Książka: O bohaterach i grobach

Burzliwa historia Argentyny przeplata się tu z historią miłości, nienawiści i obłędu. Na tle epoki Peróna rozgrywa się miłosny dramat młodziutkiego Marcina, zakochanego w tajemniczej Aleksandrze. Ich relacje podsycane szaleństwem jej ojca Fernanda tworzą świat duszny od emocji, żądz i udręki. Historia znana od niepamiętnych czasów, a jednak w tej powieści na rzeczywistość patrzy się z zupełnie innej perspektywy.

Sábato z porażającą niekiedy szczerością obnaża w swych utworach własne obsesje, niepokoje egzystencjalne, stawia trudne pytania, na które – jak otwarcie przyznaje – nie znajduje przekonujących odpowiedzi. Lektura jego dzieł to dla czytelnika fascynujący dialog o prawdach absolutnych, o kondycji człowieka, o sensie istnienia.

[Wydawnictwo Znak, 2006]

Wszak w miarę jak zbliżamy się do śmierci, jesteśmy też bliżej ziemi, nie tej w ogólności, lecz tego skromnego (lecz tak drogiego, tak utęsknionego) kawałka ziemi, gdzie spędziliśmy czas dzieciństwa, czas zabawy i magii, bezpowrotnej magii bezpowrotnego dzieciństwa. I oto w pamięci staje nam jakieś drzewo, twarz przyjaciela, pies, zakurzona droga w letnie popołudnie, kiedy brzęczą cykady, jakiś strumyczek. Ot, takie rzeczy. Niewielkie to rzeczy, raczej małe i skromniutkie, ale na chwilę przed śm...

Nie ma przypadków, jest przeznaczenie. Spotyka się tylko to, czego się szuka, a szuka się tego, co w jakiś sposób ukryte jest w najtajniejszej głębi naszego serca. Dlaczego bowiem spotkanie z tym samym człowiekiem dla jednego jest brzemienne w skutki, dla drugiego zaś stanowi mało znaczący epizod? Spotkanie z rewolucjonistą skierowuje jednego na drogę rewolucji, innego natomiast pozostawia obojętnym. Toteż wydaje mi się, że w końcu spotykamy tych ludzi, których mamy spotkać, i przypadek nie gra ...