Książka: Wiek męski

"Drogi wolności" są bardzo kręte. Sartre napisał trzytomowe powieścidło osadzone w latach 1939-1940 w Europie Zachodniej. Głównym bohaterem pierwszego tomu jest Mateusz, mężczyzna około trzydziestki, były nauczyciel, obecnie bezrobotny, którego dziewczyna, Marcela, zachodzi z nim w niechcianą ciążę, a nikt z otoczenia nie chce im pomóc w zebraniu gotówki na zabieg aborcji. Wędrówka Mateusza przez miasto, od drzwi do drzwi, od przyjaciela do przyjaciela, od wroga do wroga, jest jak podró...

W "Drogach wolności" pisarz podejmuje zagadnienie wolności i jej drugiej strony (jej nieuchronnego cienia): złej wiary ("mauvaise foi"). Ta ostatnia jest jedną z najbardziej oryginalnych kategorii filozoficznych Sartre'a. Pewną wskazówką jest już tytuł cyklu: drogami wolności chodzą wszyscy jego bohaterowie. Jednak zupełnie inną kwestią jest, jaki użytek czynią oni ze swojej wolności. Nie przestając być wolnymi, bohaterowie "Dróg wolności" w ten czy inny sposób prezentują postawę, którą Sartre nazywał postawą złej wiary lub myśleniem w złej wierze i tylko w nielicznych momentach przebudzenia doświadczają w pełni własnej wolności. Wówczas to stają się na krótko ludźmi żyjącymi w sposób autentyczny. Ta sporadyczność doświadczenia pełnej wolności dotyczy także Mateusza Delarue, uznającego wolność za najwyższą wartość i cel swego życia, ale w tej walce popadającego w pułapkę, która utrudnia mu osiągnięcie upragnionego celu. Bohaterowie "Dróg wolności" są ludźmi wolnymi i zarazem są w złej wierze. Chodzą drogami wolności, ale wybierając na nich zazwyczaj złą wiarę...

[Zielona Sowa, 2005]