Teksty i komentarze

Jak najbardziej jestem za. Mam tyle książek w schowku, że ciężko mi to ogarnąć :)

Kolejna powieść kryminalna Varesiego, w której autor, dziennikarz bolońskiej redakcji "La Repubblica", zdaje się przelewać na papier to, co wie o współczesnym, nie tylko włoskim społeczeństwie, a czego nie może napisać w typowym artykule prasowym. Wyjątkowo upalne lato... Mieszkańcy Parmy gorzej niż zwykle znoszą zaduch i skwar. W barach wybuchają bójki. Nocami nieznani sprawcy podpalają pojemniki na śmieci. W samym centrum, przed budynkiem T...

I ja podpisuję się pod pomysłem.

Podpisuję się pod pomysłem. Mnie też przydałaby się opcja tworzenia własnych kategorii.

Jest to powieść detektywistyczna dla młodzieży w wieku 11-15 lat, dziejąca się w opactwie benedyktyńskim w górach, do którego przybywa nastoletnia Kiki. Jej wujek jest zapracowanym opatem przeorem tego klasztoru, więc dziewczynka – trochę z nudów, a trochę z ciekawości – na własną rękę rozpoczyna śledztwo dotyczące zaginięcia słynnego zbioru "Lamentium". [Wydawnictwo Święty Wojciech, 2013]

Nagrodę w konkursie na najlepszą recenzję 01-14.02.2013 otrzymuje roug-ette za tekst " Spacer w cieniu z Doris Lessing ", o książce Doris Lessing " Spacer w cieniu: Autobiografia 1949-1962 ". Zwyciężczyni serdecznie gratulujemy! Sponsorem nagród jest Biblioteka Śląska - więcej informacji na tej stronie . Wkrótce skontaktujemy się w sprawie nagrody.

"Malewska w »Panach Leszczyńskich« zadaje niewygodne pytania, stawia trudne problemy, zastanawia się, jakich prawd o narodzie nie chcemy przyjąć, pokazuje, w jaki sposób ideał polskiej humanitas zostaje zaprzepaszczony. (...) Choć "»Panowie Leszczyńscy« uważani byli za polemikę Malewskiej z Trylogią Sienkiewicza, należy zaznaczyć, że nie była ona zamierzeniem pisarki. Jak wspomina Andrzej Sulikowski, Malewska uważała Sienkiewicza za wielkie...

Na początek małe info - choć nie jestem mamą, to przeczytałem tę książkę z ciekawości oraz aby pogłębić braki w wiedzy i doświadczeniu - a jestem ojcem wspaniałych dzieciaków: Adasia (2 l. 4 mce) i Karolinki (3 mce). "Ciężarówkę..." bardzo lekko się czyta, szczególnie, że okraszona jest całostronicowymi rysunkami i pustymi stronami na notatki niczym ostatnio wydawane przygody Mikołajka. Autorka pomaga nam swoim poczuciem humoru przyswoić dużą ...

W lipcu 1904 roku na statek płynący z Antwerpii do Nowego Jorku wsiada samotna kobieta bez biletu, bagażu i pieniędzy, ubrana w białą wieczorową suknię z koronki. Piękna, elegancka i skryta, pasażerka na gapę przykuwa uwagę podróżnych i staje się obiektem niezliczonych plotek. Na statku Valentina spotyka szereg intrygujących postaci, z których każda ma coś do ukrycia: rzeźbiarza rozpamiętującego tragicznie zakończony związek z młodziutką model...

Dylemat mam po przeczytaniu tej recenzji straszliwy. Chcę wepchnąć książkę do schowka, a z drugiej strony mam dość krytyczne nastawienie do kobiet zajmujących się literaturą historyczną. No jakoś zawsze zgrzyty między nami były. A z trzeciej strony epoka nie jest mi aż tak znana, żebym mogła się potykać o ewentualne błędy (tak myślę). Jak nie dam poczytać mojemu facetowi, to kto wie? A co tam... pakuję do schowka.

Oto kolejne podsumowanie życia długiego, ciekawego, pełnego zwrotów, zakrętów i determinacji. Jeden z ciekawszych intelektualnie dziennikarzy, ba, publicystów politycznych obdarzonych wielką przenikliwością polityczną, Leopold Unger (dla wielu Brukselczyk z paryskiej "Kultury" lub Pol Mathil z "Le Soir"), jako kolejny przedstawiciel odchodzącego pokolenia przedstawia swoje życie zawodowe. I tylko zawodowe. Nie znajdziecie w tej obszernej, pełnej ...

Mam wszystkie trzy z biblioteki; dwie do powtórki, trzecia Smuga krwi premiera. :-)

To już druga powieść tego autora. Podobnie jak premierowa książka "Krew na stadionach", ta również osadzona jest w realiach świata piłkarskich fanatyków. Językiem prostym i przystępnym autor oddał klimat panujący kilkanaście lat temu na polskich stadionach. Emocjonujące i krwawe realia walk chuliganów, przygód podczas podróży, ale również codziennego życia głównych bohaterów. To wszystko okraszone opisami trybun i emocji, które rodzą się nieuchro...

Mnie się ta książka nie podobała. Owszem, historia Alfreda Nobla jest ok, kulisy przyznawania nagród całkiem ciekawe i dające do myślenia, ale ta cała Annika denerwuje mnie coraz bardziej, jest tak mądra i przenikliwa, że policja przy niej tylko sprząta; kochająca i czuła matka, a z drugiej strony wiemy do czego zdolna jest się posunąć... Ale przeczytałam i czekam cierpliwie w bibliotece na wcześniejsze jej książki, bo chcę wiedzieć kim właśc...

Skąd się wziął wszechświat? Czy nasz układ słoneczny kiedyś się rozpadnie? Czego i dlaczego się boimy? Czy roboty zastąpią polityków? Dlaczego każdy może zostać fakirem? Co seks ma wspólnego z jedzeniem? „Spacerownik” po Centrum Nauki „Kopernik” odpowiada na wszystkie te pytania i tysiące innych. Dowiecie się, jak zwiedzać, na co zwracać uwagę, jak wykorzystać najlepiej czas w Centrum, ale nie tylko! „Spacerownik” to coś więcej niż przewo...

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, fabuła również dobrze rozplanowana, może oprócz końca...jak dla mnie był zanadto naciągany (koń w teatrze itp.). Świetnie przedstawione sceny zbliżeń bohaterów. Szkoda, że na końcu nie pogonili tego starego, należało mu się. Jako całokształt daję 5.0

Słodki, kremowo-brązowy kotek szuka przyjaciółki! Ten malutki kotek jest naprawdę niezwykły. I potrzebuje prawdziwego przyjaciela! Największe marzenia Jadzi spełnią się, kiedy spotka uroczego, kremowo-brązowego kotka o imieniu Płomyk. [Hachette Polska, 2012]

Zagubione... porzucone... zaniedbane? Odtąd ich domem będzie „Cichy kąt”! W idealnym świecie, takie miejsca jak „Cichy kąt” nie byłyby potrzebne. Jednak Ewa i Karol Mareccy, których rodzice prowadzą schronisko, wiedzą, że w życiu nie zawsze jest idealnie. Codziennie zjawia się nowe zwierzę, które potrzebuje ich pomocy! Ewa znajduje na brzegu rzeki małego zranionego liska i zrobi wszystko, co w jej mocy, żeby zwierzątko wróciło do zdrowia...

Napisałem wszystko i wszystko narysowałem. Jestem Jacek Placek, a to są moje przygody. One są prawdziwe, choć obawiam się, że mi nie uwierzysz. Powiedz, czy spotkałeś kiedyś bestię, grającą w futbol? Bardzo kudłatą i z NAPRAWDĘ ogromnymi stopami! Czy kiedykolwiek morski potwór nasypał ci piasku do ciasta? Mama była niesamowicie wściekła! A czy spotkałeś prawdziwego upiora, mieszkającego w tunelu strachu? Łuuuuuu! Rzeczy, które mi się...

Napisałem wszystko i wszystko narysowałem. Jestem Jacek Placek, a to są moje przygody. One są prawdziwe, choć obawiam się, że mi nie uwierzysz. No bo, czy w twojej szkole macie smoka w piwnicy? Ziejącego prawdziwym ogniem! Znalazłeś kiedyś trolla pod łóżkiem? Ja prawie zostałem przez niego zmiażdżony! A czy spotkałeś naprawdę podstępnego ducha? BUUU! Rzeczy, które mi się przytrafiły, są NIEWIARYGODNE! [Bis, 2012]

Napisałem wszystko i wszystko narysowałem. Jestem Jacek Placek, a to są moje przygody. One są prawdziwe, choć obawiam się, że mi nie uwierzysz. No bo, czy twoja nauczycielka zamieniła się w wilkołaka? Auuuuuuu! Miałeś kiedyś opiekunkę, która była potworem? Strasznym i głupim! A czy spotkałeś prawdziwą żywą mumię? I kota mumii też! Rzeczy, które mi się przytrafiły, są NIEWIARYGODNE! [Bis, 2012]

Rogal (czy w tym wypadku czeski rohlík) zawsze denerwująco wywraca się na talerzu, w dodatku zwykle masłem do dołu. Prawo natury, z którym trzeba się pogodzić. Tak jak z innymi dość irytującymi faktami, jak choćby tym, że człowiek się starzeje. Jednak czy rzeczywiście jesteśmy na to wszystko skazani? A może by na przykład zaprojektować i opatentować talerzyk, na którym podstępny rogalik nie ma prawa się wykopyrtnąć? Poza tym - czy przekroczywszy ...

Nie pamiętam, kiedy ostatni raz czytałam coś tak subtelnego, delikatnego jak pajęcza nić. Coś, co oplata myśli, niepostrzeżenie przenika w głąb ciała i kradnie serce. W całości. Cudownie lekkie zdania, liczne epitety i metafory. Chwilami ma się wrażenie, że czyta się wspaniały wiersz. A to przecież historia ludzi, którzy przeżyli wojnę. Ludzi, którzy stracili lub stracą przez nią wszystko, co mają najcenniejszego. Więc skąd ta czułość autorki, sk...

Czarna Kompania

Do filmów mam pamięć taką jak do książek - coś mi tam dzwoni, zostaje ogólne wrażenie, ale żeby cokolwiek z treści, to już nie. I dlatego prawie do końca "Ringu" zastanawiałam się, czy to to o studni ;). Ale dzięki tej mojej sklerozie miałam przyjemność z czytania - chociaż tak naprawdę w napięciu trzymał tylko pierwszy rozdział, potem groza po prostu znika, i książka staje się bardziej detektywistyczna, niż przerażająca.

Theorin też mi bardzo odpowiada. Teraz czaję się na trzecią część cyklu :)

Lincoln Rhyme

Miałam nie pożyczać, a jednak... Cykl "Jerzy Drwęcki" dwa ostatnie tomy: Perkalowy dybuk: Powieść kryminalna retro Śląskie dziękczynienie Nigdzie nie mogę znaleźć; w bibliotece nie ma, znajomi też nie mają... a kupowanie bez sensu, bo trzech pierwszych nie mam własnych. Powtórkę sobie robię, bo słabość posiadam... może nie tyle do Drwęckiego, ile do jego znajomych z pięterka Ziemiańskiej. Ma ktoś? Przeczytam w pierwszej kolejnoś...

Jeszcze przypomniał mi się: cykl Mariusza Wollnego "Kacper Ryx" - Kacper Ryx i widzę , że się ukazał IV tom cykl Jakuba Ćwieka "Kłamca" - Kłamca - też widzę, że jest IV Stachowicz Izabela (pseud. Czajka lub Gelbard Izabela lub Bell Iza) i jej cykl Wspomnienia - jeśli nie znasz - polecam bardzo.

Dopadłam tylko dwóch pierwszych - Człowiek bez psa i Całkiem inna historia - kryminały jakie lubię: intryga jako pretekst do "czegoś więcej". Rozmowy Barbarottiego z Bogiem są doskonałe. :-) Teraz czatuję ma Drugie życie i Samotnych. Też świetne: Johan Theorin i jego Kwartet olandzki - Kwartet olandzki