Książka: Co widziały wrony

Po debiutanckiej powieści kanadyjskiej pisarki Ann-Marie MacDonald, „Zapach cedru”, mimo że generalnie była wysoko oceniana, nie pozostało mi zbyt wiele wspomnień poza wrażeniem niepospolitego zagęszczenia nieszczęść i patologii w jednej rodzinie, przegadania i przeładowania wątkami pobocznymi. Toteż nie odczuwałam przemożnej chęci zapoznania się z drugą, o kilka lat późniejszą, i pewnie długo by jeszcze na to czekała, gdyby nie znany wszystkim biblionetkowiczom czarodziejski mechanizm, na każdy...

"Jeśli komuś marzy się ciche, spokojne życie, nie powinien przychodzić na świat w dwudziestym wieku". (Lew Trocki) Cóż więc takiego dzieje się wiosną 1963 roku w małej bazie wojskowej w Kanadzie, gdzie osiedla się rodzina ośmioletniej Madeleine McCarthy? Na pozór nic specjalnego. Do Ameryki ciągną przybysze ze wszystkich stron świata. Ludzie spełniają swoje powojenne marzenie; są pełni nadziei, zakładają rodziny i wszystkiego jest aż nadto. Kosmonauci przygotowują się do lotu na Księżyc, ro...

Co można powiedzieć patrząc po raz pierwszy na ponadośmiusetstronicową książkę, zaczynającą się słowami: "Świadkami morderstwa były ptaki"*? Bardzo długi kryminał...? Jednak już po kilkunastu pierwszych stronach orientujemy się, że to coś dużo więcej... Kanada. Początek lat 60. Świat po wojnie powoli wraca do "normalności". Jack - pułkownik lotnictwa i jego żona Mimi stanowią idealną parę. Po kilkunastu latach małżeństwa nadal są w sobie zakochani i z radością wypełniają rolę rodziców wobec d...

Wspaniały literacki portret epoki - przesycony miłością, a zarazem oskarżycielski - urzeka i zniewala swoim bogactwem. Ann-Marie MacDonald po mistrzowsku przywołuje ból, zamęt i humor dzieciństwa zagrożonego przez świat dorosłych.

"Po wojnie wyjrzało słońce i nagle świat ukazał się jakby w technikolorze. I wszystkim zaczęły przyświecać myśli: założyć rodzinę. Mieć dużo dzieci. Robić wszystko, jak należy".

Marzenie okresu powojennego spełniło się w odniesieniu do rodziny McCarthych, a zwłaszcza ich pełnej werwy ośmioletniej córki Madeleine. Przeprowadzkę do cichej bazy lotniczej traktuje ona jak przygodę, ufna w miłość pięknej matki i nieświadoma, że ojciec, pułkownik lotnictwa, zostaje wplątany w groźną sieć tajemnic. Madeleine wciąga nas do swojego świata, przefiltrowanego przez jej bujną wyobraźnię. Ale gdy ich domem wstrząsa popełniona w sąsiedztwie zbrodnia, życie McCarthych odmienia się na zawsze, a Madeleine potyka się o dwuznaczny moralnie świat dorosłych. W dwadzieścia lat później podejmuje na nowo poszukiwania prawdy i zabójcy...


[Wydawnictwo Świat Książki, 2006]

Rozmiar tej książki jest wprost proporcjonalny do jej wartości. To powieść wielowątkowa i urzekająca. To nie tylko "obraz epoki", ale po części kryminał, po części studium psychologiczne, po części powieść obyczajowa... I na pewno zaprzeczenie stwierdzenia, że "coś, co jest o wszystkim, jest w istocie o niczym". Stany emocjonalne, w jakie wprowadza nas w trakcie lektury autorka, zmieniają się jak w kalejdoskopie i sprawiają, że przez te 840 stron przeżywamy zarówno dojmujące uczucie szczęśliwośc...

"Co widziały wrony" to powieść zwodnicza. Autorka z początku usypia czujność czytelnika sielskimi obrazkami z życia kochającej się rodziny pilota Jacka McCarthy'ego w kanadyjskiej bazie lotniczej, by potem stopniowo niepokoić go i wprowadzać napięcie. Nagle poszczególne wątki zaczynają się skupiać na tajemniczym morderstwie uczennicy, a czytelnicy toną w podejrzeniach i domysłach. Zagadka jest intrygująca, a jej rozwiązanie nie takie proste, jakby się wydawało. Rozwiązanie zaskakuje. Lektura...