Książka: Dzikowska: Pierwsza biografia legendarnej podróżniczki

Biografie osób żyjących budzą we mnie sprzeczne uczucia. Bo z jednej strony, jeśli się taką osobę ceni i podziwia, to chce się ją lepiej poznać, zrozumieć, dlaczego podejmowała takie, a nie inne wybory, czym się inspirowała, a nawet – cóż, niejednego czytelnika takie pytanie nurtuje – czy jest w jakimś stopniu do nas podobna. Ale z drugiej, zawsze się zastanawiam, czy opisanie czyjegoś życia za życia nie jest czymś w rodzaju stwierdzenia: „on/ona dokonał/-a już wszystkiego, na co go/ją było stać...

Podróżowała samotnie lub wraz mężem Tonym Halikiem, odkrywała nieznane, docierała tam, gdzie nie było bezpiecznie.

Kiedy granice były zamknięte, a dalekie podróże niemożliwe, ona opowiadała o świecie zza kurtyn i oceanów. Nikt i nic nie mogło jej zatrzymać. Dziennikarka, legendarna redaktorka "Kontynentów", gwiazda telewizji, współtwórczyni programu "Pieprz i wanilia", krytyczka i kolekcjonerka sztuki.

Jej droga na szczyty nie była łatwa. Za swoje odważne decyzje często musiała płacić wysoką cenę. Krótko po wojnie działała w młodzieżowej organizacji antykomunistycznej, za co trafiła do więzienia, a odsiadka przypominała o sobie przez wiele lat. W świecie pełnym wielkich podróżników wybierała własną drogę, przecierając szlaki kolejnym globtroterkom. Z życia czerpała, ile się tylko da. Także w miłości, ramię w ramię z Tonym Halikiem.

Pierwsza biografia Elżbiety Dzikowskiej to opowieść o niezwykłej kobiecie i jej życiu pełnym pasji i wyzwań. Odkrywa nieznane dotąd fakty i pozwala zrozumieć jej fenomen. To także relacja z podróży do tajemniczej stolicy Inków Vilcabamby, w którą autor wyrusza wspólnie z bohaterką. Podróż ta jest pretekstem, by opowiedzieć o jej pełnym kolorów, zapachów i dźwięków życiu.


Roman Warszewski – dziennikarz, pisarz i podróżnik. Autor książek o Ameryce Południowej, laureat prestiżowych nagród. Jest również autorem dokumentalnych filmów telewizyjnych związanych z Ameryką Południową. Zna kilka języków obcych, w tym keczua. W roku 2009 odbył wyprawę Tupac Amaru Expedition, w czasie której – wraz z Arkadiuszem Paulem i Jarosławem Molendą – jako pierwszy Polak dotarł do najwyżej położonych ruin inkaskich na przełęczy Puncuyoc oraz odnalazł ślady nieznanych ruin prekolumbijskich w Urpipata.

[Znak, 2019]

"W duecie (…) jedno jest prawą nogą, drugie lewą. Albo naprzemiennie: to, co było nogą lewą, na jakiś czas staje się prawą. I na odwrót. Zawsze są jednak dwie nogi. O dwóch odmiennych zadaniach. A każda z nich jest niezbędna"[1] [po wprowadzeniu stanu wojennego] "Ona miała wątpliwość, czy powinni dalej pokazywać się w reżimowej telewizji. On natomiast uważał, że muszą być obecni na ekranie mimo wszystko. I miał argumenty: po pierwsze, że ludzie ich potrzebują, a po drugie – że muszą wykonywać...