Napisane wyrazistym językiem, z pasją argumentujące "Nauki Mistrzów" same są mistrzowskim przedstawieniem niezwykłej godności i ogromnych niebezpieczeństw, którymi przesycony jest związek między prawdziwym nauczycielem i uczniem.
W dzisiejszych rozmowach na temat edukacji staramy się nie wspominać o "mistrzostwie", z którym nierozerwalnie wiąże się erotyzm. Tymczasem właśnie ściśle osobistym kontaktem między mistrzem i uczniem zajmuje się George Steiner w książce, w której zagłębia się w niezwykle skomplikowaną i subtelną grę władzy, zaufania i namiętności, nasycających pedagogikę w najgłębszym sensie tego słowa. Autor przywołuje słynne postaci: Sokratesa i Platona, Jezusa i uczniów, Wergiliusza i Dantego, Heloizę i Abelarda, Tycho Brahego i Johannesa Keplera, Baal Szem Towa, mędrców konfucjańskich i buddyjskich, Edmunda Husserla i Martina Heideggera, Nadię Boulanger i Knute'a Rockne'a. Kluczową rolę w kształtowaniu się europejskiej kultury, zdaniem Steinera, odegrali Sokrates i Jezus, charyzmatyczni nauczyciele, po których nie zostały ani teksty, ani szkoły. W próbach uczniów, przejętych ich śmiercią, upatruje Steiner narodzin słownika, z którego korzystają wszystkie nasze szkoły etyczne, filozoficzne i teologiczne.
"Podobnie jak jego bohater, Sokrates, Steiner odważa się udzielić nielicznych odpowiedzi, ale już same pytania porywają czytelnika".
"Globe and Mail"
[Zysk i S-ka, 2007]