Książka: Po Galicji: O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach: Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie czyli Wyprawa w świat, którego nie ma

„Pociąg do Wiednia przez Kraków, Oderberg i Prerau odjeżdża o osiemnastej dziesięć”[1]– tak kończy się książka Martina Pollacka. I dla mnie kończy się imaginacyjna podróż po dawnej Galicji i Bukowinie. Światła pociągu widziane z lwowskiego dworca głównego oddalają się i gasną. Peregrynację można by tutaj rozpocząć. Tutaj, czyli w metro- i bibliopolii, we Lwowie, który rzeczywiście na przełomie wieków, a i później, do czasów II wojny, tętnił życiem: politycznym, naukowym, kulturalnym i towarzyski...

Wznowienie wydanej w 2000 roku przez Borussię książki będącej, jak mówi jej autor, owocem "zakazu wjazdu do Polski": "Czułem się sparaliżowany faktem, że nie mogę już tam jeździć, aż pewnego dnia mój przyjaciel, austriacki autor Christoph Ransmayr poradził mi, bym wykorzystał swoją wiedzę o polskiej historii oraz literaturze i napisał ksiązkę o tym kraju" ("Podróże z Ryszardem Kapuścińskim. Opowieści trzynastu tłumaczy" pod red. Bożeny Dudko).


"Książka Martina Pollacka pokazuje, jak wielkie możliwości artystyczne i poznawcze zawiera ten rodzaj pisarstwa, który Clifford Geertz określa mianem gatunków zmąconych. Bo »Po Galicji« jest i nie jest reportażem literackim, jest i nie jest esejem historycznym, jest i nie jest książką z antropologii kulturowej. Nie jest, ale zarazem jest tym wszystkim jednocześnie. I to na sposób nowatorski i znakomity".

Ryszard Kapuściński

[Wydawnictwo Czarne, 2007]