Książka: Zakonnica

Jest to odważna (jak na tamte czasy) powieść o życiu zakonnicy. Francja, jak i cały świat, mimo epoki oświecenia pełna jest zabobonów i zgubnych nurtów religijnych. Panuje zwyrodnienie stanu zarówno szlacheckiego, jak i duchownego. W pierwszym matka rodzi nieślubne dziecko, rodzina chce się pozbyć niechcianej córki i odsyła ją do klasztoru - oczywiście wbrew jej woli. Pełna uroku, wdzięku i cnót, młoda zakonnica pragnie wieść życie spokojne. Niestety, nie jest jej to dane. W klasztorze traktowan...

Francja, połowa XVIII wieku. Młoda dziewczyna, bez powołania, z powodu dawnego przewinienia swej matki i jej wyrzutów sumienia, zostaje zmuszona do wstąpienia do klasztoru. Po dwóch latach nowicjatu, mimo protestów, ma złożyć śluby zakonne. Czując, że nie może poświęcić się służbie Bogu w takiej formie, w dniu ślubowania oznajmia głośno swój brak powołania, wywołując tym skandal. Uwięziona w domu rodzinnym, poddana presji otoczenia, w końcu zgadza się wstąpić do klasztoru. Opowieść prowadzona...

Nigdy wcześniej nie czytałem takiego gniotu i mam nadzieję już nigdy nie czytać. Diderot produkuje się na ponad dwustu stronach, by poprzez ukazanie "męczeństwa" dziewczyny posłanej wbrew własnej woli do zakonu zaatakować Kościół. Robi to w sposób nudny, przewidywalny i oczywiście całkowicie nieobiektywny. Autor jakby nie dostrzegł rzeczy w tym wszystkim najważniejszej, a mianowicie tego właśnie, iż została pogwałcona wola bohaterki, która całkowicie do życia zakonnego się nie nadawała i do któr...

Powieść z 1760 r. - oparta na autentycznym wydarzeniu - przez wiele lat znajdowała się na indeksie i ukazała się we Francji dopiero w 1796 r. Jej bohaterką jest młoda dziewczyna, która ulega presji rodziny i wstępuje do klasztoru. Nie czuje powołania, ale ma nadzieję, że życie we wspólnocie zakonnej je rozbudzi. Złudzenia rozwiewa atmosfera panująca w klasztorze. Dziewczyna podejmuje więc desperacką próbę unieważnienia swych ślubów.

[Książka i Wiedza, 1988]

To naprawdę jedna z ciekawszych książek, na jakie ostatnio trafiłam na moim "zakurzonym strychu". Przeczytałam w jeden wieczór - nie byłam w stanie się oderwać. Nie jest to na pewno lektura podnosząca nastrój - rzekłabym, że wręcz przeciwnie - ale mimo to serdecznie polecam.