Książka: Biały oleander

Nie mam pojęcia, jak pachnie kwiat białego oleandra. Z pewnością upojnie. Nigdy nie poczułam tego zapachu, ale mam pewność, że gdy to się stanie, gdy dojdzie do mojego z nim spotkania, od razu go rozpoznam. A wszystko za sprawą książki Janet Fitch "Biały Oleander". Tytuł tej niezwykłej opowieści rozpatrywać można dwojako. Po pierwsze kwiatem jest Ingrid! Czy jest tak jak oleander trująca, kusząca i niebezpieczna? Z pewnością. Czy jest piękna? Oczywiście. Poetka jest jedną z najbardziej fascynują...

Na okładce książki Janet Fitch "Biały oleander" czytamy: "Światowy bestseller 1999 roku - ponad milion sprzedanych egzemplarzy w ciągu sześciu miesięcy"*. Ciekawa sprawa z tymi bestsellerami. Ludzie je kupują, licząc, że ich nie zawiodą. Potem nadzieje okazują się płonne, a licha książka trafia na szczyty. Większe ryzyko pojawia się, gdy pióra danego pisarza nie można sprawdzić na podstawie innej pozycji, bo po prostu albo ich w ogóle nie ma, albo są niedostępne na naszym rynku. Cóż, mog...

Wszystko znowu wydarzyło się przez wiatr. Tym razem swej mocy, a jednocześnie wymówki, użyczył wielki Santa Anas. To on poruszył kwiatami białego oleandra, a ich zapach sprawił, że obudziły się zmysły. I nakazały zmiany. Krwawe, broczące nienawiścią. Ich ciężki aromat obudził tkwiące w ludziach demony, a już szczególnie upatrzył sobie tę białą kobietę. Siostrę w kolorze włosów i skóry. Białą jak śnieg, którego nie widział, białą jak same kwiaty, gdy przeglądały się w stojącej wodzie. Biała ko...

Nie ma chyba bardziej skomplikowanego związku niż relacje między matką a dorastającą córką. Współzawodnictwo, przywiązanie, oczekiwania, bunt i, ponad wszystko - szalona, zaborcza miłość. Janet Fitch doskonale opisała te złożone relacje w swej debiutanckiej książce "Biały oleander". Powieść jest podróżą, w którą zabiera nas Astrid, dziecko charyzmatycznej poetki. Są nierozłączne aż do momentu, gdy Ingrid w napadzie zazdrości zabija swego kochanka. Czytelnik, wraz z dwunastoletnią bohaterką, odwiedza aż pięć domów, stanowiących swoistą amerykańską panoramę społeczeństwa, którego uczestnikami są najróżniejsi zastępczy rodzice. Autorka, mieszkanka Los Angeles, silnie osadziła swą powieść w tej właśnie metropolii, zarówno w betonowych, kulturowo jałowych ulicach Hollywood, jak i wiejskich przedmieściach Chino. Wraz z upływem czasu Astrid dorasta, stając się dojrzałą bohaterką świadomie już poszukującą miłości, własnej tożsamości oraz swego miejsca w świecie. To głęboka powieść psychologiczna. Historia dwóch szczególnych kobiet, która łączy je i jednocześnie dzieli. "Biały oleander" przemawia do wszystkich - wszyscy bowiem doświadczyliśmy całej złożoności związku matki i dziecka.

[Zysk i S-ka, 2001]

Powiem krótko - książka świetna i co najdziwniejsze - film również. Muszę przyznać, że nie przepadam za ekranizacjami książek, ale tym razem bardzo się cieszę, że ktoś się na to zdobył i wyreżyserował "Biały oleander", bo naprawdę mu to wyszło. Polecam - zarówno książkę, jak i film (z Michelle Pfeiffer i Renée Zellweger, jeśli by to miało kogoś zachęcić =P).