Książka: Zrób mi jakąś krzywdę... czyli Wszystkie gry video są o miłości

To będzie prawdopodobnie najbardziej subiektywna recenzja, jaką udało mi się kiedykolwiek napisać. Obiektywnie musiałabym stwierdzić, że debiut Jakuba Żulczyka włączył się do modnego w ostatnich latach nurtu. W stylu podobny do utworów Tomasza Piątka, Piotra Czerwińskiego, a nawet... Mirosława Nahacza i Kornela Maliszewskiego (należy przyznać sprawiedliwie, że ci ostatni tworzyli już po wydaniu „Zrób mi jakąś krzywdę” w 2006 roku). Podobny, jednak lepszy. Wypadałoby nadmienić, że cała powieść...

„Zrób mi jakąś krzywdę, czyli wszystkie gry video są o miłości” projektu literackiego Jakuba Żulczyka bez wahania można określić mianem powieści totalnej. Pojęcie to ukuto dla nazwania utworu literackiego, w którym mieszają się ze sobą wątki sensacyjne, romansowe i kryminalne. Debiut młodego dziennikarza jest wymarzoną egzemplifikacją tego określenia. Autor, nie bojąc się doraźnej i powszechnej tematyki, przedstawia historię dwojga młodych ludzi, których miłość popycha do niesamowitych czynów...

Dawid to 25-letni student, w którego życiu nie może już wydarzyć się nic więcej. Wszystko jest ustalone. Poślubi jakąś koleżankę Swojej Byłej Kobiety. Ojciec podżyruje mu kredyt mieszkaniowy. Pójdzie do pracy. Spłodzi potomka. Po czterdziestu latach umrze. Ten scenariusz jednak rozpada się na kawałki, gdy spotyka uzależnioną od gier video piętnastolatkę, zakochuje się w niej i... postanawia ją porwać.

„Zrób mi jakąś krzywdę” to łamiąca serce historia drogi, w którą zaplątani są świadkowie Jehowy, polscy aktorzy porno, detektywi-paranoicy i nieletni anarchiści. Książka, która robi to, co wszystkie dobre książki - każe ci się na zmianę śmiać i płakać.


„...zabawna historia przezwyciężania lęku przed dorosłością...”
„Gazeta Wyborcza”

„...ma wyjątkową smykałkę do tworzenia językowych wynalazków...”
„Newsweek”

„...brawurowe romansidło...”
„Dziennik”

„...jeden z ciekawszych debiutów literackich ostatnich miesięcy...”
„Polityka”

„...Bonnie i Clyde roczników 80. ...”
„Arte”

„...podobnie jak u Lyncha mamy pastisz, zabawę konwencją, jednak z romantycznym przeslaniem...”
„Aktivist”

[Lampa i Iskra Boża, 2011]