ta wyjaśnia podstawowe zasady funkcjonowania tego p...

Pismo klinowe było używane na Bliskim Wschodzie od końca czwartego tysiąclecia przed Chr. aż do 75 roku po Chr. Książka ta daje przegląd rozwoju pisma od najwcześniejszych znaków obrazkowych po ostatnie tabliczki z obliczeniami astronomicznymi. Pokazuje też sposoby, dzięki którym pisma klinowego zaczęto używać do zapisywania wielu różnych języków Starożytnego Bliskiego Wschodu. Przykłady tekstów mają pokazywać, w jaki sposób poprzez sylaby i słow...

„Lot nad kukułczym gniazdem” jest niezwykle popularny w BiblioNETce. Widzę wyczerpujące recenzje na jego temat, więc postanowiłam podzielić się tylko kilkoma moimi przemyśleniami, gdyż książka jest za dobra, aby przejść nad nią tak po prostu do porządku dziennego. Ma wszystkie charakterystyczne cechy wielkiej literatury: świetnie się czyta, budzi emocje, skłania do stawiania ważnych pytań i pozostaje na długo w pamięci. No i zadziwia niejednoz...

Peter Mayle jest Anglikiem, nie ulega wątpliwości. Ale na temat Sartre'a i Prousta wypowiada się Zuch, a on - jakkolwiek by to nie zabrzmiało - jest francuskim pieskiem. =======================Argos

Świetna recenzja! Tylko mała uwaga do psa: Peter Mayle nie jest Francuzem, ale Anglikiem...:P

Książka ta zawiera bardzo obudowane teoriami naukowymi i fachowymi terminami podsumowanie tego, co chyba każdy posiadacz modemu czy innego łącza zdążył już zauważyć: że pełna anonimowość stwarza wymarzone środowisko dla wszelakich tchórzliwych chamów, zakonspirowanych psychopatów, nieudolnych mitomanów i oszustów. Pierwsi boją się kogoś zaatakować w cztery oczy, bo a nuż okazałby się silniejszy – ale ukryci pod płaszczykiem „nicka” mogą nabluzgać...

A właściwie - wiem, dlaczego. Poleciła mi ją moja koleżanka, która zaczytuje się romansidłami. Cała akcja powieści rozgrywa się w XIX w., co nie przeszkadza autorce w tym, aby bohaterzy uprawiali ze sobą seks przed ślubem (w końcu normalka w tamtych czasach :) i na dodatek w ogóle nie przejmują się tym, co inni powiedzą o ich nieślubnym bobasku. Nie ma co, książka wpasowana w realia historyczne... I jaka romantyczna - przecież nie codziennie ...

Cykl powieściowy Rybakowa byłby doskonałym materiałem na kilkunastoodcinkowy serial historyczno-obyczajowy. Dziesiątki wyraziście nakreślonych postaci, każda obdarzona indywidualnymi rysami: temperamentem, zainteresowaniami, stylem wypowiadania się; ludzie do głębi prawi i cyniczni karierowicze, wystraszone szaraczki i butni aroganci, nieudacznicy i cwaniacy, tchórze i bohaterowie... W całej tej mozaice postaw i charakterów, składającej się na ob...

Ponieważ sama mam zamiar zostać weterynarzem, czytam wszystko co z tym związane. O tej książce, przyznam się bez bicia, jeszcze nie słyszałam. Jednak zachęciłaś mnie na tyle, że najchętniej od razu poszłabym do biblioteki ją wypożyczyć:D

Nie znając biografii autorki, czytelnik gotów nabrać głębokiego przekonania, że oto ma do czynienia z wynurzeniami dziewczyny pełnej optymizmu, zorientowanej na sukces, pozbawionej kompleksów – takiej w sam raz na dzisiejsze czasy, wręcz zbyt aktywnej jak na spokojne lata 50-60. Każdy niemal list jest świadectwem jakiegoś triumfu – a to uczelnianego, a to literackiego, a to towarzyskiego. Gdyby policzyć wspominane w listach do domu publikacje jej...

"Miasteczko Cove" to jak najbardziej typowy romans. Cała otoczka kryminalna oscyluje wokół tego, aby główna bohaterka - bezbronna ofiara - przespała sie wreszcie z przystojnym policjantem, Może niektórym się to podoba, ale mnie takie książki drażnią i zawsze żałuję, że je przeczytałam.

Nie zawsze jestem skłonna zgadzać się z wyrokami szacownych jurorów przyznających nagrody literackie, ale w tym przypadku myślę identycznie jak grupa ważnych osobistości zasiadających w jury Nagrody Goncourtów i Nagrody Akademii Francuskiej na przełomie lat 40 i 50: to książka wielka i ważna, obok której nie można przejść obojętnie. Sam warsztat literacki, łączący umiejętność plastycznego, krwistego obrazowania wedle najlepszych tradycji franc...

"Chłopak z sąsiedztwa" to mailowy zapis życia 30-letniej kobiety. Wszystkiego o rozwoju akcji dowiadujemy się z korespondencji drogą elektroniczną bohaterki i jej znajomych. Nawet ciekawa historia, a na pewno specyficzny pomysł na narrację. Mnie się nawet podobało.

"Przeklęta bariera" to kryminał, ale gwarantuje mnóstwo śmiechu. Masa komizmu sytuacyjnego i zabawne powiedzonka to wielkie atuty tej książki. Dodatkowa Chmielewska zabawiła się w "przenosiny" w czasie i efekt wypadł bardzo dobrze. Polecam.

Tytułowy bohater to młody (no, względnie młody, czyli około czterdziestki) ksiądz-pisarz, ze względu na swoje zbyt ewangeliczne widzenie świata narażający się kolejnym przełożonym. Analizując koleje jego losu i otoczenie, w którym się obraca, mamy przed oczami obraz współczesnej Polski – ciemnej jak tabaka w rogu mimo zalewu telewizyjnych i prasowych informacji, zakłamanej i zawistnej. Co więcej, chyba po raz pierwszy w polskiej literaturze otrzy...

Jakie to szczęście, że ta książka napisana została blisko 50 lat temu – bo kto by dziś zaryzykował wydanie nostalgicznej opowieści o fascynacji początkującego pisarza niepoprawną mitomanką i nieustającą uciekinierką? Ba, gdyby tylko ten temat... ale przecież „Śniadanie u Tiffany’ego” nie ma ani jednej z tych cech, które zdaniem wielu dzisiejszych krytyków przesądzają o ponadprzeciętnych walorach prozy! Żadnych meandrów konstrukcyjnych, lawirowani...

"Dwie głowy i jedna noga" to książka dobra, choć biorąc pod uwagę inne pozycje Chmielewskiej, plasuje się gdzieś na końcu. Jest za bardzo statyczna, a akcja właściwie nie nabiera w żadnym momencie rumieńców. A i śmiesznych wstawek jest jak na lekarstwo. A fabuła przedstawia się następująco. Główna bohaterka jedzie do swojego kolegi (tak naprawdę - życiowej miłości) do Francji. Po drodze orientuje się, że ktoś podrzucił jej do bagażnika siatkę z c...

Ta książka, którą wyszperałam na dolnej półce regału „Geografia, polityka”, to pozycja niezwykła – pokrewna literackim reportażom Hanny Krall, choć mniej niż tamte poetycka, bo tu wkład autorki ograniczył się do nadania niezbędnego szlifu literackiego wypowiedziom rozmówców i napisania krótkiego wstępu. Zawiera kilkanaście historii, opowiadanych przez bardzo różnych ludzi lub ich bliskich, a powiązanych jednym tylko wątkiem. Co może łączyć em...

Autentyczny ponoć pamiętnik amerykańskiej nastolatki (której personalia na prośbę rodziny pozostawiono w tajemnicy) połyka się jednym tchem. Trudno tu mówić o dużej wartości literackiej tekstu – choć może oryginalny język autorki trochę podszlifowano – za to swoim dramatyzmem przewyższa on niejedną powieść, a chyba także i opublikowane już wcześniej w Polsce zbeletryzowane dokumenty poruszające ten sam problem („Pamiętnik narkomanki” Rosiek, „Pie...

dzięki wieelkie:D