Książka: Wałęsa: Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna

Trudno powiedzieć, czy wydana przed trzema laty dramatyczna opowieść, w której miesza się wesołość i smutek, pretenduje do miana dokonania literackiego. Dramat Demirskiego sytuuje się gdzieś pomiędzy socjologicznym szkicem a reportażem opartym na dialogach, które ożyć mogą jedynie wygłaszane, na pewno zaś nie podczas cichej lektury – tutaj drapieżność przekazu tego dzieła po prostu nie istnieje. Dokonanie prężnie działającego dramaturga jest próbą opisania na nowo legendy „Solidarności” i gloryf...

Sztuka Pawła Demirskiego nadaje się do czytania i do wystawiania. Może nawet bardziej do czytania. Czytelnik ma nad widzem tę przewagę, że poznaje całą wieloznaczność tekstu. Demirski nie przypisuje postaciom imion, stwarzając coś w rodzaju tekstowego pejzażu, który w czytaniu przypomina bardziej poezję niż dramat.

[Korporacja Ha!art, 2005]