Książka: Śniadanie u Tiffany'ego; Harfa traw

W obydwu utworach zawartych w tomie głównym bohaterem jest narrator, który wraca do swoich wspomnień. Różnią się oni wiekiem, gdyż w pierwszym przypadku jest to młody mężczyzna, a w drugim chłopiec, którego poznajemy, gdy ma jedenaście lat. Łączy ich natomiast to, że ich wspomnienia są wspomnieniami dobrymi, z których przebija nostalgia za przeszłym czasem, jak również to, że główną rolę w nich odgrywają kobiety. W "Śniadaniu..." jest to pełna młodzieńczego wdzięku, który przyciąga do niej mężcz...

Bohaterowie dwóch znakomitych opowieści Trumana Capote'a składających się na ten tom odrzucają nudę ustabilizowanej egzystencji - jak żyjąca nieustannie "w podróży" ekscentryczna Holy Golightly z utworu tytułowego (w filmowej adaptacji wspaniale zagrana przez Audrey Hepburn) - lub uciekają przed ludzką bezdusznością i okrucieństwem w rzeczywistość dzieciństwa, jak mieszkańcy domku na drzewie z "Harfy traw". My zaś, wraz z nimi, wkraczamy w świat wyobraźni i poezji, może nie zawsze szczęśliwy, ale na pewno barwniejszy niż nasza codzienność.

[Prószyński i S-ka, 1999]

Przeczytałam dwa opowiadania Trumana Capote - "Śniadanie u Tiffany'ego" i "Harfa traw" (wydane przez Prószyńskiego i S-kę, a świetnie przełożone przez Bronisława Zielińskiego) i... cóż mogę napisać o tekstach, które są po prostu znakomite, a nawet doskonałe? (Za doskonalszą uważam przy tym "Harfę traw", mimo że to "Śniadanie..." jest bardziej znane). Pamiętam, że Bruno Bettelheim pisał, że nie powinno się dziecku wyjaśniać, co je pociąga w baśni, lecz pozwolić, by wciąż jej na nowo i na nowo ...