Teksty i komentarze

Hmm, "nie będzie ona napisana z punktu widzenia Niemców". Nie wiem czy uda mi się tak do końca spełnić ten warunek, ale najlepsze książki wg mnie o II wojnie pisał Cornelius Ryan. " Najdłuższy dzień" - o lądowaniu w Normandii " O jeden most za daleko" - operacja Market-Garden i lądowanie tysięcy spadochroniarzy " Ostatnia bitwa" - zdobycie Berlina. Autor rozmawiał z uczestnikami po obu stronach konfliktu...

Nie znam tego pisarza, ale zainteresowała mnie recenzja "Księgi niepokoju" i z chęcią przeczytam. W opisie jest informacja, że autor używał różnych nazwisk i miał kilka wcieleń literackich. Czy ktoś może powiedzieć coś więcej na ten temat??

skleroza

Przeglądając opinie o "W poszukiwaniu straconego czasu" Prousta, natrafiłam na czyjeś określenie, że jest to książka "impresjonistyczna". To zainspirowało mnie do poszukania innych tego typu książek. Czy znacie takie, które można by tak określić? Ja dodałabym "Ocean morze" Baricco, choć jest to oczywiście inny "impresjonizm" niż u Prousta. No i bez wątpienia Haiku, ale to może pomińmy, jako poezję.

Niestety, zupełnie nie kojarzę tego opowiadania :( Pod poniższym adresem jest spis opowiadań z "Fantastyki", może coś "zaskoczy" :D http://manta.univ.gda.pl/~bczarnec/ind​eks.html

Po pierwsze, tytuł postu jest dość kontrowersyjny, jak dla mnie. Po drugie, to, co mogę zdecydowanie polecić to książki Jamesa Baldwina - genialnie napisane, poruszające tematy rasowe, ciekawe, kontrowersyjne.

Kochani imiennicy grudniowi! Dzisiaj mija nieubłaganie termin imieninowania się, zapraszam wszystkich zdecydowanych i niezdecydowanych. :))

Tak, "Straż nocna" jest moja. Rewelacyjna, prawda? Zostałam po niej wielbicielką lorda Vetinariego! ;) Jakbyśmy znalazły jakiś dogodny termin, to można by się umówić w Katowicach na przekazanie, na jakąś szybką kawkę, nie musiałabyś odsyłać. Ty to jeszcze przemyśl i daj znać. Ale się nie pali!

Zwróć uwagę, potrzeba mówienia o kim szumiała mu w głowie przez całe godziny? To jest klucz do tytułu. Zaskakującego.

rownież jak Elwen - Chrzest Ognia za Regisa i wampiryzm moja ulubiona postać w całej sadze :)

Witam, Od niedawna borykam się z problemem znalezienie dobrego (podkreślam) atlasu historii Polski. Chodzi mi o dzieło z dobrymi mapami i opisami obejmujące całość historii naszego wspaniałego kraju. Tak sobie pomyślałem, że może wy macie jakieś doświadczenia w tym względzie i możecie mi doradzić w wyborze dostępnym na rynku. Myślę oczywiście o wydaniu książkowym a nie cyfrowym. Pozdrawiam i liczę na pomoc. tozda

Najlepsza stacja jaką znam ;) Last, Biblioteka, jeno moja - Purple rain Prince'a - jedyna piosenka tego gościa, którą uwielbiam :)

Od razu narzuca mi się na myśl piękna powieść, Anna Karenina, dziwię, się, że jeszcze nikt o niej nie wspomniał! A oprócz tego (trochę "lekturowo", ale za to bardzo klasycznie): Moralność pani Dulskiej, Balladyna, Antygona.

nie mogę znaleźć takiej serii. A na stronie Amber nic takiego nie ma:(

Postaram się napisać. :-)

Ja całkiem niedawno przeczytałem "Ono". Zawiodłem się, bo spodziewałem się czegoś głębszego. Książka jest po prostu płytka. Chociaż mówi o poważnych sprawach, robi to nie tak jak trzeba. Ślizga się po powierzchni, a nie wchodzi w głąb.

Jestem właśnie w trakcie czytania "Dziewczynki w czerwonym płaszczyku" Romy Ligockiej i myślę, że ta książka jak najbardziej podchodzi pod temat - jest to opowieść o życiu autorki, o uczuciach młodej kobiety i dorastaniu w trudnym świecie. I mogę jeszcze polecić "Dziecko pokuty" F. Rivers czy "Prosto z mostu" J. Green.

Pożyczam zawsze, zawsze oddają. Ale nie lubię, jak ktoś kogo słabo znam, a kto akurat znajduje się u mnie - przegląda mi bibliotekę. Czuję się obnażony...

Też mogę napisać, że przeczytałam tę książkę jakoś w 1 gim (jako lekturę!) i baaardzo mi się podobała ;) i dziwiłam się koleżankom, które twierdziły, że już po pierwszych stronach były nią znudzone :P A moja siostra przeczytała "Quo vadis" niedawno (ma 16 lat:P) i też była zachwycona! :) I tak w ogóle, to książka jest dla mnie dużo lepsza od filmu Kawalerowicza ;)

<a href="Pan Błysk">Pan Błysk</a> Tolkiena (^o^)

To, że film był bez akcji, miało ukazać te subtelne szczegóły, które autorka chce przekazać w swej książce. Przeczytałam najpierw książkę - w jeden dzień - pochłonęła mnie całkowicie!!! Film oglądałam, ale niestety nie od początku. Jest to typowe europejskie kino, więc nie liczcie na sceny żywcem wzięte z amerykańskiego kiczu. To film, który trzeba poczuć, wsłuchać się w niego i zauważyć to 'coś'. Bo film tak naprawdę przypomina mi samego malarza...

Ola. Naprawdę nie wiem co jest dziwnego w połączeniu podstawowych informacji o autorze z 'Portretem' i dostrzeżeniu związku. Jedno wynika z drugiego i nie trzeba być szczególnie błyskotliwym, chociaż oczywiście nie musisz się ze mną zgodzić- dla mnie też niektóre zagadnienia wcale nie są oczywiste. Z całym szacunkiem i bez złośliwości. Wzmianka o studiach nie jest chwaleniem się- raczej informacją o tym, że nie, nie czerpię wiedzy z podręcznika ...

Ja czytałam tę książkę w wieku 13 lub 14 lat. Wtedy wydawał mi się taka... nadzwyczajna, heroiczna, magiczna. Z biegiem lat jednak dochodzę do wniosku, że media, liczne ekranizacje i ogólnie sposób, w jaki ocenia się obecnie Sienkiewicza powoduje (mimowolnie), że wartość "Quo vadis" maleje z dnia na dzień... Moja babcia, która z powodu wojny ukończyła naukę w III klasie podstawówki, usłyszała (w radiu) tę książkę dopiero w wieku 78 lat...

Fragmenty tego dzieła na pewno są do przerobienia w gimnazjum.

"Coco i Igor"Chris Greenhalgh.

W sporze o to,czy urodzenie świadczy o człowieku,czy też jego cechy i zasługi,Wożniakowski nie ma wątpliwości-liczy się to drugie.Opisując ziemiańskie korzenie przodków,unika tytułów,a o arystokratycznych manierach powinowatych opowiada w złośliwych,acz ciepłych anegdotach.

Właściwie nie ma w tej powieści zbyt dużego wyboru, jeśli chodzi o bohaterów... Mnie tam podobała się pustelnica, wzruszyłam się trochę słysząc jej historię. No i oczywiście owe trzy kobiety, które tę historię opowiadały (lub też słuchały) - bardzo lubię takie komiczne postacie, od razu wyobrażam sobie, które aktorki mogłyby najlepiej zagrać takie role :)

To był zawzięty litewski szlachciura.Ale czy do końca-pisał o Witoldzie Gombrowiczu.

To miłe, że wspominasz, że Ty TEŻ popełniasz błędy. Nauczycielski ton Twojej wypowiedzi jednak również jest dla mnie irytujący. Twój post nic mi nie wyjaśnił. Nadal tkwię w niewiedzy i błędzie. Nie jestem złośliwa dla bycia złośliwą. Zresztą, jak zauważyłaś pewnie, nie tylko mnie wytrąciła z równowagi Twoja wypowiedź.

Mhm, mhm.