Od psychologii głębi do psychologii integralnej.
"Jungowskie osiągnięcia w zakresie psychologii głębi burzą ogólnokulturowe obowiązywanie mechanistyczno-kartezjańskiego paradygmatu scjentystycznej racjonalności, zaś na ruinach tego paradygmatu, pogrążonej w głębokim kryzysie humanistyce, dokonania Junga wytyczają perspektywę nowej wizji jednostki ludzkiej i kultury, ukazując, jak człowiek - na przekór swej historycznej przygodności - buduje i rozwija własną osobowość, tworząc kulturę poprzez swe zakorzenienie w symbolice archetypowych treści myślenia mitologicznego, skąd czerpie wciąż od nowa poczucie sensu i wartości, ładu i tożsamości swojego świata i ludzkiej w nim egzystencji. Aby w dobie totalnego »rozproszenia« rozumu kryzysowego w pełni pojąć Junga wyzwanie żarliwe, współczesna humanistyka musi najpierw do takiej wizji dorosnąć".
Prof. dr hab. Alina Motycka (filozof, Polska Akademia Nauk)
"Niewątpliwie znajduje się Jung w panteonie wielkich twórców psychologii, podobnie jak Zygmunt Freud, William James, Iwan Pawłow, Clark Hull, Kurt Lewin, Edward Tolman. Rozwój psychologii osobowości poszedłby w zupełnie innym kierunku, gdyby dostatecznie wcześnie wzięto pod uwagę stanowisko Junga dotyczące podstawowych funkcji świadomości".
Prof. dr hab. Czesław S. Nosal (psycholog, Politechnika Wrocławska)
"Psychologia Junga stanowi niezwykłe wzbogacenie antropologii (nauki o człowieku). Stosowana taktownie - z umiarem, nieschematycznie - stała się niezastąpionym spojrzeniem nie tylko na religię (teologię), alchemię i astronomię. Odkryła także głębokie pokrewieństwo struktur mechaniki kwantowej i psychologii głębi".
Prof. dr hab. Krzysztof Maurin (matematyk, teolog, Uniwersytet Warszawski)
"O Jungu wiele napisano, a ja jako prehistoryk dodam, że jego nauki pozwoliły mi lepiej zrozumieć umysłowość, »psyche« i mentalność ludzi epoki kamiennej, których główną domeną życia duchowego były treści nieświadomości. To wielki humanista XX wieku, przeciwstawiający się obecnemu stechnicyzowaniu ludzkości i powstaniu człowieka Turinga, który ma być platońską ćwiartką tego, co kiedyś było pełnią człowieka. Niestety, obawiam się, iż jest to syzyfowa praca".
Prof. dr hab. Zygmunt Krzak (prehistoryk, Polska Akademia Nauk)
[Energeia, 2002]