Książka: Dary

„Prostak nie odpowiada; może słyszeć twoje słowa, lecz nie zwraca na nie uwagi; daje mu to przewagę na początku, choć nie zawsze starcza jej do końca”[1]. Na niegościnne wyżyny przybywa podejrzany gość. Surowi mieszkańcy domu Casprów przyjmują go zgodnie z obyczajem, a on szczególnie ceni sobie towarzystwo dwójki nastolatków, Gry i Orreca. Przybysz sceptycznie podchodzi do opowieści młodzieńców o darach, jakimi dysponują czystej krwi mieszkańcy wyżyn. Zwłaszcza że żaden nie jest skory do za...

Jest to pierwsza i, jak na razie, jedyna książka tej autorki, którą miałam przyjemność przeczytać. Z początku nie wydawała mi się zbyt ciekawa, ale czytałam, myśląc, że dalej akcja się rozwinie. I cóż, w pewnym sensie to zrobiła, choć nie tak, jak tego oczekiwałam. Słowa wciąż wydawały mi się tylko słowami, a akcja zlepkiem przypadkowych myśli, choć ładnie ubranych w zdania. I wtedy książka dobiegła końca, a ja zaczęłam rozumieć, że to nie ma być kolejna powieść fantasy o wszystkim i o niczym, ...

Nigdy do tej pory nie zetknęłam się z twórczością tej autorki. Oglądałam ekranizację jednej z jej książek, "Czarnoksiężnik z Archipelagu". Muszę przyznać, że nie przypadła mi do gustu. Nastawiło mnie to raczej negatywnie do twórczości Ursuli Kroeber Le Guin. Jednak po przeczytaniu tej powieści musiałam zmienić zdanie. Główna akcja powieści rozgrywa się na Wyżynach. Jałowej, kamienistej krainie smaganej przez zimne wiatry. Jej mieszkańcy - równie zimni i dumni jak ona - mają niezwykłe moce, zw...

Mieszkańcy Wyżyn są jak ich ziemie – surowi i dumni; wiecznie toczą walki ze sobą i z sąsiadami, kradną bydło, chwytają brańców, powiększają swoje majątki. Jedynie dary pozwalają zachować kruchy pokój. Dary to moc dana im do obrony posiadłości – przechodzi z ojca na syna i z matki na córkę. Darem Barrów jest przywoływanie zwierząt. Kobiety z Cordemantu mają moc odbierania wzroku, słuchu i mowy, Roddowie mogą rzucić klątwę noża, Callemowie potrafią samym słowem poruszać budynki i góry, a brantor Ogge z Drummantu ma dar powolnego wycieńczania. Najlepszy i najgorszy ze wszystkich jest dar Casprów – to moc odczyniania ludzi, zwierząt, roślin, ziemi.

Orrec i Gry są potomkami rodu Casprów i Barrów. Dar Gry się ujawnił, lecz dziewczynka nie chce go używać do przywoływania zwierząt podczas polowania. Orrec ma kłopot – jego dar jest dziki. Nie można nad nim panować, a to najbardziej niebezpieczna moc ze wszystkich…

[Prószyński i S-ka, 2006]