Dodany: 07.03.2007
|
Autor: Astral
Określenie kino europejskie ma wiele znaczeń, lecz najpoważniejsze z nich oznacza po prostu kino "nieamerykańskie", czy raczej "niehollywoodzkie". Kino hollywoodzkie kojarzy się głównie z dynamicznym kinem akcji, przygody, rozrywki. Miloš Forman, który od dziesiątków lat tworzy za Oceanem, powiada: 'W amerykańskich filmach rozrywka jest na pierwszym miejscu, zaś badanie duszy ludzkiej dopiero na drugim, w kinie europejskim mamy sytuację odwrotną". Jest to kino myśli, intelektu, głęboko sięgające do wnętrza człowieka, oddające to, co nazywamy "bólem istnienia". Nie trzyma się kurczowo ustalonych reguł opowiadania (początek-środek-koniec--momenty zwrotne), a także typowego dla hollywoodzkiej "fabryki snów" happy endu, lecz szuka (nieraz po omacku) rozwiązań oryginalnych, pozwalających zgłębiać tajemnice ludzkiej egzystencji, a także meandry chaotycznej rzeczywistości społecznej. Stać je na improwizację, na odrobinę tak potrzebnego w sztuce szaleństwa, a nawet - również dziś - na tworzenie manifestów artystycznych, czego przykładem duńska "Dogma".
Doskonały, bogato ilustrowany, przewodnik po filmach, które powstały w Europie - od Rosji po Portugalię, w przekroju historycznym - od czasów filmu niemego po współczesną awangardę. Większość haseł (ok. 500) poświęcona jest omówieniu poszczególnych filmów, a pozostała część (ok. 50 haseł problemowych) omawia szkoły, nurty i gatunki filmowe. Leksykon przeznaczony jest dla szerokiego kręgu miłośników filmu - od ludzi kultury, dziennikarzy, filmowców - po kinomanów.
[Kurpisz, 2003]