Maciej Łagiewski
Urodzony w 1955 roku we Wrocławiu, prawnik, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii, muzealnik. Od 1995 roku dyrektor Muzeum Historycznego we Wrocławiu, od 2000 roku dyrektor Muzeum Miejskiego Wrocławia (złożonego z 7 oddziałów). Dzięki jego staraniom odremontowano Stary Cmentarz Żydowski (Muzeum Sztuki Cmentarnej), Arsenał Miejski (Muzeum Archeologiczne i Muzeum Militariów), Stary Ratusz (Muzeum Sztuki Mieszczańskiej) oraz Pałac Królewski (Muzeum Historyczne, Muzeum Sztuki Medalierskiej, Muzeum Teatru). Autor książek o historii i architekturze Wrocławia, m.in.: "Mosty Wrocławia" (1989, 2004), "Macewy mówią" (1991), "Herb Wrocławia w architekturze miasta" (1992), "Wrocławscy Żydzi 1850–1944" (1994, 1997), "Stary Cmentarz Żydowski we Wrocławiu" (1986, 1995), "Wrocław wczoraj" (1996), "Wrocław na starej karcie pocztowej 1897-1938" (1998), "Wielcy wrocławianie. Galeria popiersi we wrocławskim Ratuszu" (2003), "Wrocław – co warto zobaczyć" (1995). Autor scenariuszy filmowych i wielu wystaw oraz katalogów poświęconych historii i sztuce. Pomysłodawca serii wydawniczej "Wrocławscy kolekcjonerzy i artyści w Ratuszu". Twórca Galerii Wielkich Wrocławian w Starym Ratuszu. Inicjator przywrócenia pięciopolowego Herbu Wrocławia z 1530 roku oraz wzbogacenia zbiorów Muzeum Miejskiego Wrocławia o liczne kolekcje, m.in. złotniczy skarb z Bremy. Koordynator restauracji i modernizacji Pałacu Królewskiego we Wrocławiu (nagroda Sybilla 2009 za wydarzenie muzealne roku). Inicjator i współtwórca wystawy "1000 lat Wrocławia". Pierwszy polski laureat Nagrody Kulturalnej Śląska (1991), Nagrody Miasta Wrocławia (1999) oraz wielu innych nagród. Uhonorowany licznymi odznaczeniami, m.in. Orderem Gloria Artis (2009) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Muzeum Miejskie Wrocławia
Powstało w 2000 roku z połączenia kilku samorządowych instytucji muzealnych. W jego skład wchodzi siedem oddziałów o różnym profilu działalności - Muzeum Archeologiczne, Muzeum Historyczne, Muzeum Sztuki Medalierskiej, Muzeum Militariów, Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, Muzeum Sztuki Cmentarnej oraz Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego. Siedzibami Muzeum Miejskiego są: Stary Ratusz, Pałac Królewski, Arsenał Miejski oraz Stary Cmentarz Żydowski, miejsca wrocławianom i turystom doskonale znane. Prawie wszystkie położone są w sercu Wrocławia, w Rynku lub na jego obrzeżach. Tu zmierzają wycieczki i spacerują wrocławianie, tu też odbywają się koncerty, konferencje, spotkania kulturalne i naukowe oraz uroczystości miejskie. Wszystkie obiekty Muzeum Miejskiego Wrocławia są zabytkami, które dla Śląska mają ogromne znaczenie historyczne, społeczne i kulturowe. Muzeum prowadzi bogatą działalność wystawienniczą, naukową i edukacyjną poświęconą historii i sztuce Wrocławia od czasów najdawniejszych po czasy współczesne.
"Ludzie"
"24 czerwca 1797 roku miejscowy inżynier Pan Klingert z miejscowości Opatowice, wsi oddalonej o milę od naszego miasta, zorganizował w korycie Odry zejście nurka pod wodę". Atmosferyczny skafander Karla Klingerta nie tylko umożliwiał pełne zanurzenie i poruszanie się pod wodą, ale także porozumiewanie się z osobami przebywającymi na lądzie. Zanurzony w swoim skafandrze Klingert przespacerował się po dnie rzeki, informując zebraną publiczność o tym, co widzi, za pomocą węża zakończonego urządzeniem przypominającym mały megafon. Słuchał też komentarzy zdziwionego tłumu. Aby pokaz był jeszcze bardziej przekonujący, nurek ściął drzewo wyrastające z dna Odry.
"Miejsca"
Most Zwierzyniecki wybudowano w 1897 roku i od początku wzbudzał zachwyt mieszkańców. Jego konstrukcja jest wspaniałą, wizualną oprawą dla poprowadzonej po nim drogi. Wykonane z czerwonego piaskowca, monumentalne, zdobione płaskorzeźbami pylony stanowią solidną klamrę zaskakująco lekkiej kompozycji stalowych łuków. Każdy z pylonów jest zwieńczony inną płaskorzeźbą przedstawiającą motywy heraldyczne z wielopolowego herbu Wrocławia z 1530 roku. Na pamiątkę wcześniejszych przepraw oraz budowy obecnego mostu jeden z pylonów ozdobiono spiżową tablicą z wizerunkami bóstw wodnych z inskrypcją, która w języku polskim brzmiała: "Drewniany spoczywałem przez długie stulecia nad leniwymi wodami. Teraz z żelaza i kamienia zdobię szlak żeglowny".
"Wydarzenia"
We wrześniu 1906 roku do Wrocławia przybył brytyjski polityk i wojskowy Winston Churchill. Choć jego pobyt trwał zaledwie kilka dni, dostarczył mu wielu wrażeń. Pretekstem do wizyty słynnego Brytyjczyka były wielkie manewry armii cesarskiej, które po raz kolejny odbywały się we Wrocławiu. Taki pokaz wojennej potęgi Niemiec miał miejsce każdego roku i był wyjątkowym wydarzeniem zarówno dla wojskowych jak i cywilów tłumnie obserwujących defilady. Tradycyjnie z tej okazji cesarz zapraszał znamienitych gości, by wspólnie z nim podziwiali siłę jego armii.
[Wrocławskie Wydawnictwo Emka, 2019]