Książka: Magdalena, córka Kossaka: Wspomnienia o Magdalenie Samozwaniec

Magdalena Samozwaniec (1894-1972), córka Wojciecha Kossaka, wnuczka Juliusza, młodsza siostra Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, stryjeczna siostra Zofii Kossak-Szczuckiej, debiutowała w 1922 r. książką "Na ustach grzechu. Powieść z życia wyższych sfer towarzyskich" (parodia "Trędowatej" Mniszkówny), od razu zyskując sławę. Wystawiała wraz z A.M. Swinarskim szopkę satyryczną "Kukiełki u Hawełki", współpracowała z licznymi czasopismami, a także z warszawskim kabaretem „Stańczyk”. Pisała farsy i komedie, wystawiane w teatrach, humoreski i felietony, powieści, wiersze i bajki satyryczne dla dzieci i młodzieży. W pamięci czytelników pozostaje jednak głównie autorką powieści autobiograficznej "Maria i Magdalena" oraz książki o Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej "Zalotnica niebieska", która ukazała się już po jej śmierci.

Magdalenę Samozwaniec, "szaloną Madzię", "najdowcipniejszą kobietę w Polsce" wspominają tu członkowie rodziny Kossaków i Niewidowskich (krewni jej drugiego męża) oraz osoby, które się z nią przyjaźniły przez lata, jak Jarosław Iwaszkiewicz czy Lubicz-Lisowscy, ale również te, które znały ją krócej lub zetknęły się z nią tylko przelotnie, m.in. Stefania Grodzieńska, Ryszard Matuszewski, Janusz Odrowąż-Pieniążek, Bohdan Tomaszewski, Hanka Bielicka.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2007]