Książka: Zielone kasztany

Cóż to za piękne uczucie pozwolić sobie wrócić do powieści sprzed lat! Szczególnie takiej, która ponad dekadę temu wywarła na mnie tak silne wrażenie, że napisałem jej recenzję, która do tej pory widnieje na biblionetce (Kasztany odbiciem wnętrza człowieka?). Poniższy tekst będzie drugą opinią o tej samej książce, a jednocześnie swoistą relacją z powrotu do pozycji, którą już się kiedyś przeczytało. Kiedy opublikowałem wspomnianą pierwszą recenzję w 2005 roku, byłem uczniem drugiej klasy lice...

„Zielone kasztany” Janusza Domagalika to książka wydana w roku 1977, jednak pomimo swojego wieku wciąż jest aktualna. Wbrew pozorom, bardzo trudno jest mi określić, o czym tak naprawdę jest ta powieść. Może o poznawaniu samego siebie, a przez to - zrozumieniu innych. A może o zwykłych ludzkich błędach, popełnianych w wyniku nieporozumienia? A może o ponoszeniu odpowiedzialności za własne czyny? O dojrzewaniu człowieka... O zmianach, jakie nieuchronnie w nim następują, często oddalając go od p...

Janusz Domagalik urodził się w Czeladzi (Zagłębie Dąbrowskie) 5 lipca 1931 roku. Studiował w Warszawie na wydziale dyplomatyczno-konsularnym Akademii Nauk Politycznych, ukończył polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Ponad trzydzieści lat pracuje w dziennikarstwie, przez wiele lat był redaktorem naczelnym „Świata Młodych”, a potem programów Polskiego Radia dla dzieci i młodzieży. Jest autorem ponad pięćdziesięciu widowisk telewizyjnych i słuchowisk radiowych oraz wielu powieści i opowiadań (m.in. „Koniec wakacji”, „Pięć przygód detektywa Konopki”, „Skarb szeryfa”, „Banda Rudego”, „Księżniczka i chłopcy”), tłumaczonych na dziesięć języków: niemiecki, duński, włoski, rosyjski, słowacki, ukraiński, czeski, węgierski, bułgarski, azerbejdżański. Największą popularność zdobyła powieść „Koniec wakacji” nagradzana wielokrotnie m.in. Austriacką Nagrodą Państwową w 1971 r. i wpisana na międzynarodową Honorową Listę im. H.Ch. Andersena w 1974 r. W 1975 r. Janusz Domagalik otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży. Czytelnicy wyróżnili go w 1980 r. „Orlim Piórem” w plebiscycie „Płomyka”. Na wniosek dzieci został również Kawalerem „Orderu Uśmiechu”. Otrzymał też Nagrodę Specjalną Harcerskiej Nagrody Literackiej. Powieść „Zielone kasztany”, którą Młodzieżowa Agencja Wydawnicza kolejny raz przekazuje w Wasze ręce, wydana również w innych krajach, została uznana w Austrii za najlepszą młodzieżową książkę roku i Janusz Domagalik otrzymał za nią w Salzburgu główną nagrodę „Österreichische Jugendbuchpreis” 1980.

[Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1982]

Tę książkę czytałam dłużej niż inne, ale cieszę się z tego, że poświęciłam jej więcej czasu. Lekko się ją czyta. Kiedy ją czytałam, często zatrzymywałam się przy pewnych fragmentach, zastanawiając się, do której jestem podobna postaci. Do Marka, który wciąż zastanawiał się, dlaczego stracił kontakt z młodszą o rok siostrą, czy też do Irminy? To wartościowa książka, która pomaga zrozumieć siebie i innych. I właśnie dlatego gorąco polecam ją każdemu!!!