Teksty i komentarze

Akurat dzisiaj zastanawiałem się kogo umieściłbym w pierwszej dziesiątce. I tak... Oscar Wilde Jacek Dukaj Samuel Beckett Mario Vargas Llosa Marek Hłasko Tadeusz Konwicki Patrick White Andrzej Stasiuk Gabriel Garcia Marques ...tych czytam najchętniej. Okazuje się, że nie ma ich nawet dziesięciu. Resztę stawiam na równi, chociaż z podziałem na lepszych, gorszych i takich, których nie czytam.

Ja uwielbiam Stachurę. Pachnie mi domem, jako że napisał "Siekierezadę" we wsi, w której mieszkała moja babcia... Zresztą, mimo wszystko, mimo pesymistycznego końca, pisarz z lekką dawką optymizmu. Nieraz się pocieszałam jego "Zwólcie czarnym potoczyć się chmurom / po was, przez was i między ustami / i oto dzień nadchodzi, nowy dzień, / a one już daleko, daleko za górami". Poza tym Graves i jego "Biała bogini", b...

A ja polecam Krystynę Siesicką, "Pamiętaj, że tam są schody!", "...nie ma z kim tańczyć...", piękne książki. A jeśli lubisz komiksy, polecam też nieśmiertelnych Kajka i Kokosza :) Pozdr.

A ja wypowiem się za literaturą bardziej młodzieżowo-dziewczęcą, czyli za panią Krystyną Siesicką i za wyżej wymienianą panią Musierowicz. Za jej Jeżycjadę to powinni ją ozłocić. Poza tym lubię Cabot, Frey, a także poezję i prozę Stachury. Pozdrawiam :)

A ja powiem, że faktycznie - książki z serii są płytkie, do analizowania to tam nic nie ma. Chociaż ja w ogóle nie lubię analizować książek. Ale ja się cieszę, że dziewczyna czyta, bo ja też tak zaczynałam. Polecałabym coś z serii "Literatura na obcasach": Monikę Szwaję, Irenę Matuszkiewicz czy coś; bohaterki starsze, książki grubsze, ciekawsza, bardziej rozbudowana fabuła, ale efekt w końcu ten sam. Pozdrawiam :)

SZUKAM KSIĄŻĘK TEGO AUTORA

120 sodomy mam ale w normalnej formie i do tego sa to obszerne fragmety 80 stro i jeszcze jest tam pare opowiadan. Nie polecam goscio mial chora fatazje

Być może dlatego, że Peja wyróżnia się w tym całym pseudoszczerym hip-hopowym światku, a wyróżnia się paradoksalnie właśnie ładunkiem autentycznego, płynącego prosto z serca przekazu. Być może forma nie jest zbyt wysublimowana - podobnie zresztą jak w przypadku pierszej książki Masłowskiej - ale, na pewno w obydwu przypadkach, siłą napędzającą twórców była raczej chęć przekazania czegoś autentycznego. W każdym razie, ja uważam Peję za artystę,...

Ba! Ale która?! ;))))

Podaj swoj mail to tez Ci wyslemy ;-)))

Ja też mam takich chyba co najmniej kilka, tyle że teraz o wszystkich nie pamiętam:) Na pewno należy do nich rozmowa Hamleta z Poloniuszem.

Dlaczego nie chca?? :/

Wyslac Ci zaproszenie? ;-))

Ja lubię ilustracje, jeśli mi się podobają:), no i, jak ktoś już pisał, zgadzają się z tym, jak sama sobie wyobraziłam bohaterów czy sytuację. Baardzo zwracam uwagę na stronę tytułową, bo jeśli okładka mi się nie podoba, to nie kupię książki, mowy nie ma, no chyba że nie ma innych opcji:)

Nie uwierze za żadne skarby!!!... to musi być jakiś żart... niemożliwe! nieprawdopodobne!... nie nie, toż to jakieś kpiny... granda!!! jak to możliwe?... fantazje jakieś, herezje!!! tfu!!!... nie wierze aaaaaaaa nie wierzeeee nieeeee, nigdyyyy!, za nic!, to się nie godzi! aaach jak ciężko jest wytrwać w swoim przekonaniu!!!... nie wytrzymam, ale przecież to się nie godzi!!! AAAAAAAAAA!!! aaaaaaaa... aaa no dobra - wierze ;)

był czas , że nie brałam do ręki książki bez obrazków - okres tzw. komiksowy... z czasem wystarczyły mi 3 obrazki na książkę ...obecnie może nie być obrazka nawet na stronie tytułowej... uwieżycie? ;) Ale , co racja to racja obrazki się przydają np. doczytujemy do miejsca gdzie ten obrazek jest i nie potrzeba już zakładki.:)

jest taka scena w "Pies , który jeździł koleją " pierwszy raz się popłakałam przy czytaniu...gdy psa pociąg przejechał...wzruszające ...

a o co z tym gronem chodzi? i gzie wy się zapraszacie ?

Jest ich sporo, całkiem sporo. Chyba właśnie dlatego daną książkę lubię bardziej od innych. Jako przykład niech posłuży „Hobbit”, kiedy to Bilbo gra z Gollumem w zagadki.. ;-)) A poza tą jeszcze mnóstwo, mnóstwo innych...

Normalne, nie piękne :-/ Wkurza mnie, że nie mam możliwości odbioru tego kanału. Nie będę zakładać sobie jakiejś tam platformy cyfrowej - czy jak to tam się zwie - za ciężkie pieniądze, żeby odbierać kilka wartościowych programów... TV Kultura Dostępna dla wszystkich!!!!!!!!!!!!!

Zawsze wrażenie robił na mnie pogrzeb Wołodyjowskiego w "Trylogii" - to jedna z moich ulubionych postaci, trochę infantylna, ale uczciwa:) Poza tym za każdym razem płakałam nad "Stowarzyszeniem umarłych poetów", jak uczniowie żegnali "Kapitana". Mam parę takich scen - z reguły dla nich wracam później do tej samej książki:)

Skonczylam definitywnie odpowiadac na to pytanie, kiedy kilka lat temu moj ojciec, sam absolwent SGPiS-u (obecna SGH) i marzacy dla mnie o jakichs "zyciowych" studiach, wrocil roztrzesiony z zakupow, bo musial sie tlumaczyc znajomemu panu z warzywniaka, dlaczego coreczka tak zrujnowala sobie zycie wybierajac kompletnie niezyciowe, beznadziejne stuida. A przeciez takie zdolne dziecko, nawet jesli nie chcialo isc na zadna ekonomie, to zawsze moglo ...

Z zaciekawieniem czekałam na tę tv, ale teraz prawie jej nie oglądam. Nie mam czasu na siedzenie przed telewizorem i czekanie co ciekawego puszczą. Nie uważam się za koneserkę, "łykam" raczej kulturę popularną, ale chętnie bym obejrzała np. jakiś ciekawy dokumet. Niestety tylko po tytule ciężko się zorientować, a tylko tyle mam do dyspozycji, ponieważ w gazecie nie mam opisanych żadnych pozycji z ramówki TVP Kultura. Moim zdaniem powinn...

A moim zdaniem - owszem. Powieści Coelho są tandetne, kiczowate, banalne, ale między wierszami zawsze coś jest. Czy to źle, kiedy ktoś znajduje między wierszami coś, co mu się podoba, nawet jeśli tego czegoś EWIDENTNIE tam NIE MA? Moim zdaniem nie. I dlatego właśnie lubię Coelho.

Dzięki ;-)

Różnią się podobno tylko oprawą graficzną. Pozdr :)

To chyba były "Żywoty kurtyzan". Ale nie jestem pewna.Pozdr.J.

Mam taką ulubioną. Zawsze mnie ciarki przechodzą, gdy ją czytam. To u Gołubiewa w "Bolesławie Chrobrym": Na łożu śmierci leży praski biskup Dytmar. Wkoło klerycy, prezbiterzy, mnisi. Dytmar wije się konwulsyjnie, zrywa z siebie pościel, ubranie, wyje strasznie, charczy, bulgocze. Co chwile wyrywa mu sie z ust: "Szatani, szatani po mnie przyszli! Zbyt miękką ręką rządziłem Ludem Bożym, pochucie im były prawem a zbytki. Zbyt miękko! Precz! precz...

A dla mnie? Ja też chcę zaproszenie! ;)

Bardziej od "Pamietmika Narkomanki" podobało mi się "My dzieci z dworca ZOO", kiedys czytałam też "Gady" ale niestety nie pamietam autora :(