Publikacja poświęcona twórczości Franka O'Hary, Johna Ashbery'ego, Kennetha Kocha, Jamesa Schuylera, Barbary Guest, odnajdujących się na fascynującym przecięciu wielu płaszczyzn artystycznych i instytucjonalnych, które na przełomie lat 50. i 60. doprowadziły w Nowym Jorku do wybuchu awangardowego renesansu.
Nowojorska Szkoła Poetycka to nieformalna nazwa, mająca pierwotnie sygnalizować zjawiska estetyczne pojawiające się w twórczości tych zaprzyjaźnionych ze sobą poetów. W sposób brawurowy, początkowo całkowicie niezauważony przez krytykę, ożywili oni amerykańską poezję XX wieku, od tego momentu wymykającą się podziałom na centrum i peryferia oraz stawiającą zupełnie nowe zadania przed akademicką myślą o poezji. Wielość estetycznych źródeł, nieustająca inwencja formalno-językowa znosząca podziały między językiem, myślą, ciałem, światem materialnym, inwencja, dzięki której wiersz przenika niestabilne obszary zawieszone między sztuką a życiem - wszystko to sprawia, że twórczość O'Hary, Ashbery'ego, Kocha, Schuylera i Guest stanowi jedno z najsilniej oddziałujących dziś zjawisk poetyckich nie tylko w Stanach Zjednoczonych.
O poetach w Szkole Nowojorskiej napisali w tej książce: Paulina Ambroży, Kacper Bartczak, Jacek Gutorow, Jerzy Kamionowski, Paweł Marcinkiewicz, Joanna Orska, Przemysław Owczarek, Marjorie Perloff, Alicja Piechucka, Tadeusz Pióro, Krzysztof Siwczyk, Magdalena Szuster, Anna Warso, Marek Wilczyński, Mikołaj Wiśniewski.
[Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2018]