Książka: Kołysanka

Gdyby pierwszą scenę „Kołysanki” umieścić gdzieś bliżej końca, można by tę powieść postrzegać jako thriller psychologiczny, w którym napięcie stopniowo narasta, by wreszcie dojść do punktu kulminacyjnego (jego istoty nie należałoby czytelnikom zdradzać, bo przecież finał powinien nas zaskoczyć, do ostatnich stronic nie powinniśmy wiedzieć, czy będzie szczęśliwy, czy tragiczny). Ale nie, tu zaskoczeń nie będzie. Będzie tak, jak w życiu, kiedy najpierw dostrzegamy na pierwszych stronach gazet czy ...

Gdy Myriam, matka dwójki małych dzieci, postanawia mimo oporów męża wrócić do zawodu i rozpocząć pracę w kancelarii adwokackiej, para zaczyna szukać niani. Po surowym castingu zatrudniają Louise, do której dzieci bardzo szybko się przywiązują, a która stopniowo staje się centralną postacią w rodzinie. Powoli bohaterowie wpadają w pułapkę wzajemnej zależności, aż wreszcie dochodzi do tragedii…

Poprzez szczegółowy opis młodego małżeństwa oraz fascynującej i tajemniczej postaci niani czytelnik odkrywa naszą epokę i obowiązujące w niej podejście do miłości i wychowania, relacje opierające się na dominacji i pieniądzu, a także przesądy klasowe i kulturowe. Suchy i bezlitosny styl Leïli Slimani, w którym pobrzmiewają mroczne poetyckie nuty, wciąga i intryguje już od pierwszych stron.


„Trzymający w napięciu, niepokojący i pouczający dramat społeczny”.
„La Croix”

„Mistrzostwo polega tu w równej mierze na stylu, na jego zimnej, stłumionej, pełnej napięcia sile, jak i na konstrukcji, poprowadzonej równiutko, prosto do celu”.
„Lire”

„W »Kołysance« Leïla Slimani potwierdza swój niewiarygodnie bezlitosny talent narracyjny”.
„Elle”

[Sonia Draga, 2017]