Książka: Bracia Lwie Serce

Kiedy Astrid Lindgren wydała "Braci Lwie Serce", posypały się głosy protestu ze strony dorosłych. Pisano między innymi, że to książka namawiająca do samobójstwa. Racjonalny dorosły całkiem mylnie zinterpretował zdarzenie, w którym bohater rzuca się z własnej woli w przepaść po to, by zabić siebie i brata. A jednak każde dziecko wiedziało, że nie jest to tego rodzaju książka. Krótko po wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu zachorowała na raka jedna z moich koleżanek. Nie chodziła oczywiści...

Dawno czytałam tę książkę, miałam wtedy jakieś 12 lat, i nigdy do niej nie wróciłam. Utkwiła mi bowiem w pamięci tak mocno, że dziś jeszcze mogę odtworzyć uczucia, jakie we mnie wzbudziła lektura - to uczucie beznadziei i pustki... Według mnie nie jest to książka dla dzieci. (Uwaga - będę zdradzać treść i zakończenie!) Chłopcy umierają, opuszczają ten świat i odnajdują się po drugiej stronie, gdzie miało być tak pięknie, ale wcale nie jest. Tamten świat, o którym tak często się mówi, że j...

W obecnym czasie kulturę określa się jako konsumpcyjną, ponieważ konsumpcja jest jej podstawową wartością i wyznacza m.in. działania jednostek i całych grup poprzez specyficzne cechy i wartości. Są nimi sukces (finansowy, zawodowy i osobisty), samodzielność, indywidualność, wiedza (zarówno technologiczna, jak i ogólnospołeczna, związana z komercją i reklamą), kreatywność, konkurencyjność, wszelkiego rodzaju przyjemności i zabawa oraz młodość (kult ciała). Efektem jest infantylizacja kultury,...

Z jednej strony piękna, smutna, mądra i naprawdę wzruszająca bajka dla dzieci, z drugiej strony książka, którą powinien przeczytać KAŻDY. "Bracia Lwie Serce" to opowieść o braterskiej miłości, przyjaźni, poświęceniu i niesamowitej odwadze, a chociaż są to "wielkie słowa", autorka, opisując świat oczami dziecka, wyzbyła się wszelkiego patosu, który słowa te mogą przywodzić na myśl. Niezbyt skomplikowana fabuła i prosty (ale jakże piękny) język sprawiają, że książka trafia do każdego i porusza ...

Piękna baśń o dwóch braciach, którzy bardzo się kochali. Opowiada o śmierci i o dwóch magicznych miejscach, do których idzie się, kiedy kończy się życie. W Nangijali toczy się ciągła wojna. Tylko prawdziwa miłość może zakończyć tę walkę. Taka miłość jest między głównymi bohaterami: Karolem i Jonatanem. Właśnie ona zwycięża złe rzeczy i czyny - w świecie magicznym i rzeczywistym.

Pamiętam tę książkę z dzieciństwa (a trochę czasu już minęło) i to jest jedna z tych książek, do których wracałam. Tak jak „Dzieci z Bullerbyn” - coś w sobie ma. Nie wiem do końca na czym to polega, może na odkrywaniu naszych ukrytych pragnień i próbie pokazania, że ich spełnienie jest możliwe. Czytając książkę „Bracia Lwie Serce” przenosimy się do krainy z jednej strony obrazującej klasyczne niebo – kaleki chłopiec po śmierci budzi się w świecie, gdzie jest zdrowy, gdzie jest jego ukochany ...

"Bracia Lwie serce" to jedna z piękniejszych książek, jakie przeczytałam. Opowieść nie tylko o przygodach dwóch chłopców w baśniowej krainie, ale przede wszystkim o braterskiej miłości, poświęceniu, rycerskiej odwadze i - jak przystało na porządną baśń - walce dobra ze złem. W której oczywiście zwycięża dobro :). Wspaniała, ciepła i wzruszająca książka.

Pełna fantastycznych przygód, przejmująca opowieść o braterstwie, miłości i przyjaźni, rozgrywająca się w baśniowej krainie Nangijali.

Dwaj bracia – Karol i Jonatan – mieszkają szczęśliwie w Dolinie Wiśni, aż do dnia, kiedy ich spokojowi zaczyna zagrażać zły Tengil i okrutna Katla. Bracia wyruszają w niebezpieczną podróż, aby bronić wolności i szczęścia mieszkańców Nangijali. Co chwilę muszą wykazywać się sprytem i odwagą oraz pokonywać własne słabości dla dobra innych.

[Wydawnictwo Jung-off-ska, 2012]

Jedna z mądrych książek dla dzieci, które poruszają trudne tematy. Wspaniała literatura dla młodego czytelnika.

Jedna z tych nielicznych "mądrych" książek dla dzieci, o których można powiedzieć, że zawierają treści poważne, odpowiednie dla dojrzałego czytelnika, lecz jednocześnie czuje się, że przez dorosłego czytane być nie powinny. Jeśli miałbym ją zestawić z podobną pozycją, to przychodzi mi na myśl chyba jedynie "Dolina Muminków w listopadzie". Od razu zaznaczam, że książkę tę przeczytałem wiele lat temu, stąd też mogę oceniać ją jedynie z perspektywy 10-latka, którym wtedy byłem. Szczegółów fabuły...

Przeczytałam tę książkę, jak byłam w trzeciej klasie podstawówki. Minęło już tyle lat, ale nadal czuję ją bardzo wyraziście i jest jedną z niewielu książek, wśród pewnie już tysięcy książek, które miałam okazję przeczytać, którą mogłabym streścić. Ale streszczeń jest już zbyt dużo. A ta książka zasługuje na przeczytanie od deski do deski. Tak samo przez 10-latki(-ków), jak i ludzi starszych. Dzięki niej łatwiej można zrozumieć tok myślenia dzieci. Hm, nigdy nie udało mi się jej przeczy...