Książka: Ruda Sfora

Trzynastoletni chłopiec, urodzony z pewnymi talentami, przeznaczony do objęcia ważnej pozycji w swojej społeczności, zostaje pozbawiony rodziny oraz swej pozycji przez chciwego i tchórzliwego uzurpatora i oszusta, popychanego ku złym czynom przez sprytnego i jeszcze bardziej chciwego doradcę-zbrodniarza. Bohater wyrusza w podróż po zaświatowych krainach, żeby odzyskać swoje i uratować świat przed tajemniczą klęską, grożącą zniszczeniem wszystkiego. Po drodze napotyka bogów i bohaterów, zawiera p...

Przyznam, że po książkę sięgałam z pewną obawą. Zajrzałam na chwilę do środka, a tam mnóstwo dziwnie brzmiących imion oraz postaci z mitologii jakuckiej, o której wcześniej nie słyszałam. Mimo wszystko sięgnęłam po książkę, skuszona nazwiskiem autorki, której poprzednie książki przeczytałam z wielką przyjemnością. I tym razem się nie zawiodłam. Uniwersum powieści jest bardzo oryginalne - większość akcji dzieje sie własnie w świecie jakuckiej mitologii, w krainach, do których wstęp mają istot...

Na dobrą sprawę nie wiadomo, dla jakich korzyści Dyraj Bogoj popełnił największy błąd w swoim życiu. Kasa chłopa omamiła? Zaślepiła perspektywa władzy i szacunku w naslegu? A może po prostu dał się opleść tej podłej rosyjskiej gadzinie, Wasylowi? A miało być tak pięknie... We wsiowe zabobony nie wierzył: duchów wszak nie ma, upiory to jeno cienie w tajdze; zaświaty...? Zaświaty to wymysł ciemnego ludu, ha ha ha. Że niby szamani mają kontakt ze zmarłymi? Że potrafią podróżować do Górnych i Dol...

Gdy zwycięża wiara ludzi przekonanych, że nie wierzą w nic, Ruda Sfora spopiela Świat i Zaświaty. To naznaczona rdzą zakrzepłej krwi, potężna nienawiścią i butą, maszyna do zabijania. Poprzedza ją mdły, żelazisty odór śmierci.

Widmo skazanej na przegraną wojny z Rudą Sforą zawisło właśnie nad kosmosem Jakutów. Straceńczej misji podjąć się muszą: młody szaman na kulawym, gadającym koniu, pieśniarz-wojownik ze szponem w sercu, harda półbogini i kościej tupilak, który miał być bardzo zły... ale nie umiał.

Maja Lidia Kossakowska opowiada o ludzkiej potrzebie religii, o jasnej i mrocznej stronie woli tworzenia. Pyta: Co kret mieszkający w korzeniach modrzewia wiedzieć może o jego koronie? Pokazuje, co stanie się, gdy zapragnie on naprawić drzewo tak, by stało się samymi korzeniami dogodnymi dla kretów...

[Fabryka Słów, 2007]