Książka: Dziennik pisany nocą

Nie czytałam tego dziennika w całości, zaledwie jedno opowiadanie - "Srebrna szkatułka" i jestem nim oczarowana. Pomimo że jest to tylko część całości, można spokojnie czytać je jako oddzielny utwór. Fikcja miesza się tu z rzeczywistością, choć nie można być pewnym, w którym momencie zaczyna się fikcja, czy może całe opowiadanie jest prawdziwe, czy całe zmyślone. Napisane jest w tym charakterystycznym dla Grudzińskiego stylu - pełnym tajemniczości, w którym zwyczajne lub złe rzeczy przedstawione...

"Rozmawia się w dzienniku z sobą samym, ze światem, z innymi, z Bogiem (od różnic w nacisku zależą rozmaite dzienniki). I tworzy się często rozmówców, jak tworzy się w rozmowach z nimi samego siebie" – napisał pod datą 14 listopada 1985 roku Gustaw Herling-Grudziński. Jego "Dziennik pisany nocą" to dzieło ponadczasowe i unikatowe; kronika epoki, pełna odniesień i komentarzy do literatury oraz sztuki, wywodów historycznych i komentarzy politycznych. Autor jawi się w niej jako mędrzec, moralista, artysta, a niekiedy surowy sędzia.

Lektura obowiązkowa nie tylko dla miłośników pisarstwa Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.


Gustaw Herling-Grudziński – pisarz, eseista, krytyk literacki, a także dziennikarz, żołnierz i działacz. Urodził się w spolonizowanej żydowskiej rodzinie. Podczas wojny był więźniem łagrów. Wstrząsającym wspomnieniem tamtych dni jest książka "Inny świat". Jako żołnierz walczył u boku gen. Andersa m.in. pod Monte Cassino, za co otrzymał order Virtuti Militari. Większość swojego życia spędził na emigracji – w Anglii i we Włoszech. W 1998 roku uhonorowano go Orderem Orła Białego, a tuż przed śmiercią (w 2000 roku) odebrał w Krakowie doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

[Wydawnictwo Literackie, 2011]