Książka: To nie jest kraj dla starych ludzi

McCarthy to mój filar i ostoja literacka, bo za każdym razem, gdy zaczynam odczuwać swego rodzaju przesyt przeciętnością lektur, chwytam za grzbiet Cormaca i przełamuję nim szarą serię. To taka pewna i zaufana inwestycja, defibrylator dla zwalniającego swe bicie serca czytelnika. Jest jak szklanka zimnej wody w upalny dzień, jak pierwszy lajk na fejsbuku, jak zastrzyk gotówki dla pogrążonego w długach człowieka, jak prawdziwy (udany) seks z drugą osobą po miesiącach przedłużającej się masturbacj...

Kronika kryminalna: W wyniku porachunków karteli narkotykowych śmierć poniosło co najmniej pięć osób. Strzelanina w przydrożnym motelu - recepcjonista zabity. Podejrzany o morderstwo kierowcy na drodze stanowej udusił policjanta przy próbie zatrzymania. Podejrzewa się, że to seryjny morderca odpowiedzialny za niejedną zbrodnię. Tak w gazetowym skrócie można by przedstawić akcję powieści "To nie jest kraj dla starych ludzi". Czyli zwykły kryminał? Ależ skąd. Bardzo mocno zapadła mi w pamięć op...

"To nie jest kraj dla starych ludzi" przedstawia wstrząsającą historię wojny, która toczy się w środowisku handlarzy narkotyków. Cormac McCarthy w genialny sposób kreśli mroczny i brutalny obraz pogranicza Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Książka jest arcydziełem, a jej autor jednym z najlepszych pisarzy amerykańskich.

[Prószyński i S-ka, 2008]

"To nie jest kraj dla starych ludzi" jest historią prostą, i opowiedziana jest w najprostszy z możliwych sposobów. Cormac McCarthy opisuje każdą czynność wręcz z kronikarską dokładnością, nie przedstawiając czytelnikowi żadnych emocji, które targają bohaterami, przez co postaci mało przypominają żywe, czujące istoty. Policjant zrobił to, potem to, następnie poszedł tam, wsiadł do samochodu i pojechał tam. Ścigany poszedł tam, kupił to, wyszedł i pojechał tam. A zabójca wszedł tam, strzelił do ta...