W marcu 1969 roku zginęła Jane, ciotka Maggie Nelson. Jej ciało znaleziono na cmentarzu, dookoła niego – skrupulatnie ułożone wszystko, co przy sobie miała. Sprawcę ujęto dopiero po ponad trzydziestu latach. Przed ławą przysięgłych stanął starszy, schorowany człowiek oskarżony o zbrodnię sprzed lat.
To nagłe otwarcie boleśnie zabliźnionej rany sprawia, że rodzina Jane musi skonfrontować się z poczuciem krzywdy i niedomkniętą przeszłością. Emocje towarzyszące im w trakcie procesu są skrajne – od współczucia dla sprawcy po gniew i pogardę. Do autorki dramatyczna historia rodzinna wraca jako przedmiot głębokiego namysłu – wcześniej opowieść o śmierci ciotki była dla niej trudnym do zrozumienia wydarzeniem wyzwalającym nieznane emocje. Teraz jest punktem wyjścia do rozważań na temat smutku, sprawiedliwości, własnej tożsamości oraz stosunku amerykańskiego społeczeństwa do kobiet i przemocy.
"Czerwone fragmenty" to przede wszystkim skrupulatne śledztwo i próba odtworzenia wydarzeń sprzed lat, ale to również zaangażowany esej, który bada naturę żalu i empatii oraz pozwala rozliczyć się z przeszłością.
"»Czerwone fragmenty« to książka równie wybitna i głęboka jak »Argonauci«, za to znacznie przystępniejsza. Osobliwa czytelnicza przyjemność wynika z tego, że wszystkie gatunkowe elementy thrillera sądowego, które znamy z kina i telewizji, zostają tu zachowane, a zarazem przekroczone. Autorka z wielką precyzją bada temat traumy, więzi rodzinnych (w jednej z najistotniejszych warstw to opowieść o relacji matki z córką), zgłębia związki społeczne oraz ich ekonomiczne i kulturowe uwarunkowania, wreszcie – przygląda się samej sobie. Jak każda wybitna literatura »Czerwone fragmenty« niepokoją i otwierają nowe horyzonty".
Juliusz Kurkiewicz, "Książki. Magazyn do Czytania"
"To wstrząsająca, ale przejrzysta analiza emocjonalnych następstw zbrodni".
David Nicholls
"Krótkie książki Maggie Nelson niewiele ważą w dłoni (...). Ale w głowie i sercu ich wielkość, mądrość i nieoczywiste piękno pozostawiają trwały ślad".
Rachel Cooke, "Observer"
"»Czerwone fragmenty«, wielowątkowe i osobiste, wciągają nas w nurt wydarzeń. Uczestniczymy w nich razem z Nelson i dzielimy jej zagubienie, a pod koniec książki musimy przyznać, że jednym z największych darów, jakie może nam dać autorka, jest przyznanie, że nie wiemy, co powinniśmy myśleć".
Elle.com
"»Czerwone fragmenty« to osobista szkatułka, do której autorka włożyła fragmenty wielu rzeczy. To nie jest przedmiot piękny, lecz cenny, mieniący się chłodnym blaskiem, w którym kryje się wciąż żywe zdumienie towarzyszące tragicznej stracie oddziałującej na kolejne pokolenia".
"San Francisco Chronicle"
"Żałoby i strachu się tu nie usuwa, tylko staje się z nimi do bezlitosnej konfrontacji. »Sprawiedliwość« nieustannie podlega zakwestionowaniu. Każdy rozdział zaskakuje, a potem rozbrzmiewa poetyckim językiem Nelson".
"Kirkus Reviews"
"Przechodząc płynnie od opisów procesu do meandrycznych opowieści o własnym życiu, Nelson wnikliwie bada stereotypy i utarte twierdzenia dotyczące morderstwa. Robi to tak, że ma się wrażenie, iż jest to jeden z najgłębiej zakorzenionych tematów amerykańskiej wyobraźni".
"The New York Times Book Review"
[Wydawnictwo Czarne, 2021]