Teksty i komentarze

Ciekawe, ze na hasło "biografia" pojawiły się głównie pozycje autobiograficzne. Niby to ten sam rodzaj literatury, ale nie do końca... Bardzo lubię czytać zarówno autobiografie jak i biografie i zawsze mnie intryguje granica między autokreacją a obiektywnym przedstawieniem sylwetek różnych osób. Teoretycznie biografie powinny być bardziej wiarygodne, ale z drugiej strony niewiele jest książek rzetelnych i dobrze napisanych. Coraz więcej...

Osiecka "Rozmowy w tańcu" - moja ulubiona:) Chmielewska - popieram - można się uśmiać jeszcze bardziej niż przy książkach:)J.

Polecam autobiografię Romana Polańskiego "Roman" oraz "Ocalony język" Eliasa Canetti'ego, za który zresztą dostał Nobla.

coż dla mnie to też racej jedynie poprawny pisarz przeczytalam weronike w jakies deszczowe wakacje mająć ledwie 16 lat i odczułam dziwne wrazenie jakby to był zlepek książek ktróe już gdzies przeczytałamw porównaniu do lotu nad kukułczym gniazdem czy twórczosci olgi tokarczuk po prostu pan coehlo sie nie wyrabia jest naparwde wiele pieknych książek któe mają w sobie ten powiew swieżosci nutke czegoś nowego i nie utraca tego nigdy (twórczość pis...

niedawno odkryłam bardzo fajne forum www.mojeforum.pl jest tam wiele tematów każdy znajdzie coś dla siebie polecam :-)

myślę że może "Ono" Terrakowskiej

"Autobiografia" Chmielewskiej (z duza doza swietnego jak zwykle u niej humoru) i druga Christie. Ja chwilowo czytam biografie Rembrandta i jestem oczarowana... ;-))

A jakie biografie są, według was, godne polecenia?

Na mnie wywarł wrażenie utwór, nietety nie wiem kto jest autorem, śpiewany, wręcz bosko, przez p. Adamiak "Zbierałam ciebie z powietrza i z wody. Chciałam cię z myśli uskładać. Dziś na mym stole smutek się położył dziwiąc się bardzo jak można tak płakać... Stało się życie - mówiłeś - jestem i byłeś godziną jedną... A ja godzinę jak życie piłam na swoją radość , wierność..." Może ktoś zna autora? Pozdrawiam :)

Tfu, na psa urok. Oczywiście wkradł się błąd, bo "Moja bohema" znajduje się pod tym adresem: http://tinyurl.com/88q95 Pod poprzednim jest wiersz, który podoba mi się mniej, ale który na pewno pamiętasz, jeśli widziałaś biograficzny film o Rimbaudzie "Całkowite zaćmienie" Agnieszki Holland z Leosiem Di Caprio w roli głównej. Nota bene film świetny, o czym świadczy fakt, że zapytany tuż przed premierą Titanica Leoś na pytanie o najlepszy jeg...

"Statek pijany" jest dość fajny, ale mnie najbardziej podobają się wiersze z jego młodzieńczych ucieczek z domu, takie jak: "Wrażenie" - http://tinyurl.com/7aq76 "Moja bohema" - http://tinyurl.com/8lzho "Komedia ..." - http://tinyurl.com/bly8f w których to Arturo po prostu przelewa na papier dokładanie to, co czuje, starając się tylko zakląć w słowa ulotne nastroje. Późniejsze zabawy ze słowem, podobają mi się już mniej.

Kiedyś powiedziano jednemu kompozytorowi : "Nie pisz nowej muzyki. Pisz starą. Zawsze się przyjmie". Chyba tak jest z piękną poezją przedstawianą przez niezapomnianych Starszych Panów Wasowskiego i Przyborę.... Ja też urodziłem się zbyt późno. Serdecznie pozdrawiam :)

Z obcych moi ulubieni to jeszcze Villon, Rilke oraz Baudelaire. Do dwóch pierwszych coś tam nawet skrobąłem. O Blake'u słyszałem tylko, ale pamiętam świetny IMHO film Jima Jarmusha "Truposz", w którym pewien indianin, - nie pamiętam już dokładnie - czy to czytał poezję Blake'a, czy też sam był Blake'm. W każdym razie poetę w schowku posiadam już :-)

To miało byc do Rimbaud'a. :-)

Chodzi mi jedynie po głowie "Statek pijany". Musiałabym znów przeczytać, bo nie pamietam...

coś większego od wierfsza może :-)))

współczesna i przeciętna miała być chyba Bridget Jones (i jej pochodne) - nie wiem na ile ten rejon literatury cię interesuje:)

Ja też pozdrawiam:) Ogólnie poeci lubili sobie poużywać na Mickiewiczu;)

Niby tak. Ale z drugiej strony myślę, że paru autorów współczesnych, krytykujących współczesność, zabijanie indywidualności użyło bohatera właśnie przeciętnego.

Może "Kibic" Andre Kamiński. Problem z bohaterami jest taki, że zwykle nie są przeciętni.

Ha! Zalezy jeszcze, jaki polonista mowi i jak. W sumie to bardzo smutne, ze spotkalas w szkole tylko takie nudne typy. A nauka o jezyku to nie tylko klasyczna gramatyka opisowa. Wiem, co mowie - znajoma przyszloroczna maturzystka, pani prawnik in spe :)) za moja namowa zreszta, zabrala sie za opracowywanie tematu o jezyku polityki, manipulacji jezykowej itd. Uznalysmy, ze skoro interesuje sie i tak historia najnowsza, wiedza o spoleczenstwie ...

Heh. Ktoś kiedyś powiedział, że jaki jest sens uczyć się języka, który i tak się zna? Poloniści oprócz mowy o literaturze uczą gramatyki. Ja polonistów nie lubię. Nie trawię gramatyki polskiej... A kto ma przeczytać książkę czy zająć się poezją, zrobi to. Nauczyciele omawiają na lekcjach wiersze etc., ale jako uczennica wiem, że mało kto tego słucha :)

Hmmm...w literaturze? Ciężko, bo każdy bohater po jakimś czasie staje się nieprzeciętny:) Literatura młodzieżowa celuje w tym temacie chyba najbardziej, tak mi się wydaje. Prędzej o filmach bym coś powiedziała, bo od razu cały Koterski mi się skojarzył - wulgarny, ale o przeciętności:) Pozdr.J.

Nie jestem ogromnym miłośnikiem poezji, ale stawiam na Tuwima i Świetlickiego. Dodałbym jeszcze Gałczyńskiego i Herberta. ...ale,ale, mowa tu głównie o polskiej poezji. A co z obcą. Ja jestem fanem Emily Dickinson i Blake'a.

Kordian chyba :]'Polacy!...' Wzrusza mnie bardzo...

To mój pierwszy post, więc przede wszystkim witam Was Opracowuję tematy na rozmowę kwalifikacyjną na MISH. Od dłuższego czasu chodzi mi po głowie temat w stylu: przeciętność w literaturze XX w. Ew. różnice w ukazywaniu przeciętności. Chodzi mim oczywiście o przeciętnych bohaterów [nie kreowanych w sposób przeciętny tylko kreowanych *na przeciętnych* oczywiście ;]. I tu zwracam się do was z prośbą: jaką literaturę byście polecili, zarówno podmi...

"Tabu" - Timo Kustaa Mukka

>natomiast wierszy Stachury uwielbiam słuchać - >śpiewanych przez Stare Dobre Małżeństwo. :) Też bardzo lubię te klimaty, a już najbardziej na żywo :-), choć ostatni koncert SDM, zaliczyłem wieki temu.

Ewidentnie stawiam na Halinę Poświatowską i Edwarda Stachurę. Ich wiersze przesycone są tym czymś, co można nazwać oderwaniem się od rzeczywistości. Uwielbiam pogrążać się w ich tomikach poezji i nie widzieć świata poza czytanymi wersami. Szczególnie podoba mi się wiersz Haliny Poświatowskiej "Kiedy umrę kochanie..", natomiast wierszy Stachury uwielbiam słuchać - śpiewanych przez Stare Dobre Małżeństwo. :) Poza tym polecic trzeba równ...

Niedawno dopiero przeczytałam tę książkę i niewątpliwie muszę swteirdzić, że takiej książki, emanującej takim ciepłem, to z latarką trzeba szukać :)