Książka: Café Szafé

Tytułowa kawiarenka jest dość znanym w Krakowie miejscem. Jej współwłaściciel opisał w książce zdarzenia, których był świadkiem w czasie pracy w „Café Szafé” oraz przedstawił rozmowy toczone w gronie stałych bywalców. Książka jest zbiorem powiązanych ze sobą opowiadań mających charakter zabawnych anegdot. Bo to właśnie humor jest najmocniejszą stroną „Café Szafé” i mimo iż nie jest to wysokich lotów literatura, na pewno jednak pozycja warta poznania ze względu na swój specyficzny klimat i język ...

Książka "Café Szafé" jest lekką lekturą, czyta się ją bardzo szybko. Upraszczając, zawiera ona zbiór historii klientów kawiarni i opowieści z nią związanych. Z początku narrator przedstawia wydarzenia ciekawe, natomiast z biegiem akcji stają się one coraz bardziej niezwykłe. Narrator próbuje stworzyć tajemniczy klimat, swoistą aurę Café Szafé. Czy mu się to udaje, zależy od gustu czytelnika. Poprzez wyszukane opisy próbuje, czasem bardziej, czasem mniej udanie, przybliżyć odbiorcy swoje post...

Café Szafé - bo w krakowskiej kawiarence u zbiegu Małej i Felicjanek goście przesiadują w odrestaurowanych szafach, pomalowanych na różne kolory. Sami są nie mniej barwni, choć niby zwyczajni. Z ciepłych, zabawnych, a czasem pikantnych lub wręcz niesamowitych opowieści dowiemy się m.in., jak to się stało, że pan Karol obudził się tuż przed... papieskim ołtarzem na Błoniach, dlaczego Pan Dzielnicowy nigdy nie karze kobiet, co się wydarzyło, gdy jeden hodowca węży i tarantuli zaprosił do domu pewną panienkę, i o tym, na co jest narażony "środkowy Europejczyk", chcąc pobaraszkować z piękną muzułmanką...

Autor wskrzesza typ gawędy z życia normalnych, a przecież zarazem niezwykłych ludzi, przypominając o mistrzu Hrabalu, lecz nad Krakowem unosi się także przekorny duch Sławomira Mrożka...

[Świat Książki, 2006]