Dodany: 26.03.2016
|
Autor: KKwiat
Naszym pragnieniem było wyczerpujące zaprezentowanie wiedzy o antykach i obiektach kolekcjonerskich w sposób przystępny, odpowiedni zarówno dla doświadczonych, jak i początkujących kolekcjonerów. Innymi słowy, zamierzaliśmy stworzyć książkę lepszą od wszystkich dotychczas wydanych, opracowanie najbardziej wiarygodne, zrozumiałe i rzeczowe.
Wierzę, że udało nam się to osiągnąć, przede wszystkim dzięki wysiłkom międzynarodowego zespołu wybitnych naukowców i specjalistów. Eksperci we wszystkich dziedzinach kolekcjonerstwa przekazali nam nie tylko swoją wiedzę fachową, ale także płynącą z wieloletnich doświadczeń znajomość kapryśnych praw rynku sztuki i niemiłych niespodzianek, na jakie narażeni są kolekcjonerzy.
Równie ważna była praca zespołu redaktorów i grafików, którzy potrafili uporządkować i jasno przedstawić ogromną ilość informacji i ilustracji (ponad 1450 fotografii barwnych), tak by książka mogła stać się źródłem wiedzy o wszelkich obszarach i aspektach kolekcjonerstwa oraz podręczną encyklopedią służącą do szybkiej weryfikacji informacji.
Książkę rozpoczyna krótki przegląd stylów w sztuce od średniowiecza do czasów obecnych (renesans, styl georgiański, wiktoriański, Arts and Crafts i Art Déco), przedstawiając ich cechy charakterystyczne, głównych artystów i rzemieślników. Po tym przeglądzie następuje zasadnicza część książki, czyli rozdziały omawiające kolejno tradycyjne dziedziny kolekcjonerstwa: meble, ceramikę, srebra, biżuterię, szkło, kobierce i dywany, tekstylia, zegary i zegarki, lalki i misie, gry i zabawki, sztukę Wschodu. Odbiciem najnowszych tendencji w kolekcjonerstwie (zbieranie przedmiotów w konkretnym stylu lub zdobionych wybranym ornamentem) są osobne rozdziały poświęcone stylom Arts and Crafts i Art Déco. Z tego samego powodu zamieściliśmy rozdział na temat wzornictwa powojennego. Jest też oczywiście rozdział zatytułowany „Miscellanea”, w którym omówiono specjalistyczne, lecz cieszące się zainteresowaniem obszary kolekcjonerstwa: instrumenty naukowe, nagrody sportowe, aparaty fotograficzne, przyrządy optyczne, wyroby z metalu, opakowania i pamiątki związane z muzyką rozrywkową. Ostatni rozdział „Gdzie kupować antyki” wskazuje możliwości kupowania w różnych miejscach – domach aukcyjnych, antykwariatach, targach staroci, jarmarkach, w sklepach z używanymi rzeczami czy podczas aukcji charytatywnych.
Każdy rozdział rozpoczyna przegląd dostępnych na rynku obiektów i wyjaśnienie, co czyni je atrakcyjnymi dla kolekcjonerów. Dalej podawane są istotniejsze informacje na temat podstawowych materiałów, technik i zdobień, w ujęciu historycznym. Kolejną częścią jest wyczerpujące przedstawienie danej dziedziny kolekcjonerstwa, uzupełnione ilustracjami. Informacje uporządkowane są według kryteriów, które najlepiej odpowiadają omawianemu tematowi, czyli np. według rodzajów obiektów, miejsca powstania (kraje, regiony) lub według artystów i rzemieślników, twórców i wykonawców. Tutaj czytelnik znajdzie wskazówki dotyczące konserwacji antyków, przegląd aktualnych cen (przy każdej ilustracji podano przybliżoną wartość obiektu) i omówienie specyficznych aspektów danego tematu, takich jak np. szczególne odmiany stylu, główni twórcy; znakowanie i sygnatury, cechy ułatwiające identyfikację, falsyfikaty, odróżnianie przedmiotów wysokiej klasy od przeciętnych.
Właśnie owo połączenie wiedzy i entuzjazmu przynosi kolekcjonerom radość i wymierne zyski. Jeżeli książka „Antyki: Encyklopedia” przybliży wiedzę i obudzi zainteresowanie, jestem pewna, że kupowanie, sprzedawanie, zbieranie i po prostu podziwianie antyków stanie się dla Państwa, tak jak dla mnie, źródłem wielkiej radości*.
---
* „Wprowadzenie”, w: „Antyki. Encyklopedia”, przeł. Bożena Mierzejewska, Małgorzata Martens-Czarnecka, Anna Frąckiewicz, Elżbieta Makowiecka, Monika Dolińska, Anna Demska, Anna Maga, Joanna Markiewicz, Małgorzata Kochanowska-Reiche, Agnieszka Siennicka-Best, wyd. Muza SA, 2000, s. 10-11.