Książki w serii wydawniczej Edycja Bibliofilska Dzieł Henryka Sienkiewicza

– Na jedną kartę – Czyja wina – Muszę wypocząć – Zagłoba swatem – Autorki – Zagłoba swatem (Redakcja C) [Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, 2005]

Opowiadając o tragicznych losach Juranda ze Spychowa, któremu Krzyżacy zamordowali żonę, porwali córkę, a jego samego okrutnie okaleczyli, przenosi Sienkiewicz czytelnika w burzliwe czasy Jagiellonów, czasy rosnącego konfliktu między Polską i Zakonem. Powieść ubarwiają plastyczne sceny z życia dworskiego, opisy obyczajów rycerskich, bitew, pojedynków, a także niebanalny wątek miłosny. Jest tu także najwspanialszy obraz batalistyczny w naszej literaturze - zwycięstwo oręża polskiego pod Grunwalde...

Pierwsza część pisanej "dla pokrzepienia serc" "Trylogii" - cyklu trzech powieści historycznych Sienkiewicza - to dzieje wojny Polaków z Kozakami w XVII w. Na szerokim tle historycznym przygody bohaterów tworzą porywającą czytelnika fabułę, opartą na powtarzanym w całym cyklu motywie "miłości z przeszkodami". W "Ogniem i mieczem" na drodze miłości Skrzetuskiego do Heleny staje tragiczne uczucie Bohuna, rywala i przeciwnika politycznego. [Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2001]

Ostatnia część Trylogii, obejmująca lata wojny Polski z Turcją w XVII w., m.in. utratę Kamieńca Podolskiego i zwycięstwo króla Sobieskiego pod Chocimem. I tu, podobnie jak w poprzednich częściach cyklu, losy bohaterów i dzieje miłości Basi i Wołodyjowskiego, zagrożonej uczuciem Azji, wpisane są w wydarzenia historyczne i pełną napięcia akcję. [Prószyński i S-ka, 1999]

Druga część Trylogii obrazuje dzieje najazdu szwedzkiego na Polskę w XVII w., zwanego potopem. To wielkie wydarzenie stanowi barwne tło dla przygód wojennych bohaterów, jak i dla zagrożonej zewsząd miłości. W „Potopie” wielkiemu, odwzajemnionemu uczuciu Kmicica do Oleńki staje na przeszkodzie nie tylko niepomyślny bieg historii, ale także miłość rywala i zdrajcy ojczyzny, ks. Bogumiła Radziwiłła. [Prószyński i S-ka, 1999]

"W ciszy słychać było tylko zziajany oddech wielbłądów i głuche, szybkie uderzenia ich nóg o piasek, a czasem świst batów. Nel była już tak znużona, że Staś musiał podtrzymywać ją na siodle. Co chwila zapytywała, czy prędko dojadą, i widocznie krzepiła ją tylko nadzieja rychłego zobaczenia ojca. Ale na próżno rozglądali się oboje dokoła. Upłynęła godzina, potem druga: ani namiotów, ani ognisk nigdzie nie było widać. Wówczas włosy powstały na głowie Stasia, albowiem zrozumiał, że ich porwano". ...