Dodany: 10.07.2006
|
Autor: veszp
Książka o miłości? W jej klimacie eterycznym, subtelnym, jest to słowo za silne. O tęsknocie za miłością, w niczym nie umniejszającej miłości realnej, dostępnej.
Powołanie zakonne bohaterki, matki Teresy, nie ulega kwestii. Wybrała raz na zawsze, nie omyliła się, nie ma wątpliwości. Ale jest człowiekiem; jest w niej miejsce na miłość ludzką, na to bogactwo wewnętrzne, jakie może dać spotkanie z człowiekiem, duchowa więź, nieśmiałe, nie dopowiedziane słowa o tym, że są sobie potrzebni. Zaprzeczenie takim tęsknotom zaprzeczałoby faktowi, że życie zakonne jest wyrzeczeniem. Matka Teresa spotyka takiego człowieka. Ich rozmowy nieśmiałe, powściągliwe, tłumione, nie mącą brzmienia psalmów, wersety łacińskie wplatają się w nie jak refren.
Książka odważnie rehabilitująca miejsce na niespełnione tęsknoty w udanym, czynnym, sensownym życiu ludzkim, mądra, pełna smutku - rzadkiej piękności.
[Instytut Wydawniczy Pax, 1973]