Teksty i komentarze

Ja w ogóle bardzo lubię wszelkie pamiętniki, wspomnienia, dzienniki, listy i inne podobne. Dzięki za polecankę;-) Nigdy tam nie byłam. Muszę się wybrac, ale to dopiero jak się ociepli;-)

Zgadzam sie!!!Ksiazka o kobiecie walczacej do konca,nie poddaje sie,chce zyc i mimo tego ze zdaje sobie sprawe o swojej chorobie nie postanawia sie zamknac odizolowac wciaz dalej poznaje swiat i chce byc samodzielna

Bo lubię tę książkę i autora. I Bystrą polecam!

Już prawie na ukończeniu:-) A mogę wiedziec, czemu to Cię cieszy?

Dziękuję. Pewnie kupię, chociaż te nowe Chmielewskie już nie takie jak drzewiej bywało. Ale ja uparcie czytam (z miłości do autorki) i niestrudzenie próbuję doszukiwac się dawnych klimatów;-)

O, ciesze się, że Fałat jest czytany :)

Kto to jest ta Kalada? Zainteresowała mnie.

Widzę, że Parala czytałyśmy równolegle :) Mnie uwiódł. Tak irytujący, że aż porywający... Ale język bardzo sprawny, sama musisz przyznać!

Niestety nie znam tytułu, ale zaciekawiłaś mnie, mam nadzieję, że ktoś to skojarzy. ;-)

Kto oblizuje nóż, ten nie przemówi już ;) Smrodek faktycznie z książki na książkę robi się coraz znaczniejszy, ale gdzie go było czuć w Opium?? To trudniejsza książka - sama Autorka nie mogła się z nią uporać przez trzy lata, ale koniec końców wyszła perełka, choć podchodziłam do tej lektury z pięć razy (lekko!).

Portret Doriana Graya?

Ale akurat w ostatnich częściach to Borejkom finansowo powodzi się coraz lepiej. Zaczęło się od zmywarki...

Podpisuję się.....CIENIAS! Czytałam "Pielgrzyma" i chcąc "dać mu szansę", jeszcze "Czarownicę..." NIGDY WIĘCEJ!! !

-"Autobiografia: Myśli nie tylko o sobie" tom 1- Jan Twardowski (5) -"Gwiazda Babilonu"- Barbara Wood (4) -"Herbaciarnia Pod Morwami"- Sharon Owens (5) -"Kamień Przeznaczenia"- Barbara Wood (5) -"Kronika ptaka nakręcacza"- Haruki Murakami (5) -"Przeklnij ten dom"- Barbara Wood (4) -"Sceny z życia smoków"- Barbara Krupska (5) -"Stateczna i postrzelona"- Monika S...

Kto mlaszcze, dostanie w paszcze. Kto mleka nie pije, ten z głodu zawyje. Kto siorbie, dostanie po torbie. Ja Kwiat lubię bardzo - jakoś mało tam przesłania kojarzę. Znacznie bardziej smrodek czuć w Opium. Choć to były jeszcze smordki akceptowalne. Mnie smrodki załamały w nowszych powieściach - gdzie w szkole wszyscy koszmarni, nauczyciele koszmarni i tylko ludzie ubodzy materialnie są bogaci duchem. Wszyscy, ale to wszyscy ludzie tzw. b...

Dama kameliowa (Dumas Alexandre (syn)) 5 Demian (Hesse Hermann) 5 Dom marzeń (Remarque Erich Maria (właśc. Remark Erich Paul)) 4 Paw królowej (Masłowska Dorota) 5

Książka bardzo dobra, jednak moim zdaniem ustępuje pierwszej części...

Podziwiam... :-)

Wyrażam podziw i wdzięczność za recenzje, te z październikowych lektur i wszystkie pozostałe.

Oto moja lista. Przed chwilą, po dwóch miesiącach, uroczyście zakończyłem cykl Prousta. Wrażenia niezapomniane, czas spędzony nad lekturą z pewnością nie był stracony:), choć ostatnia część podobała mi się najmniej z całego cyklu. Czyżby zmęczenie materiału? 165. „Ulica szarlatanów” K. I. Gałczyński. 6 166. „Stary sługa” H. Sienkiewicz. 4 167. „Dworzanin polski” Ł. Górnicki. 2 168. „Sodoma i Gomora&...

Odpowiedż nie za długa, ale bardzo informatywna. Dzięki za te tytuły, przydą na pewno. Jeżeli fascynuję Cię twórczość Hrabala, to chyba pomyślałeś kiedyś, że jedna z cech literatury tego regionu jest ironia zmieszana z melancholią. Mnie tak zdaję się, że nikt więcej nie ma takiego poczucia humoru jak Hrabal, Szymborska i teraz jeszcze wpadło Kusturica.

Vladimir Paral, Zawód: kobieta; Vladimir Paral, Cud generalny; Ewa Białołęcka, Róża Selerbergu; Julia Duszyńska, Cudaczek-Wyśmiewaczek :-) Karolina Lanckorońska, Wspomnienia wojenne.

Jesteś niemożliwa! :-)

Początek drugiego dnia 16. Edycji Wrocławskich Promocji Dobrych Książek upłynął pod znakiem literatury dziecięcej. Podwoje BWA otworzyły się dla najmłodszych czytelników, których roześmiane tabuny przetoczyły się przez korytarze Awangardy. Choć nie ma pewności, czy najmłodsi spośród nich na pewno sami radzą sobie z czytaniem, to wszyscy chętnie słuchali. W ramach 5. edycji akcji „Cały Wrocław czyta dzieciom” przed tą najbardziej wymagającą z wyma...

Trójka warszawskich gimnazjalistów powraca, by w czwartej części powieści zmierzyć się z zadaniem, które muszą podjąć wbrew sobie. Podczas szkolnej imprezy halloweenowej pojawia się tajemniczy Ponury Żniwiarz, który będzie od tej pory prowadził z Felixem, Netem i Niką niebezpieczna grę, wyznaczając im kolejne zadania. Choć przyjaciele spróbują je ignorować, splot zdarzeń dotknie bezpośrednio ich rodzin i będą musieli podjąć wyzwanie. Zaang...

Czy wiesz, że wystarczy zejść z parkowej alejki, zanurzyć się między liście łopianu i gęstwinę jarzębin, aby spotkać Miłka, Kaladyna i Tupetkę? „Miłek z Czarnego Lasu” to piękna i ciepła opowieść o nieśmiałości i wrażliwości, o narodzinach przyjaźni i poszukiwaniu własnego miejsca w życiu. W jednej z części Czarnego Lasu, nad brzegiem Szemranki, niewidoczni dla większości ludzi, wiodą swe spokojne życie jego mali mieszkańcy, a wśród nich: ...

Po prostu wnioskowałem, że aktywność przed piątą rano to musi wynikać z różnicy czasu. Fakt, ptaszyny wstają razem ze wschodem słońca, ale to teraz około 6:30. A tak dla uspokojenia: nie jadam ani ptaków, ani ryb, ani ludziny.

Najbardziej szalony i odjechany rajd po kosmosie, jaki można sobie wyobrazić! Michu, nastolatek z planety Ziemia i Włam, nastolatek z planety Bardzo Wesołych i Rozkosznych Wielbicieli Wielkich Imprez z Naciskiem na Sylwestra ruszają na poszukiwania zagubionych rodziców Włama. Ich przygody na planetach: Internautów, Zombich, Tlenowców, Gończych i Marzeń wcisną Cię w kanapę! Uwaga – mocno niepoprawne :-). [Wydawnictwo Powergraph, 2007]

Beletryzacja słynnego w swoim czasie filmu pornograficznego (dziś ogląda się go źle, jest nudny, pretensjonalny i staroświecki) - formalnie rzecz biorąc, książka jest fantastyczna, bowiem jej bohaterka ma łechtaczkę w... gardle.

Bohater pracuje jako dróżnik, ma żonę (drugą, ale bardzo tęskni za pierwszą-miewa nawet wizje, w których ona się pojawia), 2 synów (jeden z pierwszego małżeństwa). "Dróżnik..." należy do naturalizmu niemieckiego. Napisany surowo, bez ozdobników i oczywiście, jak to u naturalistów, jak zwykle musi się stać coś złego.