Książka: Szczęśliwy jak łosoś: O Norwegii i Norwegach

Recenzuje: Dorota Tukaj Czy łososie mogą być szczęśliwe? Tego, jak się zdaje, nie są w stanie określić nawet zoolodzy, Norwegowie jednak najwyraźniej uważają, że tak: w ich języku „chcąc określić kogoś mianem pogodnej osoby, powiemy po prostu, że jest ona szczęśliwym łososiem”[1]. Trochę to dziwne powiedzonko, zważywszy, że żywot tej ryby, dla przedłużenia gatunku zmuszonej odbywać mozolną wędrówkę pod prąd rzek, pełen jest trudów i niebezpieczeństw, a znaczna część populacji kończy swą e...

Jeśli Norweg jest cały w skowronkach, może o sobie powiedzieć å være en glad laks, co oznacza, że jest zadowolonym łososiem. Nikt nie wie, jak to jest być łososiem, ale wiadomo, że typowy Norweg jest zadowolony z życia.

Typowo norweskie jest samo mówienie o tym, co jest typowo norweskie. Określenie typisk norsk to niemalże marka, z której Norwegowie są niesłychanie dumni.

Z tej książki dowiecie się, że typowo norweskie są między innymi prezenty w postaci szpatułki do sera (norweski wynalazek, który również napawa Norwegów dumą); lęk przed porównaniami z Duńczykami (lub – co gorsza! – ze Szwedami!); a także słynna skandynawska serdeczność, idąca w paradoksalnej parze z dystansem zachowywanym wobec obcych.


Anna Kurek – miłośniczka północy, języka norweskiego, blogerka i tłumaczka zaprasza na subiektywną wyprawę do krainy fiordów, trolli i brązowego sera.

[Czwarta Strona, 2018]