Teksty i komentarze

Zaczęłam Piekło pocztowe. Już jestem zachwycona, wyraźnie pogłębia mi się ternięcie. :-)

Schodów się nie pali Tochmana,w weekend przeczytałam "Jak byś kamień jadła" tegoż autora.

Czytam "Rubinowe czółenka" Harris i o ile książka podoba mi się bardzo, o tyle zupełnie nie podoba metamorfoza Vianne (przynajmniej do sto którejś tam strony).

O, a mi się to jakieś wymęczone wydawało i w dodatku w każdym calu wtórne?

Od kiedy się zaczyna nadużycie? Odpowiem inaczej: miesiąc temu miałam okazję wysłuchać małego wykładu pewnej pani polonistki (może inaczej: nauczycielki języka polskiego), która w ciągu kilku minut co najmniej kilkadziesiąt razy powtórzyła "mili państwo" - w każdym absolutnie zdaniu musiało to wyrażenie wystąpić, w niektórych nawet po 2 - 3 razy. Nie mogłam się skupić na słuchaniu jej, tylko czekałam na kolejne "mili państwo"....

Abstrahując już od tego "dokładnie" - profesor Bralczyk prowadził w naszej lokalnej gazecie rubrykę porad językowych (może nawet nadal prowadzi, nie wiem) i właściwie wszystkie wątpliwości pytających o jakieś słowa czy zwroty kwitował stwierdzeniami, że jest to dopuszczalne, coraz częściej się słyszy, że wchodzi do naszego języka itp. Kiedy stwierdził, że jeśli komuś wygodniej mówić "we środę", "we czwartek" na wzór ...

Trwanie na barykadzie w takim towarzystwie pochlebia mi.

No cóż, jednych to razi (Miodek, Bańko, janmamut, ja), innych nie. Mnie razi, więc napisałem o tym. Ale więcej nie mam już nic do dodania, więc na tym kończę swój udział w dyskusji.

Nie ma sprawy. Właściwie to po prostu przez chwilę nie wiedziałam, jak mam to odebrać. :-) Pozdrawiam.

A w Wawie - "bez uniesień". :)

A od kiedy zaczyna się NADużycie? :-) Wolałabym ponarzekać na nadużywanie błędów niż błędów wątpliwych i wcale nierażących. :>

Oblężona twierdza? Ty, mamut i Miodek? :-) Choć stoicie po innej stronie barykady, podpowiem wam, że w waszej drużynie gra też Umberto Eco. Napisał nawet artykuł "Jak nie mówić dokładnie tak". Osiemnaście lat temu! Dla Włochów! Myślę, że nie ma ucieczki przed "Dokładnie tak".

Tak, Miodek jest znany ze swojego radykalizmu - nie wszyscy językoznawcy to pochwalają. :-)

Czasami trudno ocenić bez głębszych badań, jedynie "na słuch", czy dane słowo jest nadużywane, to są raczej kwestie osobnicze - jeden nadużywa, drugi nie. Jeśli chodzi o porównanie do "i", to nie jest do końca tak, statystyka występowania spójników w naszym języku jest inna niż przysłówków, więc fakt, że "i" używane jest częściej, nie świadczy o tym, że za często.:) Np. w "Lalce" spójnik "i" wy...

Przepraszam za zbyt pochopny komentarz do Twojej wypowiedzi. Mea culpa.

Dziękuję za wsparcie. My, mamuty, musimy trzymać się razem. :-)

Jeśli to nieszczęsne "dokładnie" przeszkadza nawet Miodkowi, który w imię rzekomego ułatwiania użycia języka akceptuje różne bzdury, to warto walczyć!

Tak, był starszy, ale jeśli dobrze zrozumiałem, w cytowanym przez Ciebie tekście pisał o czymś nieco innym niż ja.

A musimy koniecznie do tej dyskusji wciągać problem wieku? Kopaliński nie był, jak sądzę, młodszy od ciebie.

Przyslali mi kilka dni temu ze świata książki "Wściekły od urodzenia" Clarksona.

No cóż, pierwszy raz w życiu zaczynam sobie uświadamiać, że jestem starym zgredem, który marudzi bez powodu. Ta chwila kiedyś musiała nadejść. ;-( Moje marudzenie to nie jest bynajmniej "systematyczny opór przeciw internacjonalizacji słownictwa". Z racji zawodu sam używam codziennie słów "komputer" czy "interfejs". Słowo "dokładnie" nie jest przecież obcego pochodzenia. Chodzi mi jedynie o to, że wyrugowało ono niemal zupełnie takie słówka jak...

Dzisiaj zaczełam czytac "Wściekły od urodzenia" Clarksona :) Jak narazie nie powiem za duzo, ponieważ przeczytałam tylko przedmowe, tak to jest byc zapracowana;)

O, to ja przy okazji nie odmówię sobie zacytowania Kopalińskiego: "Zbyt systematyczny opór przeciw internacjonalizacji słownictwa, wynikający z nadmiaru patriotyzmu językowego przynosi więcej szkód niż korzyści. (…) Historycznie rzecz biorąc, łączy się to zwykle z istnieniem w dziejach narodów okresów zagrożenia niepodległości, bytu kulturalnego czy języka. Antoine Meillet zwracał często uwagę na bezsens nacjonalizmów językowych. ...

Tak, to też ostatnio usłyszałam, gdy spytałam znajomego, jak mu się układa z jego narzeczoną ;-). Chyba w ogóle przestanę pytać ludzi o takie rzeczy. Koleżanka powiedziała mi, że nazywa swojego chłopaka "wróblem", ponieważ go nie lubi, nie jest dla niej pociągający i nie uważa, żeby był specjalnie inteligentny.

Nie chodzi mi o każde użycie słowa zaczynającego się na d. Mówiłem jedynie o jego używaniu zamiast "właśnie", "otóż to", "w rzeczy samej", "istotnie" itp. Po prostu sądzę, że gdyby tych słów używano wymiennie, nasza mowa codzienna zyskałaby na urozmaiceniu. Szkoda, że tej dyskusji nie przeczytają zapewne osoby zaczynające co drugie zdanie od "dokładnie". A znam takie.

O, a we Wrocławiu mówią "szału nie ma" ;-)

Zgadzam się, nie przesadzajmy. Nawet jeśli to kalka z angielskiego, to przecież kalki są nieuniknione. Stiller ciekawie polemizuje z histerią językoznawców dotyczącą rusycyzmów, a ja zupełnie się z nim zgadzam. Podobają mi się przelotne mody na różne zwroty. Ostatnio ciągle słyszę, jak ludzie komentują książkę czy film chłodnym "No wiesz, bez szału". Uważam, że to powiedzenie jest szałowe ;-).

Cieszę się, że nie odebrałeś tego jako błąd akurat w tym konkretnym przypadku. :-) Ja również nie uważam, żeby "dokładnie" było nadużywane. Owszem, zdarza się, ale nie tak często, jak inne popularne. Poza tym nie zrozumiałam sensu wytykania nadużywania "dokładnie" osobie, która użyła sformułowania "dokładnie to samo". Przepraszam, nie uznawaj tego jako ataku na swoją osobę, po prostu trochę źle się poczułam, kiedy p...

Nie wierzę w nadużywanie tego słowa. Kiedyś wygooglałam listę najczęściej używanych polskich słów i "dokładnie" nawet na niej nie było, nie zmieściło się wśród pierwszych kilkudziesięciu. Najpopularniejsze okazało się bodajże "i", dlatego o nim wspomniałam, odpowiadając Hani, więc jeśli narzekamy na nadużywanie, to narzekajmy sprawiedliwie. "I" posiada synonimy, np. "oraz" czy "także", więc nie trzeba go nadużywać. :P Na liście były jeszcze sł...

Ja zaś polecam Tobie następujące książki do tematu, który wybrałeś: owszem Coelho, potem Erica-Emmanuela Schmitta z jego świetnymi książeczkami( bo są to niewielkiego formatu książki)" Oskar i pani Róża"(uniwersalna powieść), " Dziecko Noego"(powieść o tożsamości, tematyka tak ważna dziś i często w dzisiejszej literaturze podnoszona)i tak bardzo poczytną(Booker2006) Kiran Desai z jej " Brzemię rzeczy utraconych"( rów...