Gdzieś na skraju dżungli, w fikcyjnym miasteczku San Cristóbal, ni stąd, ni zowąd pojawia się grupa dzieci posługujących się niezrozumiałym językiem. Są brudne, bezdomne i głodne, zdają się jednak szczęśliwe. Ich odrębność, odczuwana jako prowokacyjna, burzy kruchą równowagę lokalnej społeczności, i w konsekwencji prowadzi do tragedii.
Andrés Barba (ur. 1975) w Hiszpanii uważany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy swojego pokolenia. Jego najnowszą powieść, "Świetlistą republikę", uhonorowano prestiżową Premio Herralde. Edmund White zaliczył tę książkę do najlepszych, jakie kiedykolwiek czytał. Zestawia on twórczość Barby z alegorycznym stylem Schulza i Kafki, pisząc, że książki hiszpańskiego autora nie tyle odzwierciedlają świat, ile raczej tworzą nową rzeczywistość, oświetlającą nasze najmroczniejsze uczucia.
"Czasem - i tak właśnie dzieje się w »Świetlistej republice« - to, co najbliższe, miesza się trwale z tym, co obce. Ta piękna książka opowiada o tym, że zdarza się nam udokumentować i analizować wcale nie po to, żeby cokolwiek zrozumieć, albo - tym bardziej - zobaczyć. O tym, że bardziej wierzymy w to, co nas otacza, niż naprawdę chcemy to poznać".
Barbara Klicka
"To niebezpieczna proza, usuwa nam ziemię spod stóp. Historia dzieci z dżungli, głodnych i odtrąconych, które rzucają wyzwanie żyjącej w sterylnym spokoju społeczności podzwrotnikowego miasta, odziera nas ze złudzeń. W dzieciach chcielibyśmy widzieć niewinność albo - przeciwnie - upatrujemy w nich bliską naturze dzikość, odbieramy im głos. Barba tymczasem każe nam się żegnać z wygodnymi wyobrażeniami i z wizją raz na zawsze uporządkowanego świata. Patrz w głąb siebie - zdaje się mówić - bo nie dzieci są groźbą. Jesteś kimś innym, niż ci się zdawało".
Jerzy Jarniewicz
[Wydawnictwo Filtry, 2020]