Teksty i komentarze

Zainspirowany tą samą lekturą, powtórzyłem sobie książkę, powtórzyłem film. W filmie trochę mało jest samej Meryl Streep (za to sceny z jej udziałem są najlepsze), w książce Joannę widać lepiej - choć znowu te filmowe sceny również są ciekawe (wzmianki o terapii i odnalezieniu samej siebie). Cały film jest jednak trochę zbyt "hamerykański", miałem wrażenie kina familijnego, a książka... no właśnie, taka raczej totalnie nijaka. Zero pazura, głębi ...

Tym razem jedynie przy dwóch książkach nie zdobyłam się na napisanie pełnej recenzji - więc tu krótko o nich: Kramer kontra Kramer (3,5) Na wyciągnięcie z półki tej powieści, kupionej za grosze na jakimś stoisku z tanią książką i następnie przez dobre dziesięć lat nietkniętej, naszło mnie dopiero podczas czytania opowieści o aktorskich dokonaniach Meryl Streep. Przypomniało mi się, z jakimi emocjami oglądałam po raz pierwszy „Sprawę Kramerów”...

Według oceny: Waco (USA-2018); mini series (6 odc./5 godz.); ocena: 9/10 Film oparty na autentycznej historii oblężenia Mount Carmel Center, farmy zamieszkałej przez religijną sektę Branch Davidians (Gałęź Davidowa), której przywódcą był David Koresh. Oblężenie trwało 51 dni. Film skupia się w dużej mierze na akcji negocjującej, prowadzonej z ramienia FBI przez Gary’ego Noesnera z Koreshem. Im więcej czasu upływa, tym większe jest zniecierpli...

Palmy na śniegu We współczesnym myśleniu o kondycji człowieka problem ten zaczął się chyba już grubo przed wojną secesyjną. Jak wyjść, albo wychodzić z niewolnictwa. W dwudziestym wieku zaś, jak wychodzić z kolonii. I... nie to najbardziej rozwinięte intelektualnie na Ziemi zwierzę nie znalazło żadnej sensownej odpowiedzi. Te, które znajdowało, prowadziły do kolejnych problemów i dramatów zarówno ludzi poddanych polityce kolonizacyjnej, jak równ...

Uwielbiam serię o Kate Daniels! "Magia łączy" to kolejny tom rewelacyjnej serii autorstwa Ilony Andrews. Przeczytałam go z wielką frajdą i spokojnie mogę powiedzieć, że autorzy jak zawsze stanęli na wysokości zadania. Postapokaliptyczna Atlanta, w której osadzona jest akcja, ponownie zaskakuje pomysłami i przyciąga świetną kreacją świata, gdzie magia i technika walczą o przewagę. Na Kate Daniels czekają liczne wyzwania, składające się na wciągaj...

Ej, niestety, nie „ -śmy”, nie „-śmy”. Mnie też pokątnie uświadomiła to dot59 . Miałem wspomnieć o tym, że olśniła mnie, że ten film w ogóle jest na podstawie książki i to jeszcze właśnie tego autora.

Widziałam, piękny film :) dopiero uświadomiliście mi, że to na podstawie książki. Trzeba być czujnym przy tych filmach :D

A, "Przebudzenia" widziałam, ale nie czytałam.

O! Odruchowo sprawdziłem (nie byłbym sobą, no nie?:P) i okazało się, że też jego są zekranizowane i z doborową (Robin Williams, no!, ale też Robert De Niro - sorry, że w tej kolejności, ale akurat w tym filmie to tak) obsadą! Przebudzenia!:)

Myślę, że spróbuję jak tylko wpadną mi w ręce. Po "Człowiek, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" sięgnęłam, bo często wspominany tytuł. Takie must read. Zachwyciła mnie przystępność i bardzo ludzkie podejście pana Sacks'a jako lekarza. Widzę w nim fascynującego człoweka.

Spróbuj jeszcze innych książek tego autora - do mnie najbardziej trafiły: "Muzykofilia", "Antropolog na Marsie" i "Oko umysłu".

Oliver Wolf Sacks (1933 – 2015) był to lekarz neurolog. Napisał wiele książek o charakterze naukowym i popularnonaukowym, ale chyba najbardziej znana to "Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" (1985). Tytuł ten kojarzyłam chyba od momentu, kiedy zaczęłam czytać dorosłe książki, chociaż, muszę się przyznać, długo nie miałam pojęcia o czym ta książka jest. Nadszedł czas nadrobić zaległości. O czym? "Mężczyzna, który pomylił" swoją żo...

Dobra decyzja, problemów z "Algernonem" nie będzie, bo W KOŃCU wznowili! A ja też z bbteki odebrałem fantastyczną pożyczkę: Baśń o wężowym sercu albo Wtóre słowo o Jakóbie Szeli

Miałam wątpliwości, czy nie jest za bardzo (po amerykańsku) rozdmuchana, ale ledwie przeczytałam opowiadanie, a już dwie osoby mi ją poleciły, więc pewnie znajdzie się w kolejce tytułów oznakowanych "koniecznie przeczytać". Tymczasem poleciałam do biblioteki po kolejny tom "Kroków w nieznane", już tych nowych.

W takim razie koniecznie musisz przeczytać powieściowe rozwinięcie Kwiaty dla Algernona. Wybitna!

Interesujące - aż muszę pokopać w biblioteczce lub na strychu w poszukiwaniu Ogon diabła, gdzie jest ten "Raport z piwnicy". I tak giną postanowienia o ograniczeniu powtórek :D

Ostatni z przeczytanych po raz pierwszy w minionej epoce tomów antologii Kroki w nieznane: 6 zapamiętałam, jak się okazuje, całkiem dobrze, i te teksty, które wtedy wydawały mi się najlepsze (choć nie sądzę, żebym je wówczas umiała w pełni docenić), od razu wyłowiłam jako najlepsze przy powtórnej lekturze. Na czele absolutne mistrzostwo: „Kwiaty dla Algernona” Daniela Keyesa – doskonałe połączenie wizji przyszłych możliwości neurochirurgii z ...

Piąty tom antologii Kroki w nieznane: 5 zaczął się świetnym tekstem: „Hart ducha” Kurta Vonneguta to doskonała, przesycona czarnym humorem impresja na temat możliwości sztucznego podtrzymywania życia. Jeszcze dwa inne opowiadania z tego zbioru oceniłam na więcej niż piątkę: – „Po” Henry’ego Slesara – kilka krótkich scenek, których bohaterowie muszą nauczyć się od nowa żyć po wojnie atomowej. Niby zabawne, ale z drugim dnem, od którego zimno się ...

Masz rację, niezręcznie napisałem, dopiero teraz to widzę. Trzy razy miałem do czynienia z korektami moich tekstów i wiem, że ze skutecznością wyłuskiwania błędów różnie bywa, ale nie nie winię za to redaktorów, ponieważ domyślam się, jak niewiele czasu mogą poświęcić na czytanie. Ja miałem go więcej. Tak więc potknięcie jest moje. Wystarczyło napisać, na przykład tak: stałem na zboczu… a moja pamięć...

Zupełnie mnie pochłonął ten krótki tekst. Dziękuję!

Pikantne historie dla pendżabskich wdów (Singapore-UK/London-2017); ocena: 5 Powieść o pendżabskiej społeczności mieszkającej w Londynie. O ścieraniu się dwóch kultur i tradycji. I o wdowach, które udawadniają, że wcale nie są tak potulne i lękliwe, jak chcieliby tego ekstremalni moraliści. Napisana lekkim stylem, przeplatana erotycznymi opowieściam, a przy tym dająca wgląd w sytuację kobiet żyjących w wolnym kraju, ale w zniewolonej dzielnicy, ...

W kraju, w którym toczy się akcja „Powrotu” Håkana Nessera, czyli trzeciej części serii o policjantach z Maardam, nadzwyczaj niefrasobliwie podchodzi się do bezpieczeństwa dzieci. Oto czternaścioro przedszkolaków w wieku od trzech do sześciu lat pod opieką dwóch kobiet, w tym jednej mocno chorej, jedzie na wycieczkę do lasu, i to nie maleńkiego, tylko dzikiego, przepastnego. W programie jest pieczenie kiełbasek oraz trzygodzinny spacer. Podczas t...

*stanąć oczywiście

To pewnie była praktyczna realizacja powiedzenia "wyjść z siebie i stanąc obok". ;-)

Przytoczyłeś taki oto cytat ze swojej książki: „Stojąc na zboczu Owczarka, w zimnym deszczu, ze zmarzniętymi dłońmi, i patrząc na nagie, jeszcze zimowe i trochę smutne brzozy, moja pamięć wzbogaca ten obraz (...)”. Z tego cytatu wynika, że Twoja pamięć stoi na zboczu i patrzy na brzozy. Widzę, że osoba odpowiedzialna za korektę nie stanęła na wysokości zadania. Szkoda...

Kojarzycie smak słodkiego syropu klonowego? To kanadyjski rarytas. Kojarzycie piękne kolory drzew jesienią nad Rzeką Św. Wawrzyńca? To kanadyjski pejzaż jak z bajki. A kojarzycie, że w Kanadzie w imię Boga i prawa wydzierano dzieci rodzicom i umieszczano w tzw. „szkołach” z internatem, gdzie były głodzone, bite, wykorzystywane i molestowane, czyli nabierały cywilizacyjnej ogłady? „27 śmierci Toby’ego Obeda” Joanny Gierak-Onoszko pokazuje drugą t...

"... to czemu nikomu nie chce się policzyć, ile czasu spędzamy w ciągu dnia, tygodnia, miesiąca, roku i wreszcie całego życia na przebywaniu z idiotami i łajdakami, rozmawianiu z nimi, wysłuchiwaniu ich niekończących się monologów, odpowiadaniu na ich idiotyczne i łajdackie odzywki, na ich idiotyczne i łajdackie pytania, na ich idiotyczne i łajdackie sugestie i po stokroć idiotyczne i łajdackie opinie na temat sztuki?" Krivoklat

Literackich podróży na Kresy ciąg dalszy. Tym razem z doświadczoną bywalczynią tych terenów- Katarzyną Węglicką. Dzięki Kresowym szlakiem podróżujemy po całych niemal kresach. Śladami bytności tam polskich wybitnych postaci historycznych, znakomitych pisarzy, ale także śladami materialnymi: ruin po polskich dobytkach stawianych tam na przestrzeni wieków. Pamięć o przeszłych pokoleniach powinna być obowiązkiem całego narodu. Adam Mickiewicz ...

P a ź d z i e r n i k   2 0 2 0 1 (22). Don Kichote (4,0) audio Z Wolnych Lektur. Nie zdawałem sobie sprawy, że dzieło to jest aż tak długie. Nie wiem, czy większa w tym zasługa autora, czy może lektora (Wiktor Korzeniewski), ale regularnie przysypiałem przy wieczornej audiolekturze. Ciekawostka, jaka zapadła mi w pamięć: raz jeden tylko Don Kichot w rozmowie z Sanchem przyznaje, że jego Dulcynea jest chłopką, zaś on wielbi nie tyle...

Właśnie kończę czytać książkę i zgadzam się Misiaku z każdym słowem twojego komentarza. Czy i twoja recenzja gdzieś się wydarzyła?