"Marek Krajewski powiedział mi kiedyś, że gdybym ja, z moim okiem do szczegółu i znajomością realiów, napisał kiedyś kryminał retro, którego akcja działaby się przed wojną w środowisku homoseksualistów, to mogłoby być coś. No cóż, Marku, w Twoje ręce. Jeśli to nie jest to coś, to zapewne innego już nie będzie!"
Michał Witkowski
"Witkowski jest tak błyskotliwy, że można go jeść łyżkami. Uwodziciel, kokiet, cięty jęzor".
"Jego proza nie przestaje być rozkoszna. Uroczo narcystyczna i autoszydercza zarazem, zabawna i tragikomiczna, wciągająca nawet - a może zwłaszcza - kiedy snuje dygresje, skręca w poboczne wątki..."
"Witkowski pisze jakby od niechcenia, leniwie, dawkując swój talent niby mimochodem".
Aleksandra Lipczak, culture.pl
"Nie można odmówić mu talentu literackiego, umiejętności żonglowania słowem, beztroskiego i celowego kaleczenia fraz, owijania sensów wokół produktów (ubocznych) popkultury i wiecznej prowokacji na granicy dobrego smaku".
Jarosław Czechowicz, krytycznymokiem.blogspot.com
"Jest zajmujący jako niezrównany gawędziarz i czarodziej".
Dariusz Nowacki, wyborcza.pl
"Centrum tego świata jest sam Witkowski, który dzięki intensywnej obecności w mediach dopisuje kolejne rozdziały do swojej twórczości, składającej się na jeden wielki projekt osobowościowy. To fascynujący proces, w którym konsekwencje popularności autora - wywiady, sesje fotograficzne itd. - stają się częścią literatury. Nie są dodatkami do tekstu ani zewnętrznymi kontekstami, tylko wycinkami literackiego uniwersum, w którym wszystkie elementy są ze sobą powiązane".
Dominik Antonik, dwutygodnik.com
Michał Witkowski. Laureat Paszportu "Polityki" i Nagrody Literackiej Gdynia, finalista Nagrody Literackiej "Nike", autor głośnych powieści, takich jak: "Lubiewo", "Drwal", "Fynf und cfancyś", którego książki przetłumaczono na ponad 30 języków, po 5 latach wraca z brawurową literacką jazdą bez trzymanki po najmroczniejszych zaułkach prowincjonalnego miasteczka i ludzkiej natury.
W tych zaklętych rewirach, w żółtym jak mocz świetle latarni, zupełnie inny Eberhard Mock spotyka Quentina Tarantino i braci Coenów, by razem szukać mordercy i poznać motyw zbrodni.
Witkowski pokazuje świat u progu katastrofy, gdzie zapach krwi miesza się z wonią wódki, cebuli, perfum Shalimar, zakazanego seksu i rozkładających się ciał.
[Wydawnictwo Znak, 2022]