Książka: Andromeda

„To na tym tarasie odbywają się przyjęcia. Stojąc na górze, człowiek ma wrażenie, że całe miasto do niego należy, wszystko leży u jego stóp. Z wolna otacza cię zmierzch, podpełza coraz bliżej, a gwar gości się wzmaga, zapala się mnóstwo girland z lampionami” [2]. Sofie rozpoczyna staż w renomowanym wydawnictwie i niespodziewanie dzięki jednej przypadkowo wyrażonej uwadze - na temat wydanej powieści - zwraca na siebie uwagę Gunnara, kierownika działu literackiego. Odtąd tych dwoje połączy spe...

Młoda kobieta trafia na staż do wydawnictwa, szybko dostaje ofertę stałej pracy i zostaje w wymarzonym miejscu na wiele lat, biorąc na siebie coraz większą odpowiedzialność za autorów oraz jedną z najlepszych i najbardziej prestiżowych serii wydawniczych na rynku, tytułową "Andromedę". Wszystko dzieje się pod okiem Gunnara, kierownika literackiego z ogromnym doświadczeniem zawodowym, powszechnie znanego i szanowanego. Z biegiem lat ich relacja w pracy przeradza się w coś, co dla obu jest trudne do zdefiniowania. Może chodzi o głębokie wzajemne zrozumienie i prawdziwą przyjaźń? A może tak naprawdę o coś innego?


[Wydawnictwo Pauza, 2023]

Z drugiej strony zupełnie inaczej czułem się w salach muzealnych. To tam najbardziej mnie ciągnęło, tam spędzałem godziny, w cichych, chłodnych pomieszczeniach, pochłonięty wspaniałą sztuką rozwieszoną na ścianach. (...) Czemu poświęciłem życie? - zastanawiałem się, stojąc przed obrazami. Chociaż wielu moich autorów uważano za wybitnych, wszystko, co napisali, znajdowało się na zupełnie innym poziomie niż otaczająca mnie tutaj sztuka. Stanowiła część jakiejś wieczności. Stojąc pośród niej, na...

To dlatego nowi ludzie są tacy uwodzicielscy, niekoniecznie ze względu na nich, bardziej ze względu na siebie. Nowe i ulotne daje szansę, by samemu stworzyć się na nowo. To szansa, by zobaczono cię w taki sposób, jak chcesz być widziany, być może jako ten, którym rzeczywiście jesteś: fragmentem zawierającym więcej prawdy niż całość. Oczywiście, że o tym myślałem w te popołudnia w Bakfickan przy operze. Że każde z nas rodzi się w oczach drugiego, że oboje stajemy się tymi, którymi chcemy być. ...