Teksty i komentarze

Hm, u Larsona są właśnie tacy bohaterowie, nie-papierowi. A chodzi o to, co w tytule o przemoc wobec kobiet. Różne rodzaje przemocy. Na przykładzie społeczeństwa szwedzkiego. I jak sobie z tym radzi prawo i same zainteresowane. Wokół tego problemu zbudowane są postaci i fabuła. Tyle wiadomości Ci nie wystarczy? ;)

Może być na maila - zapiszę sobie i wrócę do niego, jeśli będę czytać Larssona. :-) A tak BTW, to lubię, jak opowiadasz fabuły, poproszę o powtórkę. :-)

Czytam dwa razy (i więcej razy!) - książki, które są tego warte, powieści rzadko do tego grona należą. :-) I nie zgadzam się, z moich doświadczeń wynika, że opisów na okładach prawie nigdy nie piszą autorzy, tylko przeważnie redaktorzy (co mądrzejsze, bo redaktor przynajmniej zna treść), a czasami kto inny (te, które są głupie i wykazują nieznajomość książki). :-) Jedni i drudzy to sadyści. :-) PS. Sama widzisz, jaki to wyjątkowy wyjątek, że ...

To ja poproszę, żebyś konkrety dostała na maila, a nie publicznie;) Ja się jednak lubię dać zaskakiwać:)

O, no właśnie, piszesz teraz jak notki na okładkach - dużo słów, mało treści. :P Co tam było? Konkrety, konkrety poproszę! :P

To Cię ściskam wirtualnie prawie-babciu! Paddingtona i cykl o Piaskoludku też mam. :-D

No więc właśnie o to mi chodzi! :-) Nie jestem w stanie się delektować żadnym tłem, językiem, przekazem i niczym innym, jak się stresuję, bo nie znam fabuły. :-) Nie stresuje mnie tylko fabuła, w której się dużo dzieje, w której bohaterowie mają życie wewnętrzne, coś czują, coś myślą, nie są papierowi, nikt nikogo nie zabija i nie interesuje mnie zupełnie, co się dzieje powierzchownie, zewnętrznie, w sensie zewnętrznych zdarzeń. Dlatego mało któr...

Moje wnuczę ma pojawić się późną jesienią, a mnie już ponosi :))) Właśnie dziś nadeszła Lokomotywa i inne wesołe wierszyki dla dzieci, bo stareńka zaginęła, i Paddington, i Pięcioro dzieci i coś :-)

Oczywiście, jak nie na półkach to "Google Twoim przyjacielem". :-)))

To, co było poza fabułą, no i te wzmianki na początku rozdziałów, to było dla mnie ogromne zaskoczenie, właściwie szok. Nie spodziewałam się tego akurat po tamtym społeczeństwie.

Moja droga, w takim razie powinnaś czytać po dwa razy. A wiesz, że większość opisów na tyłach (tych anonimowych opisów) to dzieła samych autorów?:-)

Mam fajną grubaśną od drukarki :-))) Miała iść do spalenia, ale się wstrzymam. Na długie zimowe wieczory jak znalazł :))

Krasnalku, miejże litość, oplułam się - też ujrzałam tę scenkę. :-D

Którą?? Tę z indykatorem?? Jak ja lubię ten cykl!!

Mam jedną! Zaraz poszukam! :-)

No wiesz, tam nie chodzi tylko o fabułę, ale też o tak zwane szerokie tło. I to mnie właśnie zachwyciło. Mniej ważne jest dla mnie kto zabił, bardziej jak autor się stara prekazać to i owo poza fabułą właśnie.

Aniu, jak już znajdziesz, podrzuć namiary, dobrze? :))

W żadnym dysku nie ma Piosenki o jeżu. :-) Niech szpera! A jeśli nie będzie szperać po półkach, to nie moja wnuczka; my książkowe szperanie mam zakodowane; gdzie wchodzimy - tam szperamy.

No trudno, to poczekaj jak nasz mgr, kiedy (jeśli) nabędę, to sobie przypomnę i opowiem Ci na świeżo. :))

To ja chcę mieć z tego filmik dokumentujący:))) Na razie sobie to wyobraziłam i już wygląda rewelacyjnie;)

To do kompletu polecam jeszcze cykl Bułyczowa o przygodach Alicji. ;)

To jest najgorsze! Opisy są koszmarne - zaczynają opisywać fabułę, a potem urywają w środku. To po co zaczynają?? Psuje przyjemności, czyli spoilery. :/ Pewnie są osoby, które lubią stres, ale ja akurat nie znoszę, wolę czytać na spokojnie, dla przyjemności, a nie szybko, szybko, byle jak, bo przecież muszę przewrócić kartkę, bo nie wiem, co się zaraz stanie, muszę się szybko dowiedzieć, więc nie widzę w książce nic poza fabułą. Wolę eliminować t...

Magistrze Krasnalu, taaaaaa jest! Będę czytać z miłością wszelkie instrukcje, jakie znajdę w domu. :-)))

Z przyjemnością! Podejrzewam, że będziemy się ustawiać w kolejce do czytania wnuczce - oboje rodzice normalni, według naszych, biblionetkowych kryteriów. Już jest po lekturze (m.in.) cyklu "Alice" Reynolds Naylor Phyllis ;-)

No jak to? Przecież najlepsze jest, jak się nie zna fabuły na początku! Ja już nawet kompletnie nie czytam opisów książek, bo często te opisy to straszna ściema!

Przeczytane w lipcu (same całkiem - całkiem!): 1. "Oscar i pani Róża" Schmitt Eric Emmanuell 2. "Gdybym ci kiedyś powiedział" Judy Budnith 3. "Szkoła uczuć" Sittenfeld Curtis 4. "Tektonika uczuć" Schmitt Eric - Emmanuel 5."Czarownice z Salem Falls" Jody Picault I niestety to tyle. Opuściłam się strasznie w czytaniu. Na usprawiedliwienie mam to, że kończę pisać powieść i jestem ostatnio najbardziej pożądaną osobą przez moją Dzidziolę:-)...

Nie, nie cierpię czytelniczych stresów. :P Czytanie ma być przyjemnością! ;)

Ojej, to tak szczegółowo to Ci nie opowiem, ja go czytałam kilka miesięcy temu. Mogę z grubsza, nie wystarczy?? :D

E tam;) Dziecku należy czytać od samego początku, tylko na tym początku to można mu czytać cokolwiek, bo i tak nic nie rozumie. Ktoś to gdzieś ładnie powiedział, że może być nawet instrukcja obsługi odkurzacza, byle czytana z miłością:) Dopiero jak ma już dobre kilka miesięcy to trzeba i o treść się postarać. I tu masz, polecane przez Hanię, książeczki o Maksie:) Np. Miska Maksa

Jonathan Carroll "Oko dnia".