"Wreszcie Teodor Czerestwienski zaczął: »Czasem wydaje mi się, że rozumiem wszystko, czasem, że nic. Oczywiście, tobie zależy na tej ziemi w sensie jak najbardziej dosłownym, bo jej kawałek jest twoją rodzinną własnością od kilku wieków, i także w przenośnym, bo uważasz, że to twój kraj. Ukraińcy mówią, że to wyłącznie ich kraj i macie iść stąd precz. Ale na dobrą sprawę ty i tobie podobni nie jesteście nikim innym, jak Ukraińcami. Czy też Rusinami. W końcu to jedno i to samo. Nie o nazwę przecież chodzi. W którymś tam pokoleniu zmieniliście wyznanie, najczęściej zaś język, czasem i to, i tamto równocześnie, nie przestaliście jednak być Rusinami. Jesteście więc wy, mówiący po polsku - dawna szlachta czy chłopi, wszystko jedno - autentycznymi synami tej ziemi. Zatem o co nienawiść? O język? Też nie. (...) Nie język zatem ani narodowość rozgranicza. Myślałem dawniej, że nędza i bogactwo. (...) Może przyczyna tego, co tu się dzieje, tkwi gdzie indziej? Może jak mozaika składa się z wielu elementów, których nie umiem poskładać?«".
Włodzimierz Odojewski (ur. 1930) - prozaik, eseista, dramaturg. W latach 1961-68 kierownik Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia. Od 1972 r. przebywa w Monachium. Był szefem działu kulturalno-literackiego Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa aż do jej zamknięcia. Opublikował m.in. powieści: "Wyspa ocalenia", "Czas odwrócony", "Oksana", "Bez tchu"; tomy opowiadań: "Kwarantanna", "Zmierzch świata", "Zabezpieczanie śladów", "Zapomniane, nieuśmierzone...", "Jedźmy, wracajmy...", "...i poniosły konie". Jest laureatem wielu nagród, m.in.: Fundacji im. Kościelskich i Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego.
[Świat Książki, 2008]